Χέρμαν Αλεξάντερ Ντιλς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Για παράδειγμα, αυτό που θεωρείται ότι είναι η εισαγωγή του ποιήματος του [[Παρμενίδης|Παρμενίδη]], "Οδοί της Αλήθειας και της Γνώμης", και παρατέθηκε από τον [[Σέξτος ο Εμπειρικός|Σέξτο τον Εμπειρικό]] και τον [[Σιμπλίκιος|Σιμπλίκιο]], στο έργο των Ντιλς και Κραντς τιτλοφορήθηκε ως απόσπασμα 28B1 - δηλαδή κεφάλαιο 28, τμήμα B, απόσπασμα 1. Το "28" αντιστοιχεί στον Παρμενίδη (στον οποίο οι Ντιλς και Κραντς αφιερώνουν το κεφάλαιο 28 στην απαρίθμηση της τρέχουσας έκδοσης), το "B" υποδηλώνει ότι αυτό είναι μια φράση, και το "1" σημαίνει ότι αυτή είναι η πρώτη φράση στον Ντιλς, στην κατάταξη των φράσεων του Παρμενίδη. Από την άλλη πλευρά, στην αρχή του κειμένου του [[Πλάτων|Πλάτωνα]] (στο έργο του, ''Παρμενίδης'' 127ff.) σε μια υποτιθέμενη επίσκεψη του Παρμενίδη και του [[Ζήνων ο Ελεάτης|Ζήνωνα]] στην Αθήνα, τιτλοφορείται από τον Ντιλς ως απόσπασμα 29A11. Το "29" αντιστοιχεί στον Ζήνωνα (τον επόμενο Προσωκρατικό μετά τον Παρμενίδη στην συλλογή του Ντιλς), αφού αυτό το εδάφιο στον Πλάτωνα έχει να κάνει περισσότερο με τον Ζήνων παρά με τον Παρμενίδη. Το "A" υποδηλώνει ότι είναι δοξογραφία, μια ιστορία για τον εν λόγω φιλόσοφο ή φιλοσόφους και όχι μια φράση και το "11" σημαίνει ότι αυτή είναι η 11η δοξογραφία για τον Ζήνωνα. Η κατάταξη των προσωκρατικών είναι περίπου χρονολογική (από τον [[Ορφέας|Ορφέα]] έως τον συγγραφέα των ''[[Δισσοί λόγοι|δισσών λόγων]]''). Η απαρίθμηση των αποσπασμάτων σε κάθε κεφάλαιο, καθορίστηκε γενικά με βάση την αλφαβητική σειρά των ονομάτων των πηγών. Ο συνήθης τρόπος παράθεσής τους βασίζεται στην επισύναψη των λέξεων "Ντιλς-Κραντζ" ή των γραμμάτων "ΝΚ" στον αριθμό των αποσπασμάτων. Έτσι για παράδειγμα έχουμε "28B1 Ντιλς-Κραντζ" ή "28B1 ΝΚ" ( "28B1 Diels-Kranz" ή "28B1 DK" στο πρωτότυπο).

 

 

Παρόλο τον σεβασμό στο μνημειώδες έργο του Ντιλς, υπάρχει μια συνεχής αμφισβήτηση μεταξύ των φιλολόγων, όσον αφορά τις λεπτομέρειες της κατάταξης των αποσπασμάτων. Για παράδειγμα, κάποια αποσπάσματα που κατηγοριοποιήθηκαν από τον Ντιλς ως φράσεις, θεωρούνται από κάποιους φιλολόγους ως παραφράσεις ή επεξηγήσεις των εν λόγω Προσωκρατικών έργων. Επίσης, οι Ντιλς-Κραντς δεν συμπεριέλαβαν βέβαια αποσπάσματα που ανακαλύφθηκαν μετά την έκδοσή τους, όπως αποσπάσματα από τους παπύρους του Στρασβούργου, που εκδόθηκαν το 1998, τα οποία διέσωσαν τμήματα της ποίησης του [[Εμπεδοκλής|Εμπεδοκλή]] που δεν ήταν γνωστά μέχρι εκείνη την εποχή. (Ό,τι διεσώθη από τους Παπύρους του Στρασβούργου φαίνεται να είναι μια συνέχεια του "Περί Φύσεως", έργου του Εμπεδοκλή, το οποίο έχει τίτλο 31B17 DK.)