Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
==Το ιστορικό-πολιτικό περιβάλλον==
 
Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 1936 τα βενιζελικά κόμματα εξέλεξαν 142 βουλευτές, τα αντιβενιζελικά 143 και το Παλλαϊκό Μέτωπο εξέλεξε 15 βουλευτές. Ως εκ' τούτου κανένα από τα δύο μεγάλα κόμματα (Φιλελεύθεροι και Λαϊκό) δεν μπορούσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση και με δεδομένη τη σφοδρή αντιπαλότητά τους δεν ήταν δυνατόν να σχηματιστεί κυβέρνηση συνεργασίας. Και τα δύο μεγάλα κόμματα προσπάθησαν μυστικά να προσεγγίσουν το Παλλαϊκό Μέτωπο για να στηρίξει μια κυβέρνηση που θα σχημάτιζαν είτε με ψήφο εμπιστοσύνης είτε με ψήφο ανοχής. Οι διαπραγματεύσεις τελεσφόρησαν μεταξύ του κόμματος των Φιλελευθέρων και του Παλλαϊκού Μετώπου και έτσι υπογράφηκε στις 19 Φεβρουαρίου 1936 το μυστικό συμφωνητικό που ονομάστηκε "Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα" από τουςτα επίθετα των επικεφαλής των διαπραγμετεύσεων.
 
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Παλλαϊκού Μετώπου, με βάση το Συμφωνητικό αυτό, αναλάμβανε την υποχρέωση να υποστηρίξει τον υποψήφιο του κόμματος των Φιλελευθέρων στις εκλογές για το αξίωμα του προέδρου της Βουλής, και επιπλέον να δώσει ψήφο ανοχής στην κυβέρνηση, που θα σχηματιζόταν από το κόμμα των Φιλελευθέρων.