Ροζίτα Σώκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →MME |
μ επιμέλεια & μορφοποίηση παραγράφων |
||
Γραμμή 2:
=== Προσωπική ζωή ===
Η '''Ροζίτα Μαρία Ζωή Σώκου''' γεννήθηκε στις 9 Σεπτεμβρίου 1923 στην [[Πλάκα]] της [[Αθήνα|Αθήνας]] και μεγάλωσε στο Ψυχικό. Είναι κόρη του δημοσιογράφου, θεατρικού συγγραφέα και [[εκδότης|εκδότη]] [[Γεώργιος Σώκος|Γεωργίου Σώκου]] και της Τιτίκας Μιχαηλίδου με καταγωγή από τη [[Σμύρνη]]. Παρακολουθούσε από νηπιακής ηλικίας μαζί με τον παππού της, μανιώδη θεατρόφιλο και κινηματογραφόφιλο, Φώτη Μιχαηλίδη κάθε κινηματογραφική ταινία και θεατρική παράσταση που παιζόταν στην [[Αθήνα]]. Διατηρεί τις ιδιόχειρες προσωπικές της κριτικές από την εποχή του γυμνασίου. Το 1937, πέθανε ο πατέρας της, ύστερα από μακρόχρονη ασθένεια, και ξεκίνησε να εργάζεται ως μεταφράστρια και καθηγήτρια ξένων γλωσσών. Το 1957, παντρέυτηκε τον Ιταλό δημοσιογράφο Μανόλιο Μαραντέι (Manlio Maradei) και αναχώρησε για την [[Ιταλία]]. Το 1958, απέκτησε την κόρη της Ιρένε και το 1961 επέστρεψε μαζί της στην Ελλάδα. Έχει δύο εγγόνια, τον Τανκρέντι- Εμίλιο (1993) και τη Λαβίνια-Φαρίντα (1997). Ζει στην Αθήνα.
=== Σπουδές ===
Γραμμή 21:
Στην τηλεόραση, έγινε γνωστή με την εκπομπή ταλέντων ''Να η ευκαιρία'' <ref group="Σημ">που καταργήθηκε με την άνοδο του ΠΑ.ΣΟ.Κ στην κυβέρνηση.</ref>, που σημείωσε μεγάλο ποσοστό τηλεθέασης (1977-1983)<ref>http://www.retromaniax.gr/vb/showthread.php?t=7967]</ref>, όπου ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής <ref group="Σημ">μαζί με τους: [[Γιώργος Κατσαρός|Γιώργο Κατσαρό]], [[Γρηγόρης Γρηγορίου|Γρηγόρη Γρηγορίου]], [[Λευτέρης Παπαδόπουλος|Λευτέρη Παπαδόπουλο]] και Σάσα Ντάριο</ref>. Η πλατιά της καλλιέργεια, η αμεσότητα, η επαφή που δημιούργησε με το κοινό την έκαναν ιδιαίτερα δημοφιλή στο πανελλήνιο.
Το 1992-1993, είχε εκπομπή στο Νew Channel με τίτλο ''Οι επισκέπτες της νύχτας''. Υποδεχόταν προσωπικούς φίλους, επώνυμους και ανώνυμους, για μια απρογραμμάτιστη κουβεντούλα στο σαλόνι του σπιτιού της.
Το 1995-1996, εμφανιζόταν μία φορά την εβδομάδα στον ''Πρωινό καφέ'' του ΑΝΤ1.
Το 1997, το Κανάλι 5 επιχείρησε να αναβιώσει την επιτυχία του ''Να η ευκαιρία'' σε μια εβδομαδιαία εκπομπή παρουσίασης ταλέντων με τίτλο ''Όνειρα στο φως'' συγκεντρώνοντας τους: Σώκου, Κατσαρό, Ντάριο μαζί με νέους συνεργάτες.
Όλο αυτό το διάστημα, πυκνές εξακολουθούν να είναι οι εμφανίσεις της σε διάφορες εκπομπές, ακόμα και στη διαδικτυακή τηλεόραση εκφράζοντας την άποψή της άφοβα, συχνά προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων. <ref>http://www.lifo.gr/team/bitsandpieces/41164</ref>, <ref>http://www.gossip-tv.gr/showbiz/story/308694/nees-mpihtes-apo-tin-rozita-sokoy-gia-ti-melina-merkoyri</ref>, <ref>http://www.protothema.gr/life-style/Gossip/article/305833/rozita-sokou-i-eleeini-melina-oi-vromotainies-tis-alikis-kai-o-geloios-aggelopoulos/</ref>
Γραμμή 34:
''Στις αρχές του 1960 η Ροζίτα Σώκου, που έως τότε έστελνε συνεργασίες στην ''Εκλογή'' από τη Ρώμη, επιστρέφει στην Αθήνα και αρχίζει να συνεργάζεται στενότερα με την Ελένη Βλάχου, η οποία, την εποχή εκείνη, ετοιμάζεται να εγκαινιάσει τις εκδόσεις "Γαλαξίας" (η πρώτη σχετική με το νέο εκδοτικό οίκο διαφήμιση δημοσιεύεται στο οπισθόφυλλο της Εκλογής #194, 20-11-1960) και να εκδόσει την Μεσημβρινή (Οκτώβριος 1961). Η επίδραση της ιταλόφωνης και αγγλόφωνης, κυρίως, καθώς και φανατικής οπαδού της επιστημονικής φαντασίας, Ροζίτας Σώκου είναι εμφανής στην επιλογή των διηγημάτων της Εκλογής: υπάρχει μια στροφή σε πιο hard sf κείμενα (τα οποία, παρεμπιπτόντως, δεν έχουν δημοσιευθεί στο γαλλικό fiction). Μερικά από τα διηγήματα αυτά, μαζί με άλλα που έχουν δημοσιευθεί παλαιότερα στην Εκλογή, θα εκδοθούν στον τόμο Φανταστικά Διηγήματα, Γαλαξίας, 1961, στη συγκρότηση του οποίου σημαντικό ρόλο έπαιξε η Σώκου''.<ref>[http://www.alef.gr/greek/works/0032002.htm]Περιοδικό Εκλογή</ref> Αγάπη που δεν πέρασε με τα χρόνια, αφού ακόμη το 1981 τη βρίσκουμε να προλογίζει τον τόμο κόμικς ''Flash Gordon Ο Τύρανος του Μόνγκο''</blockquote>
=== Θέατρο - Μονογραφίες ===
Το 1974, άρχισε η ενασχόλησή της με το θέατρο, γράφοντας ''Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέϋ'' του [[Όσκαρ Ουάιλντ|Όσκαρ Ουάϊλντ]] και διασκευάζοντας το ''Λεντς'' για το Θέατρο Έρευνας του [[Δημήτρης Ποταμίτης|Δημήτρη Ποταμίτη]]. Αργότερα μετέφρασε το ''Σοκ'' του Σαμ Σέππαρντ και το ''Με θέα τη θάλασσα'' του Έντουαρντ Άλμπι που ανέβηκαν το 1995 και 1996 αντίστοιχα στο θέατρο του Γιώργου Μεσσάλα. Συνεργάστηκε με την κόρη της στη μετάφραση του έργου ''Συγκομιδή'' της Μάντζουλα Παντμανάμπαν που πήρε το 1998 το 1ο βραβείο στο Διεθνή Διαγωνισμό Θεάτρου του Ιδρύματος Α. Ωνάσης και της ''Ιεζάβελ'' του [[Ζαν Ανούιγ]] που ανέβασε ο θίασος Τζένης Ρουσσέα το 1999. Το 1999-2000, ξαναπαρουσιάστηκε ''το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέϋ'', αυτή τη φορά από το θίασο του Στράτου Τζώρτζογλου.
Έχει γράψει και δημοσιεύσει μονογραφίες για πρωταγωνιστές στο χώρο της τέχνης: Νουρέγεφ (1983), Αναστάσιος (1985), Νουρέγεφ-όπως τον γνώρισα (2003), Ο Μάριος κι εγώ (2005) <ref group="Σημ">για τον τραγουδιστή και ηθοποιό [[Μάριος Φραγκούλης| Μάριο Φραγκούλη]]</ref>. Επίσης το θεατρικό έργο Quai Voltaire (1991), εμπνευσμένο από τη ζωή της στο Παρίσι κοντά στο [[Ρούντολφ Νουρέγιεφ]]. Το 2014 ετοιμάζει, σε συνεργασία με την κόρη της, την αυτοβιογραφία της με τίτλο ''Τα χρόνια της Ροζίτας''.
| |||