Λουαζέ Λιεντέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 7:
Την εργασία αυτή δεν την εκτελεί μόνος, αλλά και με τη συνεργασία άλλων καλλιτεχνών, ανάμεσά τους και του εικονογράφου που αναφέρεται με το συμβατικό όνομα "Δάσκαλος του Ραμπούρ" (Maître de Rambures). Συνεπώς είναι αναγνωρισμένος καλλιτέχνης και εγκατεστημένος στο Εντέν και πιθανότατα ο Ζαν Μανσέλ είναι αυτός που τον σύστησε στον Δούκα Φίλιππο.<ref name=mac>McKendrick et Kren 2003, σελ. 230</ref><ref name=bd>Bousmanne et Delcourt 2012, σσ. 266-268</ref>
Το 1468 ο Λιεντέ μετακομίζει στη [[Μπρυζ]], όπου γίνεται μέλος της συντεχνίας των ασχολουμένων με τα βιβλία, τη συντεχνίας του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή. Το ίδιο έτος αναφέρεται και ως μόνιμος κάτοικος της πόλης στα αρχεία των κομήτων - υποτελών των δουκών της Βουργουνδίας, για τους οποίους δημιουργεί πολυάριθμα έργα. Τα αρχεία αναφέρουν ότι εικονογράφησε το χειρόγραφο του Ρενώ του Μοντωμπάν () και μια Βίβλο, που σήμερα έχει χαθεί. Εικονογραφεί, επίσης, κατά παραγγελία του Καρόλου του Τολμηρού, πολλά έργα που είχαν μείνει ημιτελή μετά τον θάνατο του πατέρα του Φιλίππου, όπως τους δύο τόμους της ιστορίας του [[Κάρολος Μαρτέλος|Καρόλου Μαρτέλου]], έργο στο οποίο βάζει και την υπογραφή του σε έναν από τους τοίχους που απεικονίζονται εκεί (φύλλο 7 Ms.9). Εργάζεται, επίσης, για μεγάλους χορηγούς που ανήκουν στον άμεσο κύκλο των Δουκών, όπως ο Λουίς ντε Χρούουτχουσε {Louis de Gruuthuse) για λογαριασμό του οποίου εικονογράφησε το χειρόγραφο του "Χρονικού του Φρουασάρ" (Chroniques de Froissart).<ref name=mac/><ref name=bd/>
<!--
-->
==Παραπομπές==
| |||