Ιωάννης Κωλέττης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 36:
Ο Μακρυγιάννης, επιπλέον αναφέρει ότι τον αποκαλούσαν "τζίτζιλε φίτζιλε", λόγω κουτσοβλαχικής καταγωγής.<ref>Απομνημονεύματα Μακρυγιάννη σ.62</ref>
== Πολιτική σταδιοδρομία κατά την επανάσταση και στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος==
Στις [[20 Δεκεμβρίου]] [[1821]] μετείχε στην [[Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου|Α’ Εθνοσυνέλευση]] στην [[Πιάδα]], κοντά στην παλαιά [[Επίδαυρος|Επίδαυρο]] και ορίστηκε μέλος της Επιτροπής για τη σύνταξη "Προσωρινού Πολιτεύματος", το οποίο ψηφίστηκε την [[1 Ιανουαρίου|1η Ιανουαρίου]] [[1822]]. Η Εθνοσυνέλευση ανακήρυξε Πρόεδρο του Νομοτελεστικού Σώματος τον [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο]], που προσέφερε στον Κωλέττη τη θέση του Μινίστρου (Υπουργού) των Εσωτερικών, ενώ για μικρό διάστημα ανέλαβε και τη θέση του Μινίστρου των Στρατιωτικών.
Γραμμή 43:
Η επικράτησή τους δυσαρέστησε τους προκρίτους της Πελοποννήσου, οι οποίοι συμμάχησαν με τον Κολοκοτρώνη, εκκινώντας νέα ανταρσία στην Πελοπόννησο. Όμως και αυτή τη φορά οι δυνάμεις των [[Ρούμελη|Ρουμελιωτών]] υπό την καθοδήγηση του Μινίστρου Κωλέττη κατέστειλαν την εξέγερση οδηγώντας στη φυλακή προσωπικότητες του Αγώνα όπως ο Κολοκοτρώνης και ο [[Κανέλλος Δεληγιάννης]]. Η εισβολή των τουρκοαιγυπτιακών στρατευμάτων στον [[Μωριάς|Μωριά]], εντούτοις, ανάγκασε την κυβέρνηση να τους απελευθερώσει, αναθέτοντας στον Κολοκοτρώνη την αρχιστρατηγία.
Με την ανάληψη της εξουσίας από τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]] διορίστηκε μέλος του [[Πανελλήνιον|"Πανελληνίου"]], του συμβουλευτικού οργάνου του Κυβερνήτη.
Ο Καποδίστριας τον διόρισε Έκτακτο Επίτροπο Ανατολικών Σποράδων, με έδρα τη Σάμο, θέση στην οποία πήγε τον Ιούλιο του 1828. Εκεί παρέμεινε μέχρι τις 14 Ιουνίου 1830, όταν έλαβε οδηγίες να αποχωρήσει, δεδομένου ότι η Σάμος και τα υπόλοιπα νησιά της περιοχής, επέστρεψαν στην κυριαρχία της Υψηλής Πύλης, γιατί δεν είχαν περιληφθεί στο [[Πρωτόκολλο της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους|Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830]] στο οποίο περιγραφόταν τα εδάφη που έμεναν ανεξάρτητα εκτός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Σύντομα ήρθε σε αντίθεση με την πολιτική του Καποδίστρια και πέρασε στην πλευρά των αντιπάλων του, αναμειγνυόμενος μάλιστα και στο κίνημα του [[Δημήτριος Καρατάσος|Δημητρίου (Τσάμη) Καρατάσου]] το [[1830]]. Μετά τη δολοφονία του Κυβερνήτη στις [[27 Σεπτεμβρίου]] [[1831]] συγκρότησε κυβερνητική [[τριανδρία]] (Τριμελής Επιτροπή) μαζί με τους [[Αυγουστίνος Καποδίστριας|Αυγουστίνο Καποδίστρια]] και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
== Πολιτική δράση την περίοδο της Απόλυτης Μοναρχίας ==
| |||