Κρίστο και Ζαν-Κλοντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Κρίστο και η Ζαν Κλοντ γεννήθηκαν την ίδια ημερομηνία, στις 13 Ιουνίου του 1935, Ο Κρίστο στο [[Γκάμπροβο]] της [[Βουλγαρία|Βουλγαρίας]] και η Ζαν-Κλοντ στο [[Μαρόκο]]. Γνωρίστηκαν για πρώτη φορά στο Παρίσι τον Οκτώβριο του 1958. Τα έργα τους αποδίδονταν μόνο στον Κρίστο μέχρι το 1994, οπότε τα έργα του εξωτερικού χώρου και τα μεγάλης κλίμακας εσωτερικού χώρου αποδώθηκαν αναδρομικά στους «Κρίστο και Ζαν-Κλοντ». Η Ζαν-Κλόντ πέθανε στις 18 Νοεμβρίου του 2009, ύστερα από ανεύρυσμα.<ref name=JCNYTObit>{{cite news|title=Jeanne-Claude, Collaborator With Christo, Dies at 74|first=William|last=Grimes|newspaper=[[The New York Times]]|date=November 19 Νοεμβρίου 2009|url=http://www.nytimes.com/2009/11/20/arts/design/20jeanne-claude.html}}</ref>

Αν και η εργασία τους είναι οπτικά εντυπωσιακή και συχνά αμφισβητούμενη λόγω της κλίμακάς της, οι καλλιτέχνες επανειλημμένα έχουν αρνηθεί ότι τα προγράμματά τους περιέχουν οποιαδήποτε βαθύτερη έννοια, πέρα από τον αισθητικό αντίκτυπο. Ο σκοπός της τέχνης τους, υποστηρίζουν, είναι απλά να γίνει ο κόσμος μια «ομορφότερη τοποθεσία» και να ειδωθούν γνώριμα τοπία με ένα νέο τρόπο. Ο κριτικός τέχνης Ντέιβιντ Μπέρντον έχει περιγράψει τα περιτυλίγματα του Κρίστο ως «αποκάλυψη μέσω της απόκρυψης».<ref>Bourdon, David: "Christo", Harry N. Abrams Publishers, Inc., New York City, 1970.</ref> Στους επικριτές του ο Κρίστο απαντάει «Είμαι καλλιτέχνης και πρέπει να έχω θάρρος... Γνωρίζεται πως δεν έχω έργα που υπάρχουν; Όλα εξαφανίζονται όταν τελειώνουν. Μόνο τα προσχέδια και κάποια κολάζ μένουν στο τέλος, δίνοντας στα έργα μου έναν σχεδόν μυστικό χαρακτήρα. Νομίζω πως χρειάζεται πολύ μεγαλύτερο θάρρος για να δημιουργήσε πράγματα που προορίζονται να εξαφανιστούν απ'ότι για να δημιουργήσεις πράγματα που προορίζονται να μείνουν».<ref>Living with Art, Mark Getlein</ref>