Κλεοπάτρα Θεά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11774) |
||
Γραμμή 23:
|προκάτοχος3 =
|διάδοχος3 =
|σύζυγος = [[Αλέξανδρος Α΄ Βάλας]]<
|επίγονοι = [[Αντίοχος Θ΄ Κυζικηνός]]<
|βασιλικός_οίκος =
|πατέρας = [[Πτολεμαίος ΣΤ΄ Φιλομήτωρ]]
Γραμμή 37:
}}
[[Αρχείο:AlexanderIBalasAndCleopatraThea.jpg|thumb|220px|''Νόμισμα με τις μορφές της Κλεοπάτρας Θεάς και του Αλεξάνδρου Α' Βάλα.'']]
Η '''Κλεοπάτρα Θεά''' ([[164 π.Χ.]] - [[121 π.Χ.]]) ήταν πριγκίπισσα της πτολεμαϊκής [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγύπτου]], κόρη του φαραώ [[Πτολεμαίος Στ' Φιλομήτωρ|Πτολεμαίου Στ' Φιλομήτορος]] και της αδερφής και συζύγου του, [[Κλεοπάτρα Β' της Αιγύπτου|Κλεοπάτρας Β']]. Μετέπειτα υπήρξε για μια μακρά περίοδο βασίλισσα της [[Συρία
== Πριγκίπισσα της Αιγύπτου ==
Γραμμή 59 ⟶ 58 :
</table>
|}
Η παιδική της ηλικία χαρακτηρίστηκε πολιτικά από τη διαμάχη ανάμεσα στον πατέρα της [[Πτολεμαίος Στ' Φιλομήτωρ|Πτολεμαίο Στ' Φιλομήτορα]] με τον αδερφό του [[Πτολεμαίος Η' Φύσκων|Πτολεμαίο Η' Φύσκονα]] για το θρόνο της Αιγύπτου, υπό την άγρυπνη παρακολούθηση της [[Ρωμαϊκή Δημοκρατία|Ρώμης]] που επιθυμούσε να αυξήσει την επιρροή της στη [[Μεσόγειος|Μεσογείου]]. Τελικά οι δύο άντρες συγκρούστηκαν στην [[Κύπρος|Κύπρο]], όπου ο δεύτερος, προδομένος από τους συμμάχους του, ηττήθηκε στη [[Λάπηθος|Λάπηθο]] και αναγκάστηκε να παραδοθεί. Ο Φιλομήτωρ όμως, όχι μόνο άφησε ελεύθερο τον αδερφό του, μα έκανε νέα συνθήκη μαζί του, σύμφωνα με την οποία μπορούσε να γυρίσει ειρηνικά στο βασίλειο του, στην [[Κυρηναϊκή]]. Τον αρραβώνιασε επίσης με τη νεαρή Κλεοπάτρα Θεά, γάμος που τελικά δεν έγινε για κάποιο λόγο.
== Σύζυγος του Αλεξάνδρου Α' Βάλα ==
Γραμμή 95 ⟶ 93 :
Ο Πτολεμαίος του έδωσε για σύζυγο την κόρη του Κλεοπάτρα Θεά με κάποια επιφύλαξη. Πιστεύεται πως είχε αρχικά στο μυαλό του να ξαναπάρει την [[Κοίλη Συρία]], αλλά η πρόταση του Αλεξάνδρου για γαμήλια ένωση των δύο οίκων τον έκανε να το σκεφτεί διαφορετικά. Σε δύο χρόνια όμως φάνηκε πως ο Αλέξανδρος δεν ήταν ο ηγέτης που θα επιθυμούσαν οι σύμμαχοί του. Ένας καλύτερος διεκδικητής του θρόνου έκανε την εμφάνισή του στην [[Κιλικία]], ο μικρός [[Δημήτριος Β' Νικάτωρ|Δημήτριος]], γιος του Δημητρίου Α'. Βλέποντας την απειλή για εισβολή της Συρίας από το Βορρά, ο Πτολεμαίος Στ' με ισχυρή δύναμη πέρασε τα σύνορα φτάνοντας μέχρι την [[Πτολεμαΐδα Αιγύπτου|Πτολεμαΐδα]] το [[148 π.Χ.]] Εκεί γλίτωσε από μια απόπειρα δολοφονίας την οποία απέδωσε στον Αλέξανδρο Βάλα και τον θεώρησε από κει κι έπειτα εχθρό. Ανακτώντας την κόρη του, την Κλεοπάτρα Θεά, βασίλισσα της Συρίας, άγνωστο πως, τη μεταβίβασε στο νεαρό Δημήτριο.
== Σύζυγος του Δημητρίου Β' Νικάτορος ==
Η [[Αντιόχεια]] έδιωξε τον Αλέξανδρο, που διέφυγε στην [[Κιλικία]] και ο Πτολεμαίος Φιλομήτωρ μπήκε στην μεγάλη πόλη, την οποία ο πρόγονός του [[Πτολεμαίος Γ' Ευεργέτης]] είχε κατακτήσει ακριβώς έναν αιώνα πριν. Ο λαός της πόλης, που δεν ήθελε ούτε τον Αλέξανδρο ούτε το Δημήτριο για ηγεμόνα, τον παρακάλεσε να φορέσει το στέμμα της Συρίας μαζί με αυτό της Αιγύπτου. Ωστόσο, με τη σκιά της Ρώμης πάνω από τον κόσμο, ο Φιλομήτωρ υπήρξε ιδιαίτερα προσεκτικός για να αποδεχτεί την πρόταση. Έπεισε το λαό να δεχτεί το νεαρό Δημήτριο στο θρόνο των προγόνων του, με ανταμοιβή φυσικά να επιστρέψει η Κοίλη Συρία στα χέρια των Πτολεμαίων. Το [[145 π.Χ.]] νίκησε οριστικά τον Αλέξανδρο Βάλα, ο οποίος θανατώθηκε στα χέρια [[Ναββαταίοι Άραβες|Ναββαταίων Αράβων]].
Ο ίδιος ο Πτολεμαίος πέθανε μετά από σοβαρό τραυματισμό και λίγο μετά τα αιγυπτιακά στρατεύματά αποχώρησαν από τη Συρία. Έτσι ο Δημήτριος παρέμεινε μόνος ηγεμόνας των Σελευκιδών. Φασαρίες, όμως, δεν άργησαν να ξεσπάσουν. Η παρουσία των μισθοφόρων στρατιωτών από την [[Κρήτη]], οδήγησε τους κατοίκους της Αντιόχειας σε επανάσταση, και μόνο μετά από άγριες σφαγές επανήλθε η τάξη. Λίγο αργότερα, ο στρατηγός [[Διόδοτος Τρύφων|Διόδοτος]] κατέκτησε την πρωτεύουσα και επέβαλε τον προστατευόμενό του, [[Αντίοχος Στ' Διόνυσος|Αντίοχο Στ' Διόνυσο]], το γιο του Αλέξανδρου Βάλα από την Κλεοπάτρα που ήταν ακόμη σε νηπιακή ηλικία, ως βασιλιά. Ο Δημήτριος απέτυχε να ανακτήσει την πόλη, ωστόσο διασώθηκε χάρις σε κάποιους στρατιώτες από την [[Ιουδαία]] και εγκαταστάθηκε στη [[Σελεύκεια]]. Αργότερα, το καλοκαίρι του [[138 π.Χ.]] έπεσε στα χέρια των [[Παρθία|Πάρθων]] και από τότε ξεκίνησε η δεκαετής του αιχμαλωσία. ▼
▲Ο ίδιος ο Πτολεμαίος πέθανε μετά από σοβαρό τραυματισμό και λίγο μετά τα αιγυπτιακά στρατεύματά αποχώρησαν από τη Συρία. Έτσι ο Δημήτριος παρέμεινε μόνος ηγεμόνας των Σελευκιδών. Φασαρίες, όμως, δεν άργησαν να ξεσπάσουν. Η παρουσία των μισθοφόρων στρατιωτών από την [[Κρήτη]], οδήγησε τους κατοίκους της Αντιόχειας σε επανάσταση, και μόνο μετά από άγριες σφαγές επανήλθε η τάξη. Λίγο αργότερα, ο στρατηγός [[Διόδοτος Τρύφων|Διόδοτος]] κατέκτησε την πρωτεύουσα και επέβαλε τον προστατευόμενό του, [[Αντίοχος Στ' Διόνυσος|Αντίοχο Στ' Διόνυσο]], το γιο του Αλέξανδρου Βάλα από την Κλεοπάτρα που ήταν ακόμη σε νηπιακή ηλικία, ως βασιλιά. Ο Δημήτριος απέτυχε να ανακτήσει την πόλη, ωστόσο διασώθηκε χάρις σε κάποιους στρατιώτες από την [[Ιουδαία]] και εγκαταστάθηκε στη [[Σελεύκεια]]. Αργότερα, το καλοκαίρι του [[138 π.Χ.]] έπεσε στα χέρια των [[Παρθία|Πάρθων]] και από τότε ξεκίνησε η δεκαετής του αιχμαλωσία.
== Σύζυγος του Αντίοχου Ζ' Σιδήτη ==
Η βαβυλωνιακή επαρχία των Σελευκιδών είχε ήδη περάσει στα χέρια της Παρθίας, αλλά στη Συρία η θέση της Δυναστείας ισχυροποιήθηκε υπό τον [[Αντίοχος Ζ' Σιδήτης|Αντίοχο Ζ' Σιδήτη]], το νεότερο αδερφό του Δημητρίου, ο οποίος επίσης παντρεύτηκε την Κλεοπάτρα Θεά. Ο τελευταίος ανέτρεψε το Διόδοτο, ο οποίος και αυτοκτόνησε στην [[Απάμεια]]. Το ζαγάρι απέκτησε τα επόμενα χρόνια ένα γιο, τον [[Αντίοχος Θ' Κυζικηνός|Αντίοχο]]. Το [[130 π.Χ.]] ο Αντίοχος Σιδήτης έχει στρατιωτικές επιτυχίες απέναντι στους Πάρθους, διώχνοντας τους από τη [[Βαβυλωνία]] και τη [[Μηδία]]. Ωστόσο τελικά γνώρισε την ήττα και έχασε τη ζωή του το καλοκαίρι του [[129 π.Χ.]]
Ο [[Φραάτης Β' της Παρθίας|Φραάτης Β']], βασιλιάς των Πάρθων, είχε στο μεταξύ απελευθερώσει το Δημήτριο, ελπίζοντας πως τα δύο αδέρφια θα ξεκινούσαν εμφύλιο πόλεμο. Ωστόσο, ο Σιδήτης ηττήθηκε λίγο μετά και τα δύο αδέρφια δεν συναντήθηκαν ποτέ. Οι Πάρθοι καταδίωξαν το Δημήτριο, αλλά εκείνος κατάφερε να επιστρέψει με ασφάλεια στη Συρία επανακτώντας το θρόνο και τη βασίλισσά του. Το βασίλειό του όμως είχε περιοριστεί σημαντικά εδαφικά και πλέον περιελάμβανε μονάχα τη Συρία και την Κιλικία. Ωστόσο, όχι μόνο το βασίλειό του ήταν μια σκιά της προγενέστερης δόξας του, αλλά και οι σχέσεις του με την Κλεοπάτρα Θεά ήταν πλέον κάκιστες. Άλλωστε ο Δημήτριος στην εξορία είχε νυμφευθεί την αδερφή του Φράατη, [[Ροδογύνη της Παρθίας|Ροδογύνη]], και είχε αποκτήσει μαζί της και άλλα παιδιά. Ο γιος της Κλεοπάτρας από τον Αντίοχο εστάλη στην [[Κύζικος|Κύζικο]] για ασφάλεια, από όπου και προέρχεται το επώνυμο «ο Κυζικηνός».
== Τα τελευταία χρόνια ==
Το [[125 π.Χ.]] ο Δημήτριος ήρθε σε πόλεμο με τον Πτολεμαίο Η' Φύσκονα όταν αναμείχθηκε στον εμφύλιο πόλεμο που είχε ξεσπάσει στην Αίγυπτο. Για να τον εκδικηθεί, ο Φύσκων υποστήριξε το σφετεριστή του θρόνου των Σελευκιδών, [[Αλέξανδρος Β' Ζαβίνας|Αλέξανδρο Β' Ζαβίνα]]. Ο Δημήτριος ηττήθηκε σε μια μάχη κοντά στη [[Δαμασκός|Δαμασκό]] και προσπάθησε να καταφύγει κοντά στη σύζυγό του στην [[Πτολεμαΐδα Ερμίου]]. Η Κλεοπάτρα όμως, αρνήθηκε να του ανοίξει τις πύλες της πόλης και έτσι έχασε τη ζωή του σε ένα πλοίο κοντά στην [[Τύρος|Τύρο]].
O [[Σέλευκος Ε' Φιλομήτωρ|Σέλευκος]], όντας ο μεγαλύτερος ηλικιακά γιος του κάπου μεταξύ 15 και 20 ετών, διεκδίκησε το στέμμα των Σελευκιδών. Ωστόσο αυτό ήταν ολέθριο λάθος καθώς δεν συμβουλεύτηκε πρώτα τη μητέρα του και ακλόνητη βασίλισσα της [[Συρία
Μετά τα γεγονότα αυτά η Κλεοπάτρα συμβασίλεψε στη Συρία με τον Αντίοχο, που έλαβε την επωνυμία «ο Γρυπός». Όπως λέγεται όμως, αποφάσισε να τον δηλητηριάσει βάζοντάς του κάτι ύποπτο στο κρασί. Εκείνος υποψιασμένος την υποχρέωσε να το πιει η ίδια και έτσι η Κλεοπάτρα άφησε την τελευταία της πνοή το [[121 π.Χ.]] ▼
▲Μετά τα γεγονότα αυτά η Κλεοπάτρα συμβασίλεψε στη Συρία με τον Αντίοχο, που έλαβε την επωνυμία «ο Γρυπός». Όπως λέγεται όμως, αποφάσισε να τον δηλητηριάσει βάζοντάς του κάτι ύποπτο στο κρασί. Εκείνος υποψιασμένος την υποχρέωσε να το πιει η ίδια και έτσι η Κλεοπάτρα άφησε την τελευταία της πνοή το [[121 π.Χ.]]
== Χρονολόγιο ==
Γραμμή 183 ⟶ 177 :
| Η Κλεοπάτρα Θεά συμβασιλεύει για ένα διάστημα με τον άλλο της γιο, Αντίοχο Η' Γρυπό. Αφού προσπάθησε να τον δηλητηριάσει, εκείνος την υποχρεώνει να αυτοκτονήσει πίνοντας η ίδια το δηλητήριο.
|}
== Πηγές ==
| |||