Συστημικός ερυθηματώδης λύκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 46.177.11.205 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή... |
|||
Γραμμή 17:
Ο ΣΕΛ χαρακτηρίζεται από ποικίλα κλινικά συμπτώματα, ανοσολογικές διαταραχές και ιστολογικές αλλοιώσεις του συνδετικού ιστού και των αγγείων (1). Συγκεκριμένα προκαλεί βλάβες στη καρδιά, στις αρθρώσεις, στο δέρμα, στους πνεύμονες, στις φλέβες, στο ήπαρ, στα νεφρά και στο νεφρικό σύστημα (3). Η κλινική εκδήλωση, εξαρτάται από τη σοβαρότητα, την εντόπιση και την εξέλιξη των βλαβών.<br />
Η νόσος αρχίζει αιφνίδια, με έντονα γενικά φαινόμενα ή βραδέως με ήπια γενικά φαινόμενα. Στη συνέχεια ή παράλληλα προσβάλλονται το δέρμα, οι αρθρώσεις και τα σπλάχνα στα οποία προκαλούνται διάφορες αλλοιώσεις (1). Ωστόσο σε κάθε άτομο ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος εμφανίζεται με διαφορετικούς τρόπους, με κύριες κλινικές εκδηλώσεις δερματικά εξανθήματα, αρθρίτιδα, χαμηλό πυρετό και αίσθημα εξάντλησης. <br />
Άλλα συμπτώματα, όχι τόσο συχνά όσο τα προηγούμενα είναι η φωτοευαισθησία,
Όμως ο ΣΕΛ έχει και άλλες σοβαρές επιπλοκές όπως τη προσβολή των αρθρώσεων και τη προσβολή της καρδιάς η οποία εκδηλώνεται με μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα ή αμικροβιακή βαλβική ενδοκαρδίτιδα. Ακόμα προκαλεί φλεγμονή στους νεφρούς που μπορεί να εξελιχθεί σε νεφρική ανεπάρκεια ή νεφρωσικό σύνδρομο (1). Οι λεμφαδένες είναι διογκωμένοι στο 50% των περιπτώσεων σε αντίθεση με το ήπαρ και το σπλήνα. Είναι δυνατό να προσβληθεί το γαστρεντερικό σύστημα, το κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ), το περιφερικό νευρικό σύστημα (ΠΝΣ) καθώς και το αναπνευστικό σύστημα (1). Χαρακτηριστικό είναι η ινιδοειδή εκφύλιση του κολλαγόνου στο χόριο και στα αγγεία του δέρματος, στο δίκτυο του συνδετικού ιστού, της υποδερμίδας και συχνότερα στα σπλάχνα. Αρχικά, εκφυλίζεται η βασική ουσία και στη συνέχεια οι κολλαγόνες ίνες, ενώ σε προχωρημένο στάδιο πραγματοποιείται ομογενοποίηση των ινών με τη βασική ουσία. Τέλος, παρατηρείται κενοτοπιώδης εκφύλιση των κυττάρων που βρίσκονται στη βασική στιβάδα της επιδερμίδας, οίδημα των θηλών του χορίου, φλεγμονώδης διήθηση του χορίου και εστιακή βλεννώδης εκφύλιση του υποδόριου λίπους με λεμφοκυτταρική αντιδραστική διήθηση (1).
=== Πρόγνωση ===
|