Ετεοκρητική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Αλβανική γλώσσα: περιθωριακή άποψη
Ετικέτα: μεγάλη αφαίρεση
Γραμμή 55:
 
{{Πολυτονικό|τὴν γὰρ Κρήτην εἶχον τὸ παλαιὸν πᾶσαν βάρβαροι}} (Ι.173.1)
 
=== Αλβανική γλώσσα ===
Ο Ιάκωβος Θωμόπουλος ερμήνευσε τις ετεοκρητικές επιγραφές (καθώς και την πελασγική επιγραφή που βρέθηκε στη Λήμνο), μέσω τις αλβανικής γλώσσας.
 
<u>Η πρώτη επιγραφή</u>:<blockquote>[ΣΙ] ΝΚΑΛ ΜΙΤΚΕ ΟΣ Ι ΒΑΡΞΕΙΑ [ΣΤ]Ο ΑΡΚΙΑ ΠΣΕΤΙΜΕΓΝ ΑΡΚΑΚΟΚΛΕΣΙ ΓΕΠ [Σ]Α ΣΕΠΓΝ ΑΝΑΙΤ</blockquote>Η μετάφραση της στην Αλβανική:<blockquote>Sι νγκιαλ (νγκιάλτε) μικέσ’ ι (ε τίj) βάρζεjα (βάρζα, βάjζα), κετού (τσ’τού) Αρκίν(ε) (τε) πσετούεμεν (σπετούμεν) Αρκακοκλέσι jεπ.sα (sι) *σεμbνj (σεμbλ’, σεμbλέs’) Αναΐτ(εs)</blockquote>Μετάφραση στη Νεοελληνική:<blockquote>Επειδή θεράπευσε φίλη για αυτόν η Παρθένος, εδώ ο Αρκακοκλής δίνει (έδωσε) την Αρκία τη σωθείσα ως ομοίωμα στην Αναΐτιδα.</blockquote>ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Κάποιος Αρκακοκλής ανέθεσε στη θεά Αναΐτιδα την Παρθένο το ομοίωμα/εικόνα της φίλης του Αρκίας, επειδή η θεά τη θεράπευσε από κάποια ασθένεια.
 
<u>Η τρίτη ετεοκρητική επιγραφή</u>:
 
Η τρίτη επιγραφή δεν μας έχει σωθεί ολόκληρη, αλλά διασώθηκε μόνο το δεξί της μισό τμήμα. Έτσι λοιπόν δεν μπορεί να γίνει μία ακριβής μετάφραση ή έστω παράφραση.
 
Ο Ιάκωβος Θωμόπουλος είπε: <blockquote>«Λυπηρό βεβαίως τυγχάνει ότι ο οικτρός ακρωτηριασμός της 3ης Ετεοκρητικής επιγραφής μας στερεί την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε με κάθε λεπτομέρεια και ακρίβεια το γλωσσικό ζήτημα της επιγραφής και να καθορίσουμε αν πρόκειται εδώ όχι μόνο περί της ίδιας Πελασγικής γλώσσας, αλλά και περί του αυτού διαλεκτικού ιδιώματος όπως και στις δύο άλλες. Η έλλειψη όμως αυτή δεν μπορεί να έχει καμμιά επίδραση ως προς τη λύση του κυρίου ζητήματος, το οποίο είναι ποια γλώσσα μιλούσαν οι Ετεοκρήτες. Και αν ακόμα όλως απιθάνως ισχυριζόταν κάποιος ή και απεδείκνυε την 3η Ετεοκρητική επιγραφή γραμμένη σε γλώσσα εντελώς διαφορετική από τις άλλες, πάλι το ζήτημα της γλώσσας των Ετεοκρητών πρέπει να θεωρηθεί ως οριστικά και αναμφισβήτητα λυμένο διά της 2ης Ετεοκρητικής επιγραφής. Σε αυτή μιλούσαν οι αρχές της Πραισού προς τους πολίτες βεβαίως σε γλώσσα, η οποία ήταν μητρική των Πραισίων. Γνωρίζουμε ασφαλώς ότι οι Πραίσιοι ήταν Ετεόκρητες. Η γλώσσα λοιπόν της 2ης Ετεοκρητικής επιγραφής, η οποία αποδεικνύεται (όπως άλλωστε και η της 1ης) γνησία Ελληνο-Πελασγική, ακριβώς όμοια προς τη γλώσσα των Τυρρηνών Πελασγών της Λήμνου και των σημερινών Ελληνο-Πελασγών Αλβανών, ήταν μητρική των Ετεοκρητών, οι δε Ετεοκρήτες οι πανάρχαιοι κάτοικοι της Κρήτης ήταν Πελασγοί την εθνικότητα, δηλαδή Πρωτοέλληνες.]» (Ιάκωβος Θωμόπουλος, ''Πελασγικά'', 1912, σελ. 110)</blockquote>Εδώ ο Θωμόπουλος θεωρεί ότι η γλώσσα των Ετεοκρητών ήταν η Αλβανική και ότι οι Αλβανοί ήταν ελληνικό φύλο, παρόλο που, όπως φαίνεται, οι επιγραφές δεν ερμηνεύονται μέσω της Ελληνικής αλλά μέσω της Αλβανικής, μη βγάζοντας στα ελληνικά κανένα νόημα. Μάλιστα, τους Πελασγούς ονομάζει Πρωτοέλληνες αντί για Προέλληνες (από κόμπλεξ ίσως;). Παρ' όλα αυτά, απέδειξε ότι οι επιγραφές αυτές ερμηνεύονται δια της αλβανικής γλώσσας και όχι δια της ελληνικής.
 
==Πηγές==