Ποτέ την Κυριακή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) μ →Εξωτερικοί σύνδεσμοι: Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11774) |
διόρθωσα την περίληψη η οποία είχε σοβαρά κενά και λάθη. |
||
Γραμμή 26:
== Πλοκή ==
{{μισή πλοκή 2}}
Στη συγκεκριμένη ταινία πρωταγωνιστεί η Ίλια, μία [[Πορνεία|πόρνη]] στο λιμάνι του [[Πειραιάς|Πειραιά]]. Κοινωνική, ευαίσθητη και συναισθηματική, η Ίλια δεν ανήκει σε κάποιον μαστροπό, διαλέγει τους πελάτες της, δεν εργάζεται τις Κυριακές κι ούτε όταν έχει παραστάσεις το Ελληνικό Φεστιβάλ Θεάτρου. Αποτελεί πρότυπο για τις εκδιδόμενες γυναίκες της περιοχής.
Τον ίδιο καιρό έρχεται στον Πειραιά ο Αμερικανός Όμερ, ερασιτέχνης φιλόσοφος, επηρεασμένος από τον προτεσταντισμό, τον Αριστοτέλη και τον Φρόυντ. Ηρθε στην Ελλάδα για να βρει το μυστικό της ευτυχίας, αναζητώντας το πώς χάθηκε το μεγαλείο της κλασικής εποχής. Στο πρόσωπο της Ίλια βλέπει την εικόνα της ξεπεσμένης Ελλάδας.
Υπάρχουν τρεις άνθρωποι που παράλληλα θέλουν να σταματήσουν την Ίλια από την πορνεία. Ένας άντρας που την αγαπά, ο Όμερ και ο μαστροπός του λιμανιού ο οποίος χάνει κέρδη. Τελικά, ο μαστροπός χρηματοδοτεί τον Όμερ στον σκοπό του να την κάνει "καθώς πρέπει". Έτσι, ο Όμερ της μαθαίνει έναν "πνευματικό" τρόπο ζωής, πέρα από τις φυσικές απολαύσεις και της διδάσκει φιλοσοφία, μουσική, γεωγραφία. Με τις αρχές της λογικής της διορθώνει της λάθος ερμηνείες που δίνει στην πλοκή των αρχαίων τραγωδιών, στις οποίες η Ίλια αλλάζει την εξέλιξη και τους δίνει ευχάριστο τέλος.
Η Ίλια θεωρεί ότι ξαναγεννήθηκε και χαίρεται με τη νέα της ζωή μέχρι που μαθαίνει ποιος δίνει τα χρήματα για την εκπαίδευσή της. Εξαγριώνεται και μαζί με τις πόρνες-θύματα του μαστροπού κάνει μια "επανάσταση" ενάντια του. Απορρίπτει και τον Όμερ από τη ζωή της. Παρόλα αυτά, ξεφεύγει από την πορνεία και ξεκινά μόνιμη σχέση (ίσως γάμο -δεν αναφέρεται στην ταινία-) με τον άντρα που την αγαπά, δείχνοντας ότι μόνο η αγάπη μπορεί να αλλάξει έναν άνθρωπο.
==Διανομή==
|