Μαρκιωνία του Μομφερράτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 49:
Μετά την κατάληψη της Ιταλίας από τον [[Όθων Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Όθωνα Α΄ της Γερμανίας]] το 961 και την απομάκρυνση του Βερεγγάριου Β΄ από το θρόνο, ξεκίνησε, κατά τον τρόπο των προκατόχων του, Βερεγγάριου και [[Ούγος της Προβηγκίας|Ούγου της Αρλ]], την αναδιοργάνωση των φέουδων στην Ιταλία. Αναδιοργάνωσε τα βορειοδυτικά της περιοχής σε τρεις μεγάλες μάρκες. Η Δυτική Λιγουρία επεστράφη στον Αλεράμο, η [[Μαρκιωνία της Γένοβα|Ανατολική Λιγουρία]] ή ''marca Januensis'' παραχωρήθηκε στον [[Οβέρτος Α΄|Οβέρτο Α΄]], ενώ το [[Μάρκα του Τορίνου|Τορίνο]] αναβαθμίστηκε σε μάρκα προς όφελος του [[Αρδουίνος (Κόμης του Τορίνου)|Αρδουίνου]].
Οι απόγονοι του Αλεράμου είναι σχετικά άγνωστοι έως την περίοδο του μαρκήσιου [[Ρενιέ Α΄ ντε Μομφερράτου|Ρενιέ]] κατά τις αρχές του 12ου αιώνα. Περί το 1133 ο γιος του Ρενιέ, μαρκήσιος [[Γουλιέλμος Ε΄ του Μομφερράτου|Γουλιέλμος Ε΄]] νυμφεύθηκε την [[Ιουδήθ
Ο '''Κονράδος του Μομφερράτου''' (ή '''Κονράδος Α΄ της Ιερουσαλήμ''') ([[ιταλικά]]: '''Corrado di Monferrato''' [[Πεδεμοντιανή γλώσσα|Πιεμοντέζικα]]: '''Conrà ëd Monfrà''') (μέσα δεκαετίας 1140 – 28 Απριλίου 1192) ήταν ευγενής από τη Βόρεια Ιταλία, ένας από τους σημαντικότερους ηγεμόνες που συμμετείχαν στην [[Γ΄ Σταυροφορία]]. Ήταν ''[[de facto]]'' [[Κατάλογος βασιλέων της Ιερουσαλήμ|Βασιλιάς της Ιερουσαλήμ]], μέσω του γάμου του, από τις 24 Νοεμβρίου 1190, ωστόσο δεν ανέβηκε επισήμως στον θρόνο παρά μόνο το 1192, λίγες ημέρες πριν από τον θάνατό του. Ήταν επίσης [[Κατάλογος μοναρχών του Μομφερράτου|Μαρκήσιος του Μομφερράτου]] από το 1191.
| |||