Τιβέριος Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 49:
Το 574 Ιουστίνος αρρώστησε ψυχικά, αναγκάζοντας την αυτοκράτειρα [[Σοφία (αυτοκράτειρα)|Σοφία]] να στραφεί προς τον Τιβέριο για να διευθύνει την αυτοκρατορία, που πολεμούσε τους [[Αυτοκρατορία των Σασσανιδών|Πέρσες]] στην Ανατολή και ήταν απασχολημένος με την εσωτερική κρίση της [[Πανώλη|πανώλης]]. Για να πάρουν μια ανάσα ο Τιβέριος και η Σοφία συμφώνησαν μια μονοετή συνθήκη με τους Πέρσες, με αντάλαγμα 45.000 [[Σόλιδος|σόλιδους]]. Στις 7 Δεκεμβρίου 574 ο Ιουστίνος, σε μια από τις στιγμές διαύγειάς του, ανακήρυξε τον Τιβέριο [[Καίσαρας|Καίσαρα]] και τον υιοθέτησε ως γιο του. Ο Τιβέριος πρόσθεσε στο όνομά του το όνομα Κωνσταντίνος. Αν και το αξίωμά του ήταν τώρα επίσημο ήταν ακόμη υπαγόμενος στον Ιουστίνο. Η Σοφία ήταν αποφασισμένη να παραμείνει στην εξουσία και διατήρησε τον Τιβέριο υπό το στενό έλεγχό της μέχρι το θάνατο του Ιουστίνου το 578.
 
==Ανάδειξη ως ''Καίσαρας'' (574-578)==
 
==Ανάδειξη ως ''Καίσαρας'' (574-578)==
Την επομένη του διορισμού του ως Καίσαρα η πανώλης υποχώρησε, παρέχοντας στον Τιβέριο μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων από όση μπορούσε να επιτύχει ο Ιουστίνος. Ο Τιβέριος ακολούθησε επίσης μια πολύ διαφορετική πολιτική από τον προκάτοχό του και έσπευσε να δαπανήσει τα χρήματα που ο Ιουστίνος είχε επίπονα αποταμιεύσει για να προστατεύσει τα σύνορα της αυτοκρατορίας και να επιβληθεί στο λαό που είχε στραφεί κατά του Ιουστίνου. Σύμφωνα με τον Παύλο το Διάκονο (Βενεδικτίνο μοναχό και ιστορικό των Λομβαρδών του 8ου αιώνα) ο Τιβέριος βρήκε δύο θησαυρούς : το θησαυρό του [[Ναρσής (Καμσαρακάν)|Ναρσή]] και 100 ''τσεντενάρια'', ήτοι 100.000 κιλά χρυσού ή 7.200.000 σόλιδους κάτω από μια πλάκα. Οι θησαυροί αποδόθηκαν στους φτωχούς, προς κατάπληξη της Σοφίας.
 
Παράλληλα με πλουσιοπάροχες δωρεές έσπευσε να μειώσει τα κρατικά έσοδα αφαιρώντας φόρους στο κρασί και στο ψωμί, που είχαν επιβληθεί από τον [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανό Α´]]. Συνέχισε την επίσημη απαγόρευση της πώλησης των κυβερνητικών θέσεων, που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Διαπραγματεύτηκε επίσης μια ανακωχή με τους Αβάρους, πληρώνοντάς τους 80.000 σόλιδους το χρόνο, έναντι των οποίων οι Αβαροι συμφώνησαν να υπερασπίζονται τα σύνορα του Δούναβη, επιτρέποντας έτσι στον Τιβέριο να μεταφέρει στρατεύματα στην Ανατολή για μια προγραμματισμένη ανανέωση της σύγκρουσης με τους Πέρσες.
 
Το 575 ο Τιβέριος άρχισε να μετακινεί τις στρατιές της Θράκης και του [[Παννονία|Ιλλυρικού]] στις ανατολικές επαρχίες. Αγοράζοντας χρόνο για να κάνει τις αναγκαίες προετοιμασίες συμφώνησε σε τριετή ανακωχή με τους Πέρσες, πληρώνοντάς τους 30.000 νομίσματα, αν και η ανακωχή δεν περιελάμβανε ενέργειες στην περιοχή γύρω από την [[Αρμενία]]. Ο Τιβέριος χρησιμοποίησε επίσης την περίοδο αυτή για να στείλει ενισχύσεις στην Ιταλία υπό τη διοίκηση του Βαδουάριου με εντολή να ανακόψει την εισβολή των [[Λομβαρδοί|Λομβαρδών]]. Εσωσε τη [[Ρώμη]] από τους Λομβαρδούς και συνήψε συμμαχία της Αυτοκρατορίας με το Χίλντεμπερτ Β΄, Βασιλιά των [[Φράγκοι|Φράγκων]], για να τους νικήσει. Ατυχώς ο Βαδουάριος ηττήθηκε και σκοτώθηκε το 576, αφήνοντας να χαθούν ακόμη περισσότερα εδάφη της αυτοκρατορίας στην Ιταλία. Ο Τιβέριος δεν κατάφερε να αντιδράσει όταν ο Πέρσης [[Αυτοκρατορία των Σασσανιδών|Σασσανίδης]] Αυτοκράτορας [[Χοσρόης Α΄ της Περσίας|Χοσρόης Α΄]] έπληξε τις Αρμενικές επαρχίες της Αυτοκρατορίας το 576, λεηλατώντας τη [[Μαλάτεια|Μελιτηνή]] και τη [[Σεβάστεια]]. Στρέφοντας την προσοχή του προς ανατολάς έστειλε το στρατηγό του Ιουστινιανό με τις ανατολικές στρατιές να απωθήσει τους Πέρσες στον [[Ευφράτης|Ευφράτη]]. Οι Βυζαντινοί τους απώθησαν βαθειά μέσα στο Περσικό έδαφος, με αποκορύφωμα μια επιδρομή στην Ατροπατηνή (σημερινό ΒΔ Ιράν). Το 577 όμως ο Ιουστινιανός ηττήθηκε στην Περσική Αρμενία και οι Βυζαντινοί αναγκάστηκαν να αποσυρθούν. Αντιδρώντας στην ήττα αυτή ο Τιβέριος αντικατέστησε τον Ιουστινιανό με το μελλοντικό αυτοκράτορα [[Μαυρίκιος (αυτοκράτορας)|Μαυρίκιο]]. Κατά τη διάρκεια της ανακωχής που συνήψε με το Χοσρόη, ο Τιβέριος ενίσχυσε αρκετά το στρατό της Ανατολής, όχι μόνο με μετακινήσεις από τις δυτικές στρατιλες του αλλά επίσης με στρατολόγηση βαρβάρων, που οργάνωσε σε μια νέα μονάδα [[Φοιδεράτοι|Φοιδεράτων]], ανερχόμενη σε περίπου 10.000 στρατιώτες στο τέλος της βασιλείας του.
 
Έλαβε μέτρα εκδημοκρατισμού απέναντι σε αυταρχικά μέτρα του Ιουστίνου. Επανέφερε εξουσίες και προνόμια των [[Δήμοι|Δήμων]] (Πράσινων και Βένετων) που είχαν αφαιρεθεί μετά τις ταραχές του 532 από τον [[Ιουστινιανός Α'|Ιουστινιανό Α']] ([[Στάση του Νίκα]]). Έλαβε σημαντικά μέτρα ενίσχυσης του ρωμαϊκού Στρατού, και ο [[μάγιστρος]] (και κατόπιν διάδοχός του) [[Μαυρίκιος (αυτοκράτορας)|Μαυρίκιος]] πέτυχε σημαντικές νίκες κατά των [[Περσία|Περσών]] στην Ανατολή, καθώς ο μεθοριακός πόλεμος μαζί τους μαινόταν από το 572 στην [[Αρμενία]] και τη [[Μεσοποταμία]]. Τη μικρή περίοδο που πρόλαβε να κυβερνήσει ο Τιβέριος Β' έδειξε σημάδια ικανού, ευέλικτου και αποφασισμένου Αυτοκράτορα. Απεβίωσε μόλις το 582, κατά μία εκδοχή δηλητηριασμένος από τη Σοφία.
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==