Τρομοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
υη βς3βυη6ω3υηβ32 ρτγλ΄,.
υηθ
Γραμμή 1:
χελλουυυ γγλ. ''terrorism''), εκ του ''τρόμος'' + ''κράτος'', αν και δεν υπάρχει διεθνώς συμφωνημένος ορισμός, γενικά αποτελεί τη «συστηματική» χρήση, ή την απειλή χρήσης, [[βία]]ς που συμβαίνει πάντα ως αντίδραση, ή άσκηση πίεσης, από οργανωμένες ομάδες με πολιτικά, θρησκευτικά ή άλλα ιδεολογικά κίνητρα (ως υπόβαθρο/βάση) αλλά ακόμη και από ολόκληρους κρατικούς μηχανισμούς, εναντίον ατόμων, ομάδων ή περιουσιών, με απώτερο στόχο τις κυβερνήσεις από τις οποίες προσδοκούν κάποια αντίστοιχα (των κινήτρων) οφέλη/κέρδη. Η κάθε πράξη επ' αυτού χαρακτηρίζεται '''τρομοκρατική πράξη''' και οι επιχειρούντες αυτήν '''τρομοκράτες'''.
 
== Γενικά γργργργτγυυρ ==
 
Στις τρομοκρατικές πράξεις περιλαμβάνονται [[ανατίναξη|ανατινάξεις]], [[πειρατεία|πειρατείες]], [[ομηρία|ομηρίες]], [[φόνος|φόνοι]], [[δολιοφθορά|δολιοφθορές]], [[εμπρησμός|εμπρησμοί]] κ.λπ. σημαντικών στόχων καθώς και άλλες παράλληλες εγκληματικές πράξεις, όπως [[απαγωγή|απαγωγές]] ή [[ληστεία|ληστείες]] κ.λπ. που εκτελούνται από τις ίδιες τρομοκρατικές ομάδες, (όχι όμως την κατάληψη εδάφους).
Γραμμή 10:
Τα τρομοκρατικά πλήγματα γενικά προκαλούν πανικό και αποδιοργάνωση. Αποτελούν μεμονωμένα απρόβλεπτα πλήγματα εκφοβισμού, όπως δολοφονίες, [[βομβιστική ενέργεια|βομβιστικές ενέργειες]], [[αεροπειρατεία|αεροπειρατείες]], απαγωγές, κτλ. Δεν είναι σπάνιες οι φορές που τέτοιες πράξεις πλήττουν ακόμη και αθώους ανυποψίαστους πολίτες. π.χ. καταλήψεις σχολείων με ομήρους παιδιά. [[Αρχείο:September 11 2001 just collapsed.jpg|thumb|265px|[[Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου]] στις 9/11 αμέσως μετά από την κατάρρευση του δεύτερου πύργου]]
 
Ιστορικά, η τρομοκρατία ποτέ δεν μπόρεσε να ανατρέψει καθεστώς. Αποτελεί μικρότερο κίνδυνο για την κατεστημένη τάξη/εξουσίαγο είναι ότι μετά από τοντην [[ανταρτοπόλεμος|ανταρτοπόλεμο]].11η ΠάντωςΣεπτεμβρίου 2001 υποστηρίζεται κυρίως από τις ΗΠΑ, ότι τα τρομοκρατικάμέσα πλήγματααυτά βασίζονταιδεν στοναρκούν '''αιφνιδιασμό'''από μόνα τους, και στονμάλλον απαιτούνται επιπρόσθετα '''ιδεολογικόπροληπτικά φανατισμόμέτρα (pre-emptive measures)''', ήτα στονοποία θρησκευτικόέχουν κυρίως άμεσο επιθετικό χαρακτήρα (πχ οι ενέργειες της Δύσης στο [[Αφγανιστάν]] και στο [[Ιράκ]]), ενώθέσεις γιακαι τηναπόψεις υλοποίησήπου τουςέγιναν απαιτείταιαμέσως πρόσβασηαποδεκτές σεαπ΄ κάποιουςόλες οικονομικούςτις πόρουςχώρες διαακόμα τωνκαι οποίωναπό πολλοίμη δίοδοιπροσκείμενες τουφιλικά διεθνούςπρος εμπορίουτις παραμένουνΗΠΑ, ανοικτοίπ.χ. Κούβα, Λιβύη κ.λπ.
 
Πολλοί πιστεύουν, ότι ο πόλεμος εναντίον της τρομοκρατίας δεν είναι στην πραγματικότητα πόλεμος, και η τρομοκρατία θα πρέπει να αντιμετωπίζεται κυρίως με '''διακρατική συνεργασία''', με ανταλλαγή '''πληροφοριών (intelligence)''', καθώς και με '''αστυνομικά''' και '''διπλωματικά μέσα'''. Όμως, το αξιοπερίεργο είναι ότι μετά από την 11η Σεπτεμβρίου 2001 υποστηρίζεται κυρίως από τις ΗΠΑ, ότι τα μέσα αυτά δεν αρκούν από μόνα τους, και μάλλον απαιτούνται επιπρόσθετα '''προληπτικά μέτρα (pre-emptive measures)''', τα οποία έχουν κυρίως άμεσο επιθετικό χαρακτήρα (πχ οι ενέργειες της Δύσης στο [[Αφγανιστάν]] και στο [[Ιράκ]]), θέσεις και απόψεις που έγιναν αμέσως αποδεκτές απ΄ όλες τις χώρες ακόμα και από μη προσκείμενες φιλικά προς τις ΗΠΑ, π.χ. Κούβα, Λιβύη κ.λπ.
 
Ιστορικά, τρομοκρατικές πράξεις αποδόθηκαν για πρώτη φορά στους ασασίνους (ισμαηλιτική αίρεση [[Νιζάρι]]), μίας πολιτικο-θρησκευτικής ισλαμικής αίρεσης στη Μέση Ανατολή του 11ου-13ου αιώνα (εποχή δράσης των Ναϊτών ιπποτών).