Ροζίτα Σώκου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 34:
''Στις αρχές του 1960 η Ροζίτα Σώκου, που έως τότε έστελνε συνεργασίες στην ''Εκλογή'' από τη Ρώμη, επιστρέφει στην Αθήνα και αρχίζει να συνεργάζεται στενότερα με την Ελένη Βλάχου, η οποία, την εποχή εκείνη, ετοιμάζεται να εγκαινιάσει τις εκδόσεις "Γαλαξίας" (η πρώτη σχετική με το νέο εκδοτικό οίκο διαφήμιση δημοσιεύεται στο οπισθόφυλλο της Εκλογής #194, 20-11-1960) και να εκδόσει την Μεσημβρινή (Οκτώβριος 1961). Η επίδραση της ιταλόφωνης και αγγλόφωνης, κυρίως, καθώς και φανατικής οπαδού της επιστημονικής φαντασίας, Ροζίτας Σώκου είναι εμφανής στην επιλογή των διηγημάτων της Εκλογής: υπάρχει μια στροφή σε πιο hard sf κείμενα (τα οποία, παρεμπιπτόντως, δεν έχουν δημοσιευθεί στο γαλλικό fiction). Μερικά από τα διηγήματα αυτά, μαζί με άλλα που έχουν δημοσιευθεί παλαιότερα στην Εκλογή, θα εκδοθούν στον τόμο Φανταστικά Διηγήματα, Γαλαξίας, 1961, στη συγκρότηση του οποίου σημαντικό ρόλο έπαιξε η Σώκου''.<ref>[http://www.alef.gr/greek/works/0032002.htm]Περιοδικό Εκλογή</ref> Αγάπη που δεν πέρασε με τα χρόνια, αφού ακόμη το 1981 τη βρίσκουμε να προλογίζει τον τόμο κόμικς ''Flash Gordon Ο Τύρανος του Μόνγκο''</blockquote>
=== Θέατρο - Μονογραφίες ===
Το 1974, άρχισε η ενασχόλησή της με το θέατρο γράφοντας ''Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέϋ'' του [[Όσκαρ Ουάιλντ|Όσκαρ Ουάϊλντ]] και διασκευάζοντας το έργο ''Λεντς'' για το Θέατρο Έρευνας του [[Δημήτρης Ποταμίτης|Δημήτρη Ποταμίτη]]. Αργότερα μετέφρασε τα έργα: ''Σοκ'' του Σαμ Σέππαρντ και ''Με θέα τη θάλασσα'' του Έντουαρντ Άλμπι που ανέβηκαν το 1995 και 1996 αντίστοιχα στο θέατρο του Γιώργου Μεσσάλα. Συνεργάστηκε με την κόρη της στη μετάφραση του έργου ''Συγκομιδή'' της Μάντζουλα Παντμανάμπαν που πήρε το 1998 το
Έχει γράψει και δημοσιεύσει μονογραφίες για πρωταγωνιστές στο χώρο της τέχνης: Νουρέγεφ (1983), Αναστάσιος (1985), Νουρέγεφ-όπως τον γνώρισα (2003), Ο Μάριος κι εγώ (2005) <ref group="Σημ">για τον τραγουδιστή και ηθοποιό [[Μάριος Φραγκούλης| Μάριο Φραγκούλη]]</ref>. Επίσης το θεατρικό έργο Quai Voltaire (1991), εμπνευσμένο από τη ζωή της στο Παρίσι κοντά στο [[Ρούντολφ Νουρέγιεφ]]. Το 2014 ετοιμάζει, σε συνεργασία με την κόρη της, την αυτοβιογραφία της με τίτλο ''Τα χρόνια της Ροζίτας''.
| |||