Στήλη του Αρκαδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Γκάινας επέλεξε να αποχωρήσει από την πόλη μαζί με τους συντρόφους του και τις οικογένειες τους, ωστόσο κατά την στιγμή που αποχωρούσαν οι πύλες έκλεισαν αιφνιδιαστικά και οι στρατιωτικές δυνάμεις της πόλης επιτέθηκαν στους Γότθους σφαγιάζοντας 7.000 από αυτούς. Οι επιζώντες που κατάφεραν να διαφύγουν, ανάμεσα στους οποίους και ο Γκάινας, επιβιβάστηκαν σε πλοία προς τις ακτές της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]] ωστόσο εκεί απωθήθηκαν από ένα άλλο ρωμαϊκό στόλο. Τα απομεινάρια των Γότθων αλλάζοντας πορεία κατευθύνθηκαν προς τον [[Δούναβης|Δούναβη]] όπου εκεί ηττήθηκαν οριστικά από τον [[Ούννοι|Ούννο]] πολέμαρχο [[Ούλδης|Ούλδη]] στα τέλη του 400.<ref>Norwich, σελ. 126 -127. </ref> Ο Ούλδης έστειλε το κεφάλι του Γκάινα ως δώρο στον Αρκάδιο, ο οποίος αποφάσισε να αναγείρει την θριαμβευτική στήλη προς ανάμνηση της εξόντωσης των Γότθων.<ref>Heather σελ. 144-145. </ref>

== Κατασκευή ==

Υπό τον αυτοκράτορα Αρκάδιο η νότια πλευρά του 7ου λόφου της πόλης με την ονομασία ''Ξερόλοφος'' είχε μετατραπεί σε αγορά με την ονομασία [[φόρουμ του Αρκαδίου]]. Η στήλη άρχισε να κατασκευάζεται το 401 και η διακόσμηση της συνεχίστηκε έως και το 421, ενώ στην κορυφή της βρισκόταν το άγαλμα του Αρκάδιου.<ref name="autogeneret1">Grigg, σελ. 469 </ref>

 

* στην ανατολική ο αυτοκράτορας Αρκάδιος και ο αδερφός του ο αυτοκράτορας [[Ονώριος]] (στη Ρώμη) λαμβάνουν τιμές από τις γερουσίες της Κωνσταντινούπολης και της Ρώμης.<ref name = autogeneret1 />

* στη βόρεια πλευρά βρισκόταν η είσοδος η οποία οδηγούσε στη σπειροειδή σκάλα η οποία ανέβαινε έως την κορυφή της στήλης.

Η επιφάνεια της στήλης περιείχε και αυτή πλήθος αναπαραστάσεων η οποία συνέχιζε έως την κορυφή. Η μεγάλη πλειοψηφία των αναπαραστάσεων αυτών διασώζεται από τις αναπαραστάσεις που έκανε ο Δανός -ή Ολλανδός- ζωγράφος [[Μελχιόρ Λορκ]] κατά την δεκατεία του 1570. <ref>Geffroy, σελ. 104</ref><ref>Taddei , σελ. 52. </ref>Το ύψος αναφέρεται ως 147 πόδια (~48 μέτρα), πιθανώς κατά τα πρότυπα της γαλλικής μονάδας μέτρησης, καθώς η πληροφορία παρέχεται από τα γραπτά Γάλλου διπλωματικού ακόλουθου ο οποίος επισκέφτηκε την Κωνσταντινούπολη το 1700.<ref>Geffroy, σελ. 125.</ref>

 

== Σημερινή εποχή ==