Τζέιμς Κάγκνεϊ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η έβδομη ταινία του Κάγκνεϊ, το γκανγκστερικό δράμα ''Ο Εχθρός της Κοινωνίας (Public Enemy, 1931)'', όπου υποδύθηκε τον γκάνγκστερ Τομ Πάουερς (ένα ρόλο που είχε αρχικά ανατεθεί στον συμπρωταγωνιστή του Έντουαρντ Γουντς, τον έκανε μεγάλο αστέρα κι η ταινία έγινε μια από τις σημαντικότερες ταινίες της εποχής. Αξιομνημόνευτη ήταν η σκηνή στην οποία ο ηθοποιός έτριψε ένα κομμάτι γκρέιπφρουτ στο πρόσωπο της Αν Ντβόρακ που υποδυόταν τη φιλενάδα του. Το [[1935]] όντας απογοητευμένος από τους ρόλους που του έδιναν στη Warner, μήνυσε την εταιρία για αθέτηση συμβολαίου και κέρδισε την υπόθεση. Αυτή η διαμάχη αποτέλεσε την αρχή μιας σειράς συγκρούσεων μεταξύ του ηθοποιού και του [[Τζακ Γουόρνερ]], ο οποίος τον αποκαλούσε ''Επαγγελματία Αποστάτη''<ref name="Liberty">{{Cite news | author-link = | publication-date = | title = | periodical =Liberty | series = | publication-place = | place = | volume = 1 | issue = 18 | pages = 18 | url = | issn = | pmid= | pmc= | oclc = | accessdate = January 15, 2009 | postscript = <!--None-->}}</ref>. Η νίκη του Κάγκνεϊ στα δικαστήρια αποτέλεσε και την πρώτη ηθοποιού που ερχόταν αντιμέτωπος με το σύστημα των στούντιο. Το [[1938]] έλαβε την πρώτη του υποψηφιότητα για [[Όσκαρ]] Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία ''[[Κολασμένες Ψυχές]] (Angels With Dirty Faces, 1938)'', στην οποία υποδυόταν πάλι τον γκάνγκστερ στο πλευρό των Πατ Ο'Μπράιαν, Αν Σέρινταν και [[Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ]]. Το [[1941]] συνεργάστηκε για δεύτερη φορά με τη [[Μπέτι Ντέιβις]] στην κωμωδία ''[[Η μνηστή εφορτώθη]] (The Bride Came C.O.D.)'' κι έπειτα με την [[Ολίβια Ντε Χάβιλαντ]] σε μιαν άλλη κωμωδία την ταινία ''Ο Πειρασμός (Strawberry Blondes)''. Η συμμετοχή του στις δυο αυτές ταινίες τον βοήθησε να απομακρυνθεί για λίγο από το στερεότυπο του γκάνγκστερ. Την επόμενη χρονιά η ερμηνεία του στο βιογραφικό δράμα του [[Μάικλ Κερτίζ]] ''[[Ο Ουρανός της Δόξας]] (Yankee Doodle Dandy, 1942)'' του χάρισε το [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]]<ref name="oscar">{{cite web |title=Best Actor |publisher=FilmSite.org |url=http://www.filmsite.org/bestactor.html |accessdate=October 17, 2008}}</ref>. Στα χρόνια που ακολούθησαν ίδρυσε δική του εταιρία παραγωγής και η πιο αξιόλογη ταινία στην οποία συμμετείχε ήταν η γκανγκστερική περιπέτεια ''Ο Μεγάλος Αμαρτωλός (White Heat, 1949)''. Μετά την τεράστια εμπορική επιτυχία που είχε η ταινία (της οποίας την παραγωγή είχε κάνει η εταιρία Warner) η εταιρία του ηθοποιού χρηματοδότησε την γκαγκστερική ταινία ''Δια Πυρός και Σιδήρου (Kiss Tomorrow Goodbye, 1950)'' που απέτυχε στο Box-Office και που οι κριτικοί συνέκριναν με το ''Ο Μεγάλος Αμαρτωλός''. Η εταιρία του Κάγκνεϊ έκλεισε το [[1952]]. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50 ο Κάγκνεϊ συμμετείχε στις ταινίες: ''Αγάπα με ή Άφησέ με (Love me or Leave me, 1955)'' (που του χάρισε την τρίτη υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου) και ''[[Μίστερ Ρόμπερτς]] (Mister Roberts, 1955)'' και το [[1961]] μετά την επιτυχημένη του συμμετοχή στην ταινία του [[Μπίλι Γουάιλντερ]] ''Ένα... Δυο... Τρία... (One, Two, Three)'' αποσύρθηκε από τα κινηματογραφικά δρώμενα για 21 περίπου χρόνια. Επέστρεψε στον κινηματογράφο το [[1981]], κυρίως για να βοηθήσει την αποκατάσταση από εγκεφαλικό το οποίο υπέστη, κρατώντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία του [[Μίλος Φόρμαν]] ''Ragtime''. Ο ηθοποιός πέθανε το [[1986]] από καρδιακή προσβολή. Ο ηθοποιός υπήρξε παντρεμένος με τη χορεύτρια Φράνσις Βέρνον για 64 χρόνια, από το [[1922]] μέχρι και το θάνατό του.