Χανάτο Τσαγκατάι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 53:
Το χανάτο Τσαγκατάι χωρίστηκε σε δύο τμήματα στη δεκαετία του 1340 και παρήκμασε εντελώς. Είναι αμφισβητήσιμο εάν τα δύο νέα χανάτα, το χανάτο του Δυτικού Τσαγκατάι στην Υπερωξιανή και το χανάτο του Μογκουλιστάν (χανάτο του Ανατολικού Τσαγκατάι) αποτελούν συνέχεια του αρχικού χανάτου Τσαγκατάι. Στα δυτικά (Υπερωξιανή), οι εκεί κυρίως μουσουλμανικές μογγολικές φυλές, υπό τους εμίρηδες των Καραούνας (μογγολική φυλή που είχε ασπαστεί το Ισλάμ), απέκτησαν τον έλεγχο της εξουσίας. Προκειμένου να διατηρήσουν ένα σύνδεσμο με τον Οίκο του Τζένγκις Χαν και να εκμεταλλευθούν το ιστορικό κύρος του, οι εμίρηδες τοποθέτησαν αρκετούς από τους απογόνους του μεγάλου Μογγόλου πολέμαρχου στο θρόνο, χωρίς όμως πραγματική εξουσία, την οποία διατήρησαν στα χέρια τους.
 
Στο μεταξύ, το ανατολικό τμήμα του χανάτου απολάμβανε για αρκετά χρόνια μεγάλο βαθμό αυτονομίας, ως αποτέλεσμα της εξασθένισης της εξουσίας του Μεγάλου Χαν. Το ανατολικό αυτό κομμάτι (το μεγαλύτερο τμήμα του οποίου ήταν γνωστό ως [[Μογκουλιστάν]]) κατοικούνταν, σε αντίθεση με την Υπερωξιανή, κυρίως από Μογγόλους, όντας στο μεγαλύτερο τμήμα του βουδιστικό και σαμανιστικό. Το ανατολικό τμήμα παρόλαπαρ'όλα αυτά, υπέστη συντριπτικό πλήγμα μετά από μια εξέγερση των φυλών των ανατολικών επαρχιών του, με αποτέλεσμα την ύπαρξη μιας αυξανόμενης εσωτερικής αστάθειας στα επόμενα χρόνια. Το 1346, ένας φύλαρχος, ο Καζαγκάν, δολοφόνησε τον χάνο Καζάν του Ανατολικού Τσαγκατάι κατά τη διάρκεια μιας εξέγερσης.
 
Το τελευταίο ανεξάρτητο χανάτο των Τσαγκαταϊδών, το Χανάτο της Γιαρκέντ (με υπηκόους κυρίως [[Ουιγούροι|Ουιγούρους Τούρκους]] και μογγολική ελίτ από τους απογόνους του Οίκου Τσαγκατάι), κατακτήθηκε από το βουδιστικό χανάτο των Μογγόλων Τζουνγκάρων κατά τη διάρκεια της κατάκτησης του [[Λεκανοπέδιο Ταρίμ|Αλτισάρ]] (Λεκανοπέδιο Ταρίμ) την περίοδο 1678-1680.