Παραμαγνητισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Φυσικά, η παραπάνω εικόνα είναι μια ''γενίκευση'' καθώς αφορά υλικά με εκτεταμένο πλέγμα παρά μια μοριακή δομή. Η μοριακή δομή μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εντοπισμό των ηλεκτρονίων. Αν και συνήθως υπάρχουν ενεργειακοί λόγοι γιατί μια μοριακή δομή να μην εμφανίζει μερικώς συμπληρωμένα τροχιακά (δηλαδή ασύζευκτα σπιν), κάποια μη κλειστά τμήματα στιβάδων συμβαίνουν στη φύση. Το μοριακό οξυγόνο είναι ένα καλό παράδειγμα. Ακόμα και στην παγωμένη κατάσταση περιέχει διριζικά μόρια, με αποτέλεσμα παραμαγνητική συμπεριφορά. Τα ασύζευκτα σπιν βρίσκονται σε τροχιακά που παράγονται από κυματοσυναρτήσεις p οξυγόνου, αλλά η επικάλυψη είναι περιορισμένη σε ένα γειτονικό στα μόρια του O₂. Οι αποστάσεις από τα άλλα άτομα οξυγόνου στο πλέγμα παραμένουν υπερβολικά μεγάλες για να οδηγήσουν σε απεντοπισμό και οι μαγνητικές ροπές παραμένουν ασύζευκτες.

 

 

:<math> \boldsymbol{M} = \chi\boldsymbol{H} = \frac{C}{T}\boldsymbol{H}</math>