Νίκος Βέης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Νίκος Βέης''' ( [[1883
== Βιογραφία ==
Υπάρχει ασυμφωνία των πηγών ως προς τον χρόνο και τον τόπο γέννησής του. Οι διάφορες απόψεις καλύπτουν το χρονικό διάστημα 1882-1887. Τόπος γέννησης θεωρείται η Μεγαλόπολη ενώ υπάρχουν πηγές που αναφέρουν την [[Τρίπολη Αρκαδίας]]. Ο πατέρας του Αθανάσιος Βέης, τον οποίο έχασε σε ηλικία εννέα χρονών, ήταν φιλόλογος καθηγητής στην Τρίπολη. Η μητέρα του
Το 1908 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Από το 1908 ως το 1909 που έφυγε για τη Γερμανία ασχολήθηκε με την κωδικοποίηση χειρογράφων και κοδίκων των μονών των [[Μετέωρα|Μετεώρων]]. Οι εργασίες του δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό "Βυζαντίς" της Βυζαντινολογικής Εταιρείας της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος.
Το 1910 επηρεασμένος από το αγροτικό ζήτημα και εμφορούμενος από [[Σοσιαλισμός|σοσιαλιστικές]] ιδέες, έθεσε υποψηφιότητα για βουλευτής Καρδίτσας-Τρικάλων-Καλαμπάκας με το Λαϊκό και Εργατικό Κόμμα αλλά δεν εξελέγη. Το 1911 έφυγε και πάλι για μεταπτυχιακές σπουδές και εγκαταστάθηκε στο [[Βερολίνο]], όπου παρέμεινε συνολικά 14 χρόνια και όπου δίδαξε Βυζαντινή και Μεσαιωνική Ελληνική Φιλολογία. Εκεί γνώρισε και τον [[Αλέξανδρος Σβώλος|Αλέξανδρο Σβώλο]], με τον οποίο έγινε στενός φίλος. Από το 1920 άρχισε την έκδοση του περιοδικού «''Βyzantinische-Νeugriechische Jahrbucher''» (Βυζαντινά και Νεοελληνικά Χρονικά), με το οποίο ασχολήθηκε μέχρι το 1925. Εκείνη τη χρονιά εξελέγη καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών στην έδρα της «Μεσαιωνικής και Νεωτέρας Ελληνικής Φιλολογίας» και επέστρεψε στην Αθήνα.
Το 1929 και το 1932 ήταν και πάλι υποψήφιος βουλευτής στις γερουσιαστικές εκλογές. Το 1935 απολύθηκε για πολιτικούς λόγους αλλά τον επόμενο χρόνο επαναπροσλήφθηκε μετά από απαίτηση των φοιτητών του και άλλων. Όταν ξέσπασε ο πόλεμος του 1940, έφυγε για το μέτωπο της Βορείου Ηπείρου πολιτικά επιστρατευμένος. Έμεινε στην περιοχή του [[Αργυρόκαστρο|Αργυροκάστρου]], όπου επιτέλεσε σημαντικό έργο για τη διάσωση της ελληνικής κληρονομιάς, εντοπίζοντας, μελετώντας και περιγράφοντας ελληνικές επιγραφές και χειρόγραφα της μητρόπολης Αργυροκάστρου και μοναστηριών της Βορείου Ηπείρου.
Γραμμή 11:
Ανακηρύχθηκε τακτικό μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] το 1941. Μετά την απελευθέρωση ασχολήθηκε με την πολιτική, αλλά το 1946 επαύθη οριστικά από το Πανεπιστήμιο, λόγω της πολιτικής του δράσης. Από το 1945 έως 2-5-1947 βρισκόταν και πάλι στα Μετέωρα για έρευνες. Το 1950 ήταν υποψήφιος του [[Σοσιαλισμός|Σοσιαλιστικού]] κόμματος ΕΛΔ του Αλέξανδρου Σβώλου και εξελέγη βουλευτής Αθηνών. Από το 1948 ως το 1952 διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Πέθανε στην Αθήνα, έπειτα από μακρόχρονη και επώδυνη ασθένεια, στις [[12 Οκτωβρίου]] του [[1958]].
Ιδιαίτερα σημαντικό θεωρείται το έργο του Ν. Βέη γύρω από τα αρχεία των Μετεώρων, για το οποίο βραβεύτηκε από την Βασιλική Βαυαρική Ακαδημία του Μονάχου το 1909.
Στοιχεία της βιογραφίας του
| |||