Θεόδωρος Α΄ του Μομφερράτου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
 
== Βιογραφία ==
Ο Θεόδωρος αποβιβάστηκε στην [[Γένοβα]] το [[1306]], όπου και νυμφεύθηκε την Γενουάτισα ΑρντζεντίναΑρζεντίνα ΣπινόλαΣπίνολα, κόρη τουενός Άρχοντατων συγκυβερνητών της πόλης, του [[Οπιτζίνο Σπινόλα|Οπιτσίνο Σπινόλα]], προκειμένου να λάβει μέρος στην μάχη που είχε ξεκινήσει για την διαδοχή τηςτου Μαρκιωνίαςμαρκηζάτου. Ο [[Μανφρέδος Δ΄ μαρκήσιος του Σαλούτζο]], συγκεκριμένα, είχε καταλάβει μεγάλο μέρος των εδαφών και είχε εγκαταστήσει ένα κλίμα αβεβαιότητας και στρατιωτικής αποδιοργάνωσης. Με το μέρος του, είχαν συνταχθεί, μεταξύ άλλων, η [[Σαβοΐα-Αχαΐα|Αχαΐα]] και ο [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Κάρολος Β΄ του Ανζού]] στον αγώνα για την κατάληψη της εύφορης περιοχής του Μονφερά. Χάρη στους προσεκτικούς βυζαντινούς πολιτικούς ελιγμούς και την υποστήριξη ενός ισχυρού μέρους των ευγενών του Μονφερά, ο Θεόδωρος πέτυχε σε διάστημα ολίγων ετών να ανακαταλάβει τα εδάφη που του είχαν αφαιρεθεί από τους ευγενείς του Πεδεμεμοντίου, ενώ, το [[1310]], ο τίτλος του επικυρώθηκε από τον Αυτοκράτορα [[Ερρίκος Ζ΄ του Λουξεμβούργου|Ερρίκο Ζ΄ του Λουξεμβούργου]], ο οποίος είχε θέσει την Μαρκιωνία υπό την προστασία της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αυτοκρατορίας]].
 
Η πολιτική που ακολούθησε ο Θεόδωρος βασίστηκε κυρίως στην διατήρηση των κτήσεών του στο Πεδεμόντιο και την αποφυγή ενός μεγάλου αριθμού επεκτατικών εκστρατειών. Με στόχο τον καλύτερο έλεγχο των εδαφών προχώρησε στην σύγκλιση των Παρλαμέντων, θεσμό τον οποίον είχε υιοθετήσει ο Μανφρέδος Δ΄ του Σαλούτζο, το 1305, σε μία περίοδο κατά την οποία ο θρόνος του Μαρκησίου χήρευε. Μέλη των Παρλαμέντων ήσαν οι γαιοκτήμονες και οι τοπικές κοινότητες (χωρίς, ωστόσο, τον κλήρο, καθώς αυτός ήταν απαλλαγμένος από την καταβολή φόρων) και διαπραγματεύονταν την διαχείριση των γαιών, την κατανομή των φόρων, καθώς και την στρατιωτική άμυνα της Μαρκιωνίας. Επρόκειτο για μία μέθοδο, η οποία χρησιμοποιήθηκε και από τους υπόλοιπους Μαρκήσιους που προέρχονταν από την Δυναστεία των Παλαιολόγων, για την επιβολή της εξουσίας του επί των μικρών τοπικών αρχόντων και γαιοκτημόνων και τον προσεταιρισμό αυτών.