Ατούμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Αυτόματη αντικατάσταση κειμένου (-απλά +απλώς )
Γραμμή 44:
== Η Μεμφιτική θεολογία ==
 
Στον κοσμογονικό μύθο της Μέμφιδας η αρχαϊκή παράδοση που φέρει τον Ατούμ δημιουργό του κοσμου αμφισβητήθηκε. Η δημιουργία αποδόθηκε στον θεό προστάτη της Μέμφιδας, τον [[Πτα]]. Το κείμενο, γνωστό επίσης ως ''Λίθος Σαμπάκα''{{fn|5}}, από τον Νούβιο βασιλέα [[Σαμπακά|Σαμπάκα]] (716-702 Π.Κ.Ε.) που ισχυρίστηκε ότι ανακάλυψε ένα αρχαίο αντίγραφο του κειμένου, απ’ όπου και το αντέγραψε. Αν και ορισμένοι ερευνητές θεωρούν ότι τούτη η παράδοση είναι αρχαιότερη του Σαμπάκα κατά δύο χιλιετίες, οι περισσότεροι υποθέτουν πως η ανακάλυψη του κειμένου από τον Σαμπάκα κατά τον 8ο αιώνα ήταν απλάαπλώς μια επινόηση, ένα τέχνασμα που είχε ως στόχο του τη νομιμοποίηση του Πτα ως αρχαιότερου θεού. Ούτως ή άλλως βέβαια στον ίδιο τον μύθο, αντίθετα από τον μύθο του Ατούμ, τα πρωταρχικά ύδατα και ο αρχέγονος λόφος δεν προηγούνται της εμφάνισης του Πτα, καθώς ο θεός εμφανίζεται ως συγχώνευση δύο άλλων θεοτήτων, του Τανενέν (θεού του αρχέγονου λόφου) και του Νουν (ως Πτα-Νουν πρωταρχικά ύδατα).
 
Οι πρώτες πράξεις δημιουργίας του Πτα περιλαμβάνουν τη δημιουργία του Ατούμ και των άλλων οκτώ μελών της Εννεάδας. Τούτο συνέβη όταν ο Πτα εξέφρασε τις σκέψεις του με λεκτικά σχήματα, εισάγοντας με αυτόν τον τρόπο την έννοια της δημιουργικής δύναμης του λόγου, όπως και στην Γένεση. Φαίνεται μάλιστα πως εκείνοι που συνέθεσαν τον [[μύθος|μύθο]], γνώριζαν ότι προέβαιναν σε μια ριζοσπαστική θεολογική ανανέωση. Ενώ η Εννεάδα του Ατούμ ήλθε σε ύπαρξη από το σπέρμα και τα δάκτυλα του Ατούμ, η Εννεάδα του Πτα είναι αποτέλεσμα των χειλιών και των δοντιών του, με τα οποία πρόφερε το όνομα όλων των δημιουργημένων πλασμάτων. Σύμφωνα με τη [[θεολογία]] της Μέμφιδας{{fn|6}}, ένα αποτέλεσμα της δημιουργικής διαδικασίας ήταν ότι ο Πτα συμμετείχε πλέον στα σώματα και στον λόγο των θεών. Βρισκόταν σε κάθε σώμα όλων των ζωντανών πλασμάτων επί της [[γη]]ς. Οι ελλείψεις, ωστόσο, που παρουσιάζει ο συγκεκριμένος μύθος ως προς τις θεογονικές του λεπτομέρειες, όπως και οι ελλείψεις του ως προς την καταγωγή της ανθρωπότητας, υποδηλώνουν ότι είναι μια μεταγενέστερη κατασκευή, που είχε ως στόχο της απλάαπλώς την έμφαση στα πρωτεία του Πτα στη σειρά διαδοχής των θεών.
 
Μη αρκούμενοι στην ερμηνεία των φαινομένων του εξωτερικού κόσμου, οι ιερείς των κυριότερων ναών επιδίδονταν στη σύνταξη διαφόρων κοσμογονικών συστημάτων περί της διαδοχικής εμφάνισης των θεών και της δημιουργίας του κόσμου. Από αυτά τα συστήματα πιο καλά γνωρίζουμε εκείνα που διδάσκονταν στα μεγάλα θρησκευτικά κέντρα της Ερμούπολης, της Ηλιούπολης της Μέμφιδας και της πόλης της Βουσίριδος. Σε καθένα από αυτά τα ιερά, οι ιερείς απέδιδαν στον τοπικό θεό το έργο της δημιουργίας. Ο Ατούμ, ο Ατούμ-Ρα, ο Πτα αλλά και ο [[Όσιρις]], καθένας στον ναό του, είχαν αναγορευθεί δημιουργοί του κόσμου με ίσους τίτλους αλλά όπως φαίνεται από τα παραπάνω όχι με ίδιους τρόπους δημιουργίας. Μπορεί στη Μέμφιδα να πίστευαν ότι οι άλλοι θεοί είχαν βγει από το στόμα του δημιουργού και ότι τα πάντα είχαν δημιουργηθεί από τη φωνή του, αλλά σε ένα άλλο ιερό, όπως η Ηλιόπολη, ότι τα θεία όντα γεννήθηκαν από ένα φτάρνισμα, το φτύσιμο του δημιουργού ή από τον αυνανισμό του. Οι άνθρωποι βέβαια σε όλους τους μύθους είναι πλασμένοι από τον ιδρώτα ή από τα δάκρυα του θεού, ή μαζί με τα άλλα ζώα από την αποξηρανθείσα λάσπη του Νείλου.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ατούμ"