Διάσπαση βήτα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Έτσι, ο αρθμός των πρωτονίων '''Ζ''' στο θυγατρικό πυρήνα αυξάνεται κατά 1, ενώ ο αριθμός των νετρονίων μειώνεται κατά 1, οπότε ο συνολικός αριθμός των [[νουκλεόνιο|νουκλεονίων]] '''Α''' και του [[ηλεκτρικό φορτίο|φορτίου]] δε μεταβάλλεταιμεταβάλλονται. Για παράδειγμα, η αντίδραση που παριστάνει την ραδιενεργό διάσπαση του <math>\mathrm{{}^1{}^{37}_{55}Cs}</math> είναι η ακόλουθη:

Η αλληλεπίδραση που είναι υπεύθυνη για τη μεταλλαγή αυτή είναι η [[ασθενής αλληλεπίδραση]] μεταξύ των [[κουάρκ]]ς του νετρονίου. Tα σωματίδια β, επειδή φέρουν φορτίο, μπορούν να ανιχνευτούν. Επειδή, όμως, το αντινετρίνο αλληλεπιδρά πολύ ασθενώς με την ύλη, η παρατήρησή του ειναι εξαιρετικά δύσκολη. Παρουσιάζει μάλιστα ιστορικό ενδιαφέρον ότι, όταν παρατηρήθηκε η παραπάνω διάσπαση β, το νετρίνο δεν ήταν γνωστό και με περαματικά μέσα της εποχής δεν μορούσε να ανιχνευτεί. Την ύπαρξη του ως άγνωστο σωματίδιο πρότεινε ο [[Πάουλι]] το [[1930]], για να μπορεί να ισχύει η [[διατήρηση της ενέργειας]] και της [[ορμήδιατήρηση της ορμής|ορμής]] στη διάσπαση του ^14₆C. Η παρατήρηση του νετρίνου έγινε πολύ αργότερα, το [[1950]].