Χένρυ Κίσινγκερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 48:
Η μεγαλύτερη προσωπική του επιτυχία ήταν το [[Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης]] που του απονεμήθηκε το 1973 για την απόσυρση των ΗΠΑ από τον αδιέξοδο πόλεμο του Βιετνάμ επί θητείας του την ίδια χρονιά. Ταυτόχρονα επικρίθηκε αρκετά για την υφεσιακή πολιτική ή και τη στήριξή των ΗΠΑ σε αυταρχικά καθεστώτα, μεταξύ των οποίων η χούντα του στρατηγού [[Αουγούστο Πινοσέτ]] στη [[Χιλή]] και άλλες λατινοαμερικάνικες φιλοαμερικανικές δικτατορίες ή και-μέχρι ενός σημείου- και στην Ελληνική [[Χούντα των Συνταγματαρχών]] .
Πολυγραφότατος, ο Κίσινγκερ είναι από τους πιο γνωστούς υποστηρικτές της σχολής του ρεαλισμού στις διεθνείς σχέσεις (real politic), αλλά ταυτόχρονα και της πεποίθησης πως η εξωτερική πολιτική ενός κράτους πρέπει να χαράσσεται με αποκλειστικό γνώμονα το εθνικό συμφέρον, περνώντας σε δεύτερη μοίρα ή και αγνοώντας ηθικο-φιλοσοφικές πεποιθήσεις και διλήμματα όπως είναι ειδικότερα o αυταρχισμός ορισμένων φιλικών προς τη χώρα του καθεστώτων. Έτσι, έχει γίνει στόχος έντονης κριτικής- κυρίως από αριστερούς- λόγω της υποστήριξης που θεωρήθηκε ότι παρείχε προς δικτατορικά καθεστώτα ανά τον κόσμο, εφόσον αυτά εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Το ίδιο κριτικές ήταν και διάφορες τάσεις ή "σχολές" που υποστήριζαν ότι πρέσβευαν τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και την «παγκόσμια εξάπλωση της δημοκρατίας» και τις οποίες ο Κίσινγκερ
Έτσι πχ.έντονες επικρίσεις κατά της πολιτικής του Κίσσινγκερ έχει εκφράσει, μεταξύ άλλων, ο Αμερικανός δημοσιογράφος Κρίστοφερ Χίτσενς στο βιβλίο του «Η Δίκη του Χένρυ Κίσσινγκερ <ref>[https://en.wikipedia.org/wiki/The_Trial_of_Henry_Kissinger ''The Trial of Kissinger'']</ref>, όπου διατείνεται ότι θα έπρεπε να δικαστεί για «εγκλήματα πολέμου, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» και άλλα. Ο συγγραφέας τον κατηγορεί για την εγκληματική, κατά τον ίδιο, ανάμειξή του σε πολεμικά και δικτατορικά δρώμενα όπως στην [[Ινδονησία]], το [[
==Στάση στο Κυπριακό==
| |||