Γιώργος Δεσπίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Καταλογογράφησε μαζί με την ερευνητική ομάδα του κατά την περίοδο 1997-2010 το σύνολο των γλυπτών στο [[Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης]] σε τρείς τόμους. Συμμετείχε και σε ένα αντίστοιχο έργο στο [[Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών]] όπου πρόλαβε να δεί τον πρώτο τόμο να εκδίδεται. Σημαντικές του συνεισφορές είναι αυτή κατά τη δεκαετία του 1970 σχετικά με τον αρχαίο γλύπτη [[Αγοράκριτος|Αγοράκριτο]] ο οποίος ήταν μαθητής του [[Φειδίας|Φειδία]],<ref>{{en}} [http://www.penn.museum/sites/expedition/nemesis/ Nemesis, By Alfred Friendly and Eleni Karapanayiotis - Penn Museum]</ref> και συγκεκριμένα τη ''Νέμεση της Ραμνούς''. Επίσης η [[Κεφαλή Δεσπίνη|κεφαλή Δεσπίνη]] ονομάστηκε έτσι μετά την ταυτοποίηση του γλυπτού από τον Δεσπίνη πως αποτελούσε μέρος του αγάλματος της [[Άρτεμις Βραυρωνία|Άρτεμις Βραυρωνίας]]ς του [[Πραξιτέλης|Πραξιτέλη]].<ref>{{en}} [http://www.ajaonline.org/online-review-book/1193 Ἄρτεμις Βραυρωνία: Λατρευτικά ἀγάλματα καί ἀναθήματα ἀπό τά ἱερά τῆς θεᾶς στή Βραυρώνα καί τήν Ἀκρόπολη τῆς Ἀθήνας - American Journal of Archaelogy]</ref> Σε αρκετές άλλες περιπτώσεις οι ταυτοποιήσεις αρχαιολογικών ευρημάτων επέτρεψαν τον επαναπατρισμό αρχαίων έργων τέχνης στην Ελλάδα, όπως συνέβη και με επιτύμβια στήλη του 4ου αιώνα π.Χ. που ανακαλύφθηκε στο [[Πόρτο Ράφτη]] και η οποία ταυτοποιήθηκε πως αποτελούσε μέρος εκθέματος το οποίο στεγάζονταν στο [[Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης (Νέα Υόρκη)|Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης]], κάτι που οδήγησε στην επιστροφή του στην Ελλάδα το 2008.<ref name=":0" />