Λακατάμια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η παλιότερη γραπτή μαρτυρία για τη Λακατάμια είναι το [[1436]] όταν ο κόμης της Τρίπολης [[Πέτρος Λουζινιάν]] τη χάρισε στη ανιψιά του Καρλότα. Κατά την φραγκοκρατία στην περιοχή υπήρχαν φέουδα και αγροτικοί οικισμοί, με την κατάκτηση της Κύπρου από του Οθωμανούς Τούρκοι εγκαταστάθηκαν στη Λακατάμια. Την περίοδο αυτή υπήρχαν τρεις οικισμοί που αποτέλεσαν τον πυρήνα της σημερινής Λακατάμιας , αυτοί ήταν η ''Πάνω Λακατάμια'', η ''Κάτω Λακατάμια'', και ο ''[[Κουλουράτος]]''. Στις ταραχές του 1957-1958 οι Τούρκοι κάτοικοι της την εγκατέλειψαν και εγκαταστάθηκαν στην Λευκωσία. Μετά την Τούρκικη εισβολή του [[1974]] δέχτηκε την εγκατάσταση πολλών προσφύγων με επακόλουθο την πληθυσμιακή αύξηση της, από 5000 κάτοικους το [[1973]] σήμερα έχει γύρω στους 40000. Στη Λακατάμια εγκαταστάθηκαν και οι κάτοικοι των Μαρωνίτικων χωριών δημιουργώντας τη σημερινή Μαρωνίτικη κοινότητα.