Ελληνισμός (Ελληνική εθνική θρησκεία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:582:789D:2E00:435:71C4:C14A:5BB (συνεισφ.), επι...
Γραμμή 30:
Οι εναντιούμενοι στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία προσπαθούν να παρουσιάσουν ως αυθαίρετη την ταύτισή της με την [[ιστορία|ιστορική]] [[αρχαία ελληνική θρησκεία]], επιχειρηματολογώντας ότι στην αρχαία Ελλάδα δεν υπήρχε θρησκεία. Υποστηρίζουν πως εκείνο που ονομάζεται, κατ' αυτούς συμβατικά, αρχαία Ελληνική Θρησκεία είναι ένα σύνολο πίστεων, δοξασιών, [[ελληνική μυθολογία|μυθολογίας]], τελετουργικών πρακτικών, ιδεολογικών, [[φιλοσοφία|φιλοσοφικών]], [[επιστήμη|επιστημονικών]] και πολιτικών αντιλήψεων πολύ πιο πολύμορφο, λιγότερο αυστηρά δομημένο απ΄ ό,τι οποιαδήποτε θρησκεία με τη σημερινή και με τη [[Χριστιανισμός|χριστιανική]] έννοια. Το σύνολο αυτό αναπτύχθηκε σε μια περίοδο παραπάνω από 1500 χρόνια, τη μισή από αυτή σε εποχές χωρίς γραφή (που θα δρούσε σταθεροποιητικά), άλλαξε από περίοδο σε περίοδο και από περιοχή σε περιοχή, δέχτηκε ξένες επιδράσεις. Η πολυμορφία και η έλλειψη συνοχής, γι' αυτούς οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο γεγονός ότι στην Αρχαία Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ μια ανώτατη θρησκευτική αρχή που να επιβάλει μια «ορθόδοξη» εκδοχή, ούτε υπήρξαν Ιερές Γραφές με καθολική αποδοχή, όπως η [[Παλαιά Διαθήκη]], η [[Καινή Διαθήκη]] το [[Κοράνιο]], και άλλα. Αγνοούν βεβαίως αυτοί οι άνθρωποι ότι η πολυμορφία και η φαινομενική έλλειψη συνοχής δεν είναι αποκλειστικότητα του ελληνικού πολυθεϊσμού αλλά όλων σχεδόν των πολυθεϊστικών θρησκειών, με πρώτο και καλύτερο παράδειγμα τον [[Ινδουϊσμός|Ινδουϊσμό]].
 
Άλλοι επίσης από τους εναντιούμενους στην Ελληνική Εθνική Θρησκεία ισχυρίζονται ιστορική ασυνέχειά και κατά συνέπεια ελλιπή έως μηδενική γνώση, καταλήγοντας στο ότι γι' αυτόν τον λόγο δεν είναι δυνατό να αναβιώσει κανείς σήμερα την αρχαία Ελληνική Θρησκεία. Αγνοούν βεβαίως αυτοί οι άνθρωποι ότι η δημόσια επανεμφάνιση της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας από το Ύπατο Συμβούλιο των Ελλήνων Εθνικών δεν αποτελεί "επανακατασκευή" ("reconstruction") αλλά ανάδυση από την μακροχρόνια υποχρεωτική της αφάνεια λόγω καταδίωξης. Την ιστορική συνέχεια της Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας από την εποχή του Πλήθωνος έως τον 20ο αιώνα απέδειξε με δημόσια διάλεξή του ο πολυθεϊστής ιστορικός [[Βλάσης Ρασσιάς]], τον Οκτώβριο του 2010, ο οποίος και δήλωσε ότι "εάν αναζητούν, αυτοί που επιμένουν να την αναζητούν, μία υποτιθέμενη ασυνέχεια στην θρησκεία μας, οφείλουν εφεξής να την αποδείξουν, εάν μπορούν, ανάμεσα στον 4ο - 5ο αιώνα και την εποχή του [[Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων|Πλήθωνος]]".
 
===Κριτική για τον όρο "εθνική"===
Η θρησκεία αποτελεί ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο, και ο όρος "εθνική" πυροδοτεί αντιδράσεις από μη ανήκοντες στους κόλπους της ΕΕΘ. Τα μέλη της ΕΕΘ ανταπαντούν ότι η [[Σημαία της Ελλάδας]], η σεξιστική νομοθεσία εισόδου στο [[Άγιο Όρος]] και η αποδοχή Χριστιανικού και Ισλαμικού όρκου αντί κοινού για όλους πολιτικού, ήδη "εθνικοποιεί" την θρησκεία υπό τους όρους του κράτους, άρα η μη αποδοχή του όρου "εθνική" για την ΕΕΘ, αποτελεί στοχευμένη και μερική αυστηρότητα. Διαφωνούντες με την ΕΕΘ ανταπαντούν ότι η ηθική μας δεν ορίζεται από τους άλλους, και ακόμη κι αν αποδεχθούμε τον ισχυρισμό ότι το κράτος ήδη "εθνικοποιεί" την θρησκεία, αυτό δεν αποτελεί ούτε επαρκή, ούτε ορθολογική αιτία μίμησης του εν λόγω ατοπήματος.
 
== Βιβλιογραφία ==