Ειδική σχετικότητα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Άλμπερτ Αϊνστάιν (με το HotCat)
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11774)
Γραμμή 17:
 
* Η Αρχή της Σχετικότητας -. Οι νόμοι με τους οποίους οι καταστάσεις των φυσικών συστημάτων υπόκεινται σε αλλαγές δεν μεταβάλλονται, είτε δεχόμενοι τις αλλαγές αυτές ως προς ένα σύστημα αναφοράς είτε ως προς άλλο που κάνει ομοιόμορφη μεταφορική κίνηση σε σχέση με αυτό.
 
* Η Αρχή Αμεταβλητότητας (σταθερής) της ταχύτητας του φωτός - "... το φως πάντα διαδίδεται στο κενό με μια καθορισμένη ταχύτητα c η οποία είναι ανεξάρτητη από το είδος της κίνησης του σώματος που το εκπέμπει." (Από τον πρόλογο).<ref name=electro /> Δηλαδή, το φως διαδίδεται στο κενό με μια ταχύτητα ''c'' (σταθερή και ανεξάρτητη της κατεύθυνσης) σε τουλάχιστον ένα σύστημα αδρανειακών συντεταγμένων (αδρανειακό σύστημα), ανεξάρτητα από το είδος της κίνησης της φωτεινής πηγής.
 
Γραμμή 65 ⟶ 64 :
\end{align}</math>
 
όπου
 
:<math>\gamma = \frac{1}{\sqrt{1 - v^2/c^2}}</math>
Γραμμή 73 ⟶ 72 :
Μόνο οι συντεταγμένες ''x'' και ''t'' μετασχηματίζονται ενώ οι ''y'' και ''z'' δεν επηρεάζονται. Αυτοί οι μετασχηματισμοί Λόρεντζ αποτελούν μια μονοπαραμετρική ομάδα [[γραμμικός μετασχηματισμός|γραμμικού μετασχηματισμού]], που ονομάζεται ''ταχύτητα'' (rapidity).
 
Δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο για τον άξονα ''x'', ο μετασχηματισμός μπορεί να εφαρμοστεί στον ''y'' ή στον ''z'', ή στην πραγματικότητα σε οποιαδήποτε κατεύθυνση, η οποία γίνεται παράλληλα και κάθετα στην κίνηση (που συμπεριλαμβάνεται στον παράγοντα γ).
 
Μια αναλλοίωτη ποσότητα κάτω από τους μετασχηματισμούς Λόρεντζ είναι γνωστή ως ένα [[Βαθμωτό_πεδίο|βαθμωτό Λόρεντζ]] (Lorentz scalar).
 
Μια αναλλοίωτη ποσότητα κάτω από τους μετασχηματισμούς Λόρεντζ είναι γνωστή ως ένα [[Βαθμωτό_πεδίοΒαθμωτό πεδίο|βαθμωτό Λόρεντζ]] (Lorentz scalar).
 
Ο μετασχηματισμός Λόρεντζ και ο αντίστροφός του ως διαφορά συντεταγμένων, όπου ένα γεγονός έχει συντεταγμένες {{nowrap|(''x''<sub>1</sub>, ''t''<sub>1</sub>)}} και {{nowrap|(''x''′<sub>1</sub>, ''t''′<sub>1</sub>)}}, κάποιο άλλο γεγονός {{nowrap|(''x''<sub>2</sub>, ''t''<sub>2</sub>) }} και {{nowrap|(''x''′<sub>2</sub>, ''t''′<sub>2</sub>)}}, και οι διαφορές τους ορίζονται ως
Γραμμή 85 ⟶ 83 :
\end{array}</math>
 
παίρνουμε
 
:<math> \begin{array}{ll}
Γραμμή 116 ⟶ 114 :
όπου επίσης φαίνεται πως αν είναι <math>\Delta{x}=0</math>, για τον κινούμενο παρατηρητή θα είναι <math>\Delta{x}'\ne0</math>. Αυτή η συνέπεια μας είναι ήδη γνωστή από την κλασσική σχετικότητα της νευτώνειας μηχανικής.
 
Για να δούμε σωστά την εφαρμογή της Ειδικής Σχετικότητας σε πραγματικά προβλήματα θα πρέπει να ξεχάσουμε τα παραμετρικά διαγράμματα <math>\vec{r}(t)</math> και να σκεφτόμαστε με όρους ενός τετραδιάστατου διανυσματικού χώρου όπου όλες οι πληροφορίες είναι ταυτόχρονα γνωστές, αφού εκεί όλα είναι μήκη διανυσμάτων. Στον τετραδιάστατο χωρόχρονο <b>'''δεν υπάρχει ροή χρόνου</b>''', με την έννοια που έχουμε συνηθίσει στην κλασσική μηχανική.
 
=== Σύνθεση των ταχυτήτων ===
Γραμμή 159 ⟶ 157 :
Ο μόνος οδηγός που έχουμε στην Ειδική Σχετικότητα είναι ο μετασχηματισμός Λόρεντζ. Αν ο Α βλέπει τον Β να κινείται με ταχύτητα <math>v</math>, τότε ο Β βλέπει τον Α να κινείται με ταχύτητα <math>-v</math>, οπότε η αλλαγή του προσήμου κάνει τις εξισώσεις μετασχηματισμών ταυτόσημες. Οι όροι "συστολή μήκους" και "διαστολή χρόνου" προέρχονται από τα συγκεκριμένα παραδείγματα με τα τρενάκια τα οποία χρησιμοποιήθηκαν αρχικά για την επίδειξη των συνεπειών της Ειδικής Σχετικότητας.
 
Για να ξεπεράσουμε κάθε "παράδοξο", χρειάζεται ν' αναρωτηθούμε για το τι ακριβώς σημαίνει μέτρηση στην Φυσική. Η μέτρηση ενός μήκους ως <math>l</math> σημαίνει πως έχουμε καθορίσει τις συντεταγμένες αρχής και τέλους <b>'''ταυτόχρονα</b>'''. Επομένως, όποιος ισχυρίζεται πως μέτρησε ένα μήκος ως προς το δικό του σύστημα αναφοράς, οφείλει να θέσει <math>\Delta{t}=0</math> για το δικό του σύστημα αναφοράς.
 
Επομένως, το ορθό σχετικιστικό ερώτημα είναι: τι συντεταγμένες <math>(\vec{r}',ct')</math> βλέπει ο "κινούμενος" παρατηρητής για δύο συμβάντα τα οποία για τον "ακίνητο" παρατηρητή έχουν συντεταγμένες <math>(\vec{r_1},ct_1)</math> και <math>(\vec{r_2},ct_2)</math>;
Γραμμή 221 ⟶ 219 :
==Η ειδική σχετικότητα σε σχέση με τη γενική==
Η ειδική σχετικότητα συμπληρώθηκε αργότερα από τη [[γενική σχετικότητα]], διατυπωμένη επίσης από τον Αϊνστάιν, που μελετούσε τη [[βαρύτητα]] με τον σχετικιστικό φορμαλισμό. Με τη διατύπωση της γενικής σχετικότητας, η Νευτώνεια βαρύτητα έγινε πλέον υποπερίπτωση της σχετικιστικής βαρύτητας, και η [[κλασική Φυσική]] ολοκληρώθηκε ως εννοιολογικό πλαίσιο.
 
 
== Η αιτιώδης συνάφεια και η απαγόρευση της κίνησης γρηγορότερα από το φως ==
Γραμμή 243 ⟶ 240 :
Η ειδική σχετικότητα χρησιμοποιεί μια «επίπεδη» 4-διάστατο χώρο Minkowski - ένα παράδειγμα χωροχρόνου. Ο [[χωροχρόνος Minkowski]] φαίνεται να είναι πολύ παρόμοιος με τον κανονικό 3-διάστατο [[Ευκλείδειος χώρος|Ευκλείδειο χώρο]] , αλλά υπάρχει μια σημαντική διαφορά σε σχέση με το χρόνο.
 
Σε 3D χώρο, η [[διαφορά]] της απόστασης (στοιχείο γραμμής) ''ds'' ορίζεται από
 
<math> ds^2 = d\mathbf{x} \cdot d\mathbf{x} = dx_1^2 + dx_2^2 + dx_3^2, </math>
Γραμμή 261 ⟶ 258 :
[[Image:Sr3.svg|thumb|Μηδενικός σφαιρικός χώρος]]
 
Αν μειώσουμε τις χωρικές διαστάσεις σε 2, έτσι ώστε να μπορούμε να αναπαραστήσουμε τη φυσική σε ένα 3D χώρο
 
<math> ds^2 = dx_1^2 + dx_2^2 - c^2 dt^2, </math>
 
βλέπουμε ότι οι [[null geodesics]] βρίσκονται κατά μήκος ενός διπλού κώνου (βλ. εικόνα δεξιά) που ορίζεται από την εξίσωση
 
<math> ds^2 = 0 = dx_1^2 + dx_2^2 - c^2 dt^2 </math>
 
:ή πιο απλά
 
<math> dx_1^2 + dx_2^2 = c^2 dt^2, </math>
Γραμμή 287 ⟶ 284 :
Αυτός ο μηδενικός διπλός-κώνος αντιπροσωπεύει την «οπτική επαφή» ενός σημείου στο χώρο. Αυτό συμβαίνει, όταν κοιτάξουμε τα [[Αστέρας|αστέρια]] και πούμε "Το φως από αυτό το αστέρι που με φωτίζει είναι Χ ετών", ψάχνουμε κάτω από αυτή τη γραμμή της όρασης: ένα null γεωδαιτικό. Ψάχνουμε μια εκδήλωση σε απόσταση μακρινή και ένα χρόνο ''d / c'' στο παρελθόν. Για το λόγο αυτό ο μηδενικός διπλός κώνος είναι επίσης γνωστός ως «κώνος φωτός». (Το σημείο κάτω αριστερά από την παρακάτω εικόνα αναπαριστά το αστέρι, η προέλευση αντιπροσωπεύει τον παρατηρητή, και η γραμμή αναπαριστά την null γεωδαιτικό «οπτική επαφή».)
 
Ο κώνος της - ''t'' περιοχής είναι η πληροφορία ότι το σημείο "λαμβάνει", ενώ ο κώνος στην ενότητα ''t'' + είναι η πληροφορία ότι το σημείο "στέλνει".
 
Η γεωμετρία του χώρου Minkowski μπορεί να απεικονιστεί χρησιμοποιώντας [[διαγράμματα Minkowski]] , τα οποία είναι χρήσιμα στην κατανόηση πολλών [[Νοητικό_πείραμαΝοητικό πείραμα|νοητικών πειραμάτων]] στην ειδική σχετικότητα.
 
Σε 4D χωροχρόνο, η έννοια του [[Κέντρο_μάζαςΚέντρο μάζας|κέντρου μάζας]] γίνεται πιο περίπλοκη, δείτε [[σχετικιστικό κέντρο μάζας]].
 
== Παραπομπές ==
Γραμμή 301 ⟶ 298 :
{{authority control}}
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Special relativity|oldid=613786072|χωρίς πηγές=}}
 
[[Κατηγορία:Ειδική σχετικότητα]]
[[Κατηγορία:Άλμπερτ Αϊνστάιν]]