Σιλεσιανοί Πόλεμοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ WPCleaner v1.33b - Fixed using Βικιπαίδεια:WikiProject Check Wikipedia (Επικεφαλίδα που ξεκινάει με ένα "=")
Γραμμή 8:
Ο Φρειδερίκος δικαιολόγησε τα αιτήματα του σε μια συνθήκη του 1537, όπου ανέφερε πως τα σιλεσιανά πριγκιπάτα Λίγκνιτζ (''Liegnitz''), Βόλαου (''Wohlau'') και Μπρίεγκ (''Brieg'') θα ενσωματώνονταν στο Βρανδεμβούργο, έπειτα από την εξάλειψη της δυναστείας των Πιάστ (Piast). Το 1675 με τον θάνατο του τελευταίου απογόνου των Πιάστ ο τότε ηγεμόνας του Βρανδεμβούργου ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος (''Frederick William'') πείσθηκε να αποσυρθεί από τα εδάφη με αντάλλαγμα ενός ορισμένου ποσού πληρωμής.
 
Στις 16 Δεκεμβρίου 1740<ref>Jay Luvaas, Frederick the Great on the Art of War σελ. 3.</ref>, πρωσικός στρατός εισέβαλε στη Σιλεσία,χωρίς προηγουμένως να έχει κηρύξει επίσημα πόλεμο. Έπειτα από δίμηνη εκστρατεία η επαρχία είχε καταληφθεί. Το 1741 οι Πρώσοι νίκησαν τους Αυστριακούς στο [[μάχη του Μόλβιτς|Μόλβιτς]] και την επόμενη χρονιά στο [[μάχη του Τσότουσιτζ|Τσότουσιτζ]] εξασφαλίζοντας την παραμονή της περιοχής στην κατοχή τους. Το 1742 αρχικά με την [[συνθήκη του Μπρέσλαου]] ([[Βρότσλαβ]]) και έπειτα με την επίσημη επικύρωση της από την [[συνθήκη του Βερολίνου (1742)|συνθήκη του Βερολίνου]] το μεγαλύτερο μέρος της Σιλεσίας ενσωματώθηκε στο πρωσικό βασίλειο και οργανώθηκε στην επαρχία της Σιλεσίας.
 
== Δεύτερος Σιλεσιανός Πόλεμος ==