Πραγματολογία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Γλωσσολογία}}
Η '''πραγματολογία''' είναι ο τομέας της [[γλωσσολογία]]ς που μελετά τους τρόπους με τους οποίους τα [[συμφραζόμενα]] συνεισφέρουν στα [[Σημασία|νοήματα]]. Η πραγματολογία περιλαμβάνει συνολικά τη θεωρία των [[Γλωσσική πράξη|γλωσσικών πράξεων]], τη θεωρία των [[Συνομιλιακό υπονόημα|συνομιλιακών υπονοημάτων]], τη [[θεωρία της ευγένειας]] και άλλες προσεγγίσεις γλωσσικής συμπεριφοράς στη [[φιλοσοφία]], [[κοινωνιολογία]], γλωσσολογία και [[ανθρωπολογία]]. Σε αντίθεση με την [[σημασιολογία]], η οποία εξετάζει τα νοήματα που είναι συμβατικά ή κωδικοποιημένα σε μια δεδομένη γλώσσα, η πραγματολογία μελετά πώς η μετάδοση του νοήματος δεν εξαρτάται μόνο από τις δομικές και γλωσσικές γνώσεις (π.χ. τη [[γραμματική]] ή το νοητικό λεξικό) του ομιλητή και του ακροατή, αλλά και από τα συμφραζόμενα ενός [[Εκφώνημα|εκφωνήματος]], τις προϋπάρχουσες γνώσεις των συνομιλητών και του κόσμου, τη συναγόμενη πρόθεση του ομιλητή και άλλους παράγοντες. Υπο αυτήν την έννοια, η πραγματολογία εξηγεί πώς οι χρήστες μιας γλώσσας αντιμετωπίζουν την [[αμφισημία|αμφισημία (ή την πολυσημία)]], αφού το νόημα βασίζεται στον τρόπο, τον χρόνο, τον τόπο κτλ. ενός εκφωνήματος<ref>[http://www.greek-language.gr/greekLang/modern_greek/tools/lexica/glossology/show.html?id=129 Πύλη για την Νέα Ελληνική Γλώσσα]</ref>.
 
Η ικανότητα να καταλαβαίνουμε το προτιθέμενο νόημα ενός ομιλητή ονομάζεται πραγματολογική [[Γλωσσική ικανότητα|ικανότητα]]<ref>Carston, Robyn (2002) Thoughts and Utterances: The Pragmatics of Explicit Communication. Oxford: Blackwell.</ref>.