Κάρολος Λινναίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 23:
=== Ουψάλα ===
Στην Ουψάλα πέρασε δυσκολίες ελλείψει πόρων και περιουσίας, μέχρις ότου γνωριστεί με τον φημισμένο καθηγητή [[Όλαφ Κέλσιος|Όλαφ Κέλσιο]] (Olaf Celsius). Ο Κέλσιος εντυπωσιάστηκε με τις γνώσεις και τις [[Βοτανική συλλογή|βοτανικές συλλογές]] του Λινναίου και επειδή τον βρήκε σε ανάγκη, του προσέφερε διατροφή και στέγη. Κατά την περίοδο αυτή, ο Λινναίος διάβασε μία επιθεώρηση του ''Sermo de Structura Florum'' (Leiden, 1718 του ''Sebastien Vaillant''). Μέσω αυτής πείσθηκε για τη σπουδαιότητα του [[Στήμονας|στήμονα]] και του [[Ύπερος|ύπερου]] που εν τέλει τον οδήγησε στη θεμελίωση του δικού του ''συστήματος ταξινόμησης φυτών''.
Με αφορμή ενός άλλου έργου που έπεσε στα χέρια του, το ''Nuptiae Arborum Dissertatio'' (Ουψάλα, 1729) του ''Wallin'', έγραψε μία πραγματεία περί των φύλων των φυτών (''Preludia Sponsaliorum Plantarum'' 1729, «Οι γάμοι των φυτών»). Αυτό τράβηξε την προσοχή του καθηγητή βοτανικής του πανεπιστημίου, ''Ρούντμπεκ (Olaf Rudbeck)'', ο οποίος λόγω ηλικίας (70 χρονών) ήταν αναγκασμένος να παραδίδει τα μαθήματα μέσω αντιπροσώπου. Έτσι τον έθεσε βοηθό του και αναπληρωτή καθηγητή. Το 1730 ο Λινναίος ξεκίνησε τις παραδόσεις.
Το 1732 η ''Ακαδημία των Επιστημών της Ουψάλας'' χρηματοδότησε τον Λινναίο για την εξερεύνηση της, ουσιαστικά άγνωστης έως τότε, [[Λαπωνία|Λαπωνίας]]. Τα αποτελέσματα αυτής της εξερευνητικής αποστολής εκδόθηκαν στο έργο του ''Flora Lapponica'' (Άμστερνταμ, 1737).
| |||