Ο '''Έμπερχαρντ της Φραγκονίας''' (885 - 939) ήταν μέλος του [[Οίκος των Κονραδίνων|Οίκου των Κονραδίνων]], γιος του [[Κονράδος της Θουριγγίας|Κονράδου του πρεσβύτερου]], αδελφός του βασιλιά της Γερμανίας [[Κονράδος Α' της Γερμανίας|Κονράδου Α']].▼
{{Πληροφορίες προσώπου}}
▲Ο '''Έμπερχαρντ της Φραγκονίας''' (885 -– 939) ήταν μέλος του [[Οίκος των Κονραδίνων|Οίκου των Κονραδίνων]], γιος του [[Κονράδος της Θουριγγίας|Κονράδου του πρεσβύτερου]], αδελφός του βασιλιά της Γερμανίας [[Κονράδος Α'Α΄ της Γερμανίας|Κονράδου Α'Α΄]]. Έγινε [[δούκας]] της [[Φραγκονία]]ς μετά τον θάνατο του Κονράδου Α΄ τον Δεκέμβριο του 918.
== Βιογραφικά στοιχεία ==
ΈγινεΤην [[δούκας]]διετία τηςαπό [[Φραγκονία]]ςτο μετά926 τον θάνατο του τον Δεκέμβριο του 918. Την διετία (926έως -το 928) ήταν ταυτόχρονα δούκας της [[Λωρραίνη]]ς. Στο νεκροκρέβατονεκροκρέβατό του ο αδελφός του Κονράδος του σύστησε να μην κάνει καμιά απόπειρα να εξασφαλίσει την διαδοχή, αντίθετα να βοηθήσει στην άνοδο του γερμανικού θρόνου του έως τότε αντιπάλου του [[Ερρίκος ο κυνηγός|Ερρίκου του κυνηγού]] δούκα της Σαξονίας. Ο Έμπερχαρντ σεβάστηκε την τελευταία επιθυμία του αδελφού του, αφού ήταν ο μοναδικός τρόπος να συμφιλιωθούν οι [[Σάξονες]] και οι [[Φράγκοι]], ώστε να μην διαλυθεί το γερμανικό κράτος σε πολυάριθμα δουκικά κρατίδια.
ΠαρέμεινεΌσο ζούσε παρέμεινε πιστός στον Ερρίκο τον κυνηγό όσο ζούσε που του παραχώρησε το δουκάτο της [[Λωραίνη]]ς (926 -– 928), αλλά όταν πέθανε ήρθε σε σύγκρουση με τον γιο και διάδοχο του [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|αυτοκράτορα Όθωνα Α'Α΄]]. Ξεκίνησε το 937 μετά από σύγκρουση του με κάποιον Σάξονα δούκα που αρνήθηκε να του πληρώσει φόρο γιατί δεν ήταν Σάξονας και η διαμάχη μεταφέρθηκε στην αυλή του αυτοκράτορα Όθωνα Α'Α΄. Ο Όθωνας δικαίωσε τον Σάξονα: όταν διέταξε τον Έμπερχαρντ να πληρώσει πρόστιμο, ενώ υπέβαλε τους συνοδούς του υπέβαλε στην ατιμωτική τιμωρία μεταφοράς νεκρών σκύλων στο κοινό.
Ο Έμπερχαρντ συμμάχησε με τους αντιπάλους του Όθωνα και εξεγέρθηκε εναντίον του (το 938) με την υποστήριξη του [[Θάνκμαρ]], ετεροθαλούς αδελφού του Όθωνα και του νέου δούκα της [[Βαυαρία]]ς Έμπερχαρντ, γιου του [[Αρνούλφος της Βαυαρίας|Αρνούλφου της Βαυαρίας]]. Ο Θάνκμαρ σκοτώθηκε στην μάχη και ο [[Έμπερχαρντ της Βαυαρίας]] αντικαταστάθηκε στο δουκάτο από τον θείο του Μπέρτχολ της Βαυαρίας (938 -– 945). Μετά από μια σύντομη συμφιλίωση με τον Όθωνα εξεγέρθηκε ξανά εναντίον του με την υποστήριξη του θείου Φρειδερίκου αρχιεπισκόπου του [[Μάιντς]] και του νεώτερου αδελφού του Όθωνα [[Ερρίκος Α' της Βαυαρίας|Ερρίκου.]].
Στις 23 Οκτωβρίου 939 οι επαναστάτες ηττήθηκαν στην [[μάχη του Άντερναχ]]. Ο ίδιος ο Έμπερχαρντ σκοτώθηκε στην μάχη και το δουκάτο του έγινε αυτοκρατορική κτήση.
