Ανόργανα βοράνια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 19:
# Η διερεύνηση της δομής τους προκάλεσε τις υφιστάμενες θεωρίες για τους χημικούς δεσμούς.
Ο [[
Το ενδιαφέρον για τα βοράνια αυξήθηκε κατά το [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]] εξαιτίας της δυναμικής χρήσης του [[βοριοϋδρίδιο του ουρανίου|βοριοϋδριδίου του ουρανίου]] [U(BH<sub>4</sub>)<sub>4</sub>] για τον [[εμπλουτισμός|εμπλουτισμό]] των [[ισότοπο|ισοτόπων]] του [[ουράνιο|ουρανίου]]. Στις [[ΗΠΑ]], μια ομάδα υπό την ηγεσία του [[Schlesinger]] ανέπτυξε τη βασική χημεία των βοριοϋδριδίων και των αντίστοιχων [[αργίλιο|αργιλιοϋδριδίων]]. Παρόλο που τα βοριοϋδρίδια του ουτσνίου κρίθηκαν τελικά ανεπαρκή για τον ισοτοπικό διαχωρισμό, η δουλειά της ομάδας Schlesinger ώθησε τη χρήση αντιδραστηρίων βοριοϋδριδίων στην οργανική σύνθεση, που αναπτύχθηκε πολύ από τον [[Herbert C. Brown]], που ήταν φοιτητής του Schlesinger. Αναπτύχθηκαν διάφορα βοριούχα αντιδραστήρια που χρησιμοποιήθηκαν ευρύτατα πλέον στην οργανική σύνθεση. Για παράδειγμα το [[βοριοϋδρίδιο του νατρίου]] (NaBH<sub>4</sub>) είναι ένα συνηθισμένο αντιδραστήριο για την [[οξειδοαναγωγή|αναγωγή]] [[αλδεΰδες|αλδεϋδών]] και [[κετόνες|κετονών]] σε [[αλκοόλες]]. Ο Brown επιβραβεύθηκε για το έργο του με το [[βραβείο Νόμπελ]] για τη Χημεία το [[1979]].<ref>Brown, H. C. “Organic Syntheses via Boranes” John Wiley & Sons, Inc. New York: 1975. ISBN 0-471-11280-1.</ref> Στη δεκαετία του [[1950|'50]] και στις αρχές εκέίνης του [[1960|'60]] και οι ΗΠΑ και η [[ΕΣΣΔ]] ερεύνησαν τη χρήση βοριοϋδριδίων και βορανίων ως καυσίμων υψηλής ενέργειας [κατέληξαν όμως περισσότερο στη χρήση [[οργανοβοράνια|οργανοβορανίων]], όπως το [[αιθυλοβοράνιο]] (C<sub>2</sub>H<sub>5</sub>BH<sub>2</sub>)] για [[αεροπλάνο|αεροσκάφη υψηλών ταχυτήτων]], όπως το [[XB-70 Valkyrie]]. Η ανάπτυξη [[κατευθυνόμενο βλήμα εδάφους-αέρος|κατευθυνόμενων βλημάτων εδάφους-αέρος]] κατέστησε τα γρήγορα αεροσκάφη περιττά και τα σχετικά προγράμματα ανάπτυξης καυσίμων τερματίστηκαν. Παρ' όλα αυτά, αργότερα το [[τριαιθυλοβοράνιο]] [(C<sub>2</sub>H<sub>5</sub>)B] χρησιμοποιήθηκε για την ανάφλεξη στους κινητήρες του [[SR-71 Blackbird]].<ref>http://incolor.inebraska.com/hwolfe/history/sr71.pdf</ref>
| |||