Χαραυγή (εφημερίδα Κύπρου): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11457)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 46:
Η πρώτη σοσιαλιστική εφημερίδα στην Κύπρο ήταν ο «Πυρσός». Πρωτοδημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 1923 και ήταν δεκαπενθήμερος. Διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διάδοση των σοσιαλιστικών ιδεωδών στην Κύπρο, στα πρώτα βήματα της κυπριακής Αριστεράς. Παρουσιαζόταν ως το εκφραστικό όργανο του «Κυπριακού Εργατικού και Αγροτικού Κόμματος», ενώ το Νοέμβριο του 1923 προστέθηκε σε παρένθεση η λέξη «Κομμουνιστικό». Έκλεισε τον Ιούλιο του 1924.
 
Την 1η Ιανουαρίου 1925 εκδόθηκε η δεκαπενθήμερη εφημερίδα «Νέος Άνθρωπος» με υπεύθυνο το Χαράλαμπο Σολομωνίδη. Αποτελούσε το εκφραστικό όργανο του [[Κομμουνιστικό Κόμμα Κύπρου|Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου]] (ΚΚΚ). Βοήθησε στην οργανωτική συγκρότηση του ΚΚΚ, το οποίο εμφανίστηκε επίσημα στις 15 Αυγούστου 1926. Η εφημερίδα δέχθηκε πυρά αντίδρασης από την αποικιοκρατική κυβέρνηση της Κύπρου (η Κύπρος άνηκεανήκε στη [[Μεγάλη Βρετανία]]. Ο Χαράλαμπος Σολομωνίδης δικάστηκε και φυλακίστηκε ενώ η ίδια η εφημερίδα αναγκάστηκε να αναστείλει της λειτουργίας της πολλές φορές λόγω αγωγών εναντίον της. Όταν δεν κυκλοφορούσε η εφημερίδα, το κενό της καλυπτόταν από τις εφημερίδες «Εργάτης» και «Νέος Εργάτης». Ο «Νέος Άνθρωπος» πολεμήθηκε πολύ από τους αποικιοκράτες. Θέσπισαν ένα νέο νόμο περί Τύπου με στόχο το κλείσιμο της εφημερίδας. Σύμφωνα με το νόμο αυτό κάθε εφημερίδα έπρεπε να πληρώνει βαριές οικονομικές νομικές απαιτήσεις. Έτσι, η εφημερίδα έκλεισε. Τελευταία μέρα κυκλοφορίας ήταν η 27η Αυγούστου 1930.
 
Το 1931 σημαδεύτηκε από τα Οκτωβριανά, όπου ο ξέσπασε αυθόρμητη εξέγερση του κυπριακού λαού κατά των Βρετανών. Στη διάρκεια της εξέγερσης το KKK προσπάθησε να υλοποιήσει τη θέση για ενιαίο αντιαποικιακό μέτωπο. Οι αποικιοκράτες το έθεσαν εκτός νόμου, ενώ στελέχη του δολοφονήθηκαν, εξορίστηκαν και φυλακίστηκαν. Στα χρόνια αυτά οι κομμουνιστές διοχέτευαν τις θέσεις τους με ανακοινώσεις και συνθήματα στους τοίχους, αφού δεν είχαν εφημερίδα.