|
== Οι Συμμαχικές Δυνάμεις ==
Τα μέλη της αναπτυχθείσης Διεθνούς Συμμαχίας ήταν: [[Αργεντινή]], [[Αυστραλία]], [[Μπαχρέιν]], [[ΜπαγκλαντέςΜπανγκλαντές]], [[Βέλγιο]], [[Καναδάς|Καναδά]], [[Τσεχοσλοβακία]], [[Δανία]], [[Αίγυπτος]], [[Γαλλία]], [[Ελλάδα]], [[Ιταλία]], [[Κουβέιτ]], [[Μαρόκο]], [[Ολλανδία]], [[Νέα Ζηλανδία]], [[Νορβηγία]], [[Ομάν]], [[Πακιστάν]], [[Πολωνία]], [[Πορτογαλία]], [[Νίγηρας]], [[Κατάρ]], [[Σαουδική Αραβία]], [[Σενεγάλη]], [[Νότιος Κορέα]], [[Ισπανία]], [[Τουρκία]], [[Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα]], [[Αγγλία]] και [[Η.Π.Α.]]. [[Γερμανία]] και [[Ιαπωνία]], προσέφεραν οικονομική υποστήριξη και οπλισμό αντί για απευθείας πολεμική βοήθεια. Οι [[Η.Π.Α.]] ανάγκασαν το [[Ισραήλ]] να μην πάρει μέρος στην συμμαχία, παρόλα τα χτυπήματα των Ιρακινών πυραύλων [[Σκουντ]] (Scud) στο [[Τελ Αβίβ]]. Η [[Ινδία]] προσέφερε στον ανεφοδιασμό του Αμερικανικού [[Πολεμικό Ναυτικό|πολεμικού ναυτικού]], προσφέροντας ναυτικές βάσεις.
=== Αριθμός στρατευμάτων που αναπτύχθηκαν ===
* [[Ισπανία]]: 3.000
* [[Μαρόκο]]: 2.000
* [[ΜπαγκλαντέςΜπανγκλαντές]]: 2.000
* [[Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα]] 1.000
* [[Ομάν]]: 950
|
