Λίφεν φαν Λάτχεμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10:
Εισήλθε στην υπηρεσία του Φιλίππου περίπου στα 1456. Στη συνέχεια εργάστηκε αναμφίβολα για τον γιο του, [[Κάρολος της Βουργουνδίας|Καρόλου]], αν και δεν εμφανίζεται στα λογιστικά κατάστιχα του Δούκα, ειδικά για την υλοποίηση ενός βιβλίου προσευχών, το οποίο σήμερα φυλάσσεται στο ''Getty Center'' και του οποίου η πρώτη φάση ολοκλήρωσης πληρώθηκε το 1469. Την ίδια περίπου εποχή εικονογράφησε βιβλία για τον Λουδοβίκο της Μπρυζ ή Λουίς ντε Χρουουτχούσε (Louis de Gruuthuse) και στη συνέχεια το "Χρονικό του Φρουασάρ" (Chronique de Froissart) για λογαριασμό του [[Αντώνιος της Βουργουνδίας|Αντωνίου της Βουργουνδίας]] (του επιλεγόμενου και "νόθου").<ref>Miniatures flamandes, σελ. 287</ref>
 
Το 1459, ύστερα από προστριβές με τη συντεχνία ζωγράφων στη Γάνδη, επειδή αρνούνταν να πληρώσει την εισφορά του για το προνόμιο της λήψης παραγγελιών ως ζωγράφος, αποχώρησε από αυτήν και προσχώρησε στη συντεχνία της Αμβέρσας το 1462. Πιθανόν στο ενδιάμεσο διάστημα να διέμεινε στην [[Ουτρέχτη]]. Εγκαταστάθηκε στην Αμβέρσα, όπου παρέμεινε ως το τέλος της ζωής του το 1493, επισκεπτόμενος ευκαιριακά κάποιες πόλεις. Νυμφεύτηκε την Αντουανέτ Μάιστερ (Antoinette Meyster), θυγατέρα του Ζακ Μάιστερ, εικονογράφου και πωλητή βιβλίων από το [[Άμστερνταμ]] και από μακρού εγκατεστημένου στη Φλάνδρα, ο οποίος είχε γίνει δεκτός στη συντεχνία ζωγράφων της πόλης το 1457.
 
Το 1468 συμμετείχε στη διακόσμηση για τους εορτασμούς μιας συνάντησης του [[Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος|Τάγματος του Χρυσόμαλλου Δέρατος]] και των γάμων του Φιλίππου με τη [[Μαργαρίτα της Υόρκης]] στη Μπρυζ. Σ' αυτή την περίπτωση ήταν ένας από τους καλύτερα αμειβόμενους καλλιτέχνες της εποχής, μαζί με τους [[Ζακ Νταρέ]] και [[Φράνκε φαν ντερ Στοκτ]]. Επικεφαλής ενός εργαστηρίου που δημιουργήθηκε εκεί, φαίνεται να ζούσε μια ευτυχισμένη ζωή, καθώς πολλές οικονομικές συναλλαγές του αναφέρονται στα αρχεία της εποχής. Έγινε ορκωτό μέλος της Συντεχνίας το 1479. Προς το τέλος της ζωής του τέθηκε στην υπηρεσία του [[Μαξιμιλιανός Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Μαξιμιλιανού των Αψβούργων]] το 1487, ως ''valet de chambre'' και βασιλικός ζωγράφος, αξιώματα που διατήρησε τουλάχιστον ως το 1490. Εκείνη την εποχή φαίνεται ότι ζωγράφιζε περισσότερο πίνακες και όχι μικρογραφίες σε χειρόγραφα, κάτι που εξηγεί γιατί δεν έχει διασωθεί κανένα έργο του αυτής της τελευταίας περιόδου.<ref>De Schryver, σελ. 45-50</ref>
 
Εκπαίδευσε τον γιο του, [[Γιάκομπ φαν Λάτχεμ]] με σκοπό να του αφήσει το εργαστήριό του, αλλά δεν έχει βρεθεί καμία μικρογραφία του τελευταίου αν και εργάστηκε κι αυτός για τον Φίλιππο. Ένας ακόμη γιος του, επίσης ονομαζόμενος Λήφεν, έγινε χρυσοχόος κι εργάστηκε επίσης για τον Δούκα.<ref name=gm.[http://www.getty.edu/art/collection/artists/917/lieven-van-lathem-flemish-about-1430-1493-active-1454-1493/ J. Paul Getty Museum]</ref>
 
 
<!-- In 1468, he participated in the decoration of the festivities scene of a meeting of the Order of the Golden Fleece and the marriage of Philip the Good and Margaret of York in Bruges. On this occasion, he is one of the highest paid artists with Jacques Daret and Vrancke van der Stockt particular. At the head of a studio installed, it seems to lead a prosperous life, many financial transactions mentioned in the archives attesting. He became sworn guild in 1479. At the end of his life, he entered the service of Maximilian Habsburg in 1487 as a valet and painter to the king, loads he held until 1490 at least. It is then rather painter qu'enlumineur table, explaining that no manuscript of this last period is retained
<!--
 
He trains his son, Jacob van Lathem, perpetuating his studio but no thumbnail was identified. Another of his son also called Lievin is goldsmith and engraver. They have both valet chamber as Philip the Handsome and follow him on his journey to Spain in 1501 -->