Τιβέριος Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 43:
==Αρχική Σταδιοδρομία και ο Πόλεμος των Αβάρων του 570==
Γεννημένος στη [[Διοίκηση Θράκης|Θράκη]] o Tιβέριος διορίστηκε στο αξίωμα του "Νοτάριου" όπου λίγο μετά το 552 συστήθηκε από τον [[Πατριάρχης Ευτύχιος|Πατριάρχη Ευτύχιο]] στο μελλοντικό αυτοκράτορα [[Ιουστίνος Β΄|Ιουστίνο Β΄]], με τον οποίο έγιναν στενοί φίλοι. Ήταν αξιωματικός και είχε πολεμήσει εναντίον των [[Λομβαρδοί|Λομβαρδών]] στην Ιταλική Χερσόνησο. Υπό την προστασία του Ιουστίνου ο Τιβέριος προήχθη στη θέση του "Κόμη των εξκουβιτόρων", που διατήρησε από το 565 ως το 574. Παραβρέθηκε κατά την Αυτοκρατορική ενθρόνιση του Ιουστίνου στις 14 Νοεμβρίου 565 και παρακολούθησε επίσης την
Ο Ιουστίνος σταμάτησε να κάνει προς τους [[Άβαροι|Αβάρους]] πληρωμές που είχαν συμφωνηθεί από τον προκάτοχό του [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανό]]. Το 569 διόρισε τον Τιβέριο στη θέση του ''Magister utriusque militiae'' με εντολή να ασχοληθεί με τους Αβάρους και τα αιτήματά τους. Ο Τιβέριος συμφώνησε με τους Αβάρους να εγκατασταθούν σε Ρωμαϊκά εδάφη στα Βαλκάνια με αντάλλαγμα την παραλαβή ομήρων από διάφορους αρχηγούς τους. Ο Ιουστίνος όμως παραβίασε τη συμφωνία αυτή, επιμένοντας να πάρει ομήρους από την οικογένεια του ίδιου του Χαν των Αβάρων. Ο όρος αυτός απορρίφθηκε από τους Αβάρους έτσι ο Τιβέριος κινητοποιήθηκε για πόλεμο. Το 570 νίκησε ένα στρατό των Αβάρων στη [[Θράκη]] και επέστρεψε στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Ενώ όμως προσπάθησε να δώσει συνέχεια στη νίκη αυτή, στα τέλη του 570 ή τις αρχές του 571, ο Τιβέριος ηττήθηκε σε μια μάχη που ακολούθησε, όπου παρά τρίχα γλύτωσε το θάνατο καθώς ο στρατός του υποχωρούσε από το πεδίο της μάχης. Συμφωνώντας σε μια ανακωχή ο Τιβέριος παρείχε συνοδεία στους Αβάρους απεσταλμένους για να συζητήσουν τους όρους μιας συνθήκης με τον Ιουστίνο. Κατά την επιστροφή τους οι Αβαροι απεσταλμένοι δέχθηκαν επίθεση και
Το 574 Ιουστίνος αρρώστησε ψυχικά, αναγκάζοντας την αυτοκράτειρα [[Σοφία (αυτοκράτειρα)|Σοφία]] να στραφεί προς τον Τιβέριο για να διευθύνει την αυτοκρατορία, που πολεμούσε τους [[Αυτοκρατορία των Σασσανιδών|Πέρσες]] στην Ανατολή και ήταν απασχολημένος με την εσωτερική κρίση της [[Πανώλη|πανώλης]]. Για να πάρουν μια ανάσα ο Τιβέριος και η Σοφία συμφώνησαν μια μονοετή συνθήκη με τους Πέρσες, με
==Ανάδειξη ως ''Καίσαρας'' (574-578)==
Γραμμή 54:
Παράλληλα με πλουσιοπάροχες δωρεές έσπευσε να μειώσει τα κρατικά έσοδα αφαιρώντας φόρους στο κρασί και στο ψωμί, που είχαν επιβληθεί από τον [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανό Α´]]. Συνέχισε την επίσημη απαγόρευση της πώλησης των κυβερνητικών θέσεων, που ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής. Διαπραγματεύτηκε επίσης μια ανακωχή με τους Αβάρους, πληρώνοντάς τους 80.000 σόλιδους το χρόνο, έναντι των οποίων οι Αβαροι συμφώνησαν να υπερασπίζονται τα σύνορα του Δούναβη, επιτρέποντας έτσι στον Τιβέριο να μεταφέρει στρατεύματα στην Ανατολή για μια προγραμματισμένη ανανέωση της σύγκρουσης με τους Πέρσες.
Το 575 ο Τιβέριος άρχισε να μετακινεί τις στρατιές της Θράκης και του [[Παννονία|Ιλλυρικού]] στις ανατολικές επαρχίες. Αγοράζοντας χρόνο για να κάνει τις αναγκαίες προετοιμασίες συμφώνησε σε τριετή ανακωχή με τους Πέρσες, πληρώνοντάς τους 30.000 νομίσματα, αν και η ανακωχή δεν περιελάμβανε ενέργειες στην περιοχή γύρω από την [[Αρμενία]]. Ο Τιβέριος χρησιμοποίησε επίσης την περίοδο αυτή για να στείλει ενισχύσεις στην Ιταλία υπό τη διοίκηση του Βαδουάριου με εντολή να ανακόψει την εισβολή των [[Λομβαρδοί|Λομβαρδών]].
Ολο το 577 και το 578 ο Τιβέριος απέφυγες όλες τις άλλες εμπλοκές που θα του αποσπούσαν την προσοχή από την επικείμενη σύγκρουση με τους Πέρσες. Κατεύνασε, με μεγάλη επιτυχία, τόσο τους [[Σύνοδος της Χαλκηδόνας|Δυοφυσίτες]] όσο και τους [[Μονοφυσιτισμός|Μονοφυσίτες]] Χριστιανούς, με τη χρήση στρατηγικών διορισμών και την άμβλυνση των διώξεων. Πλήρωσε στους Λομβαρδούς φυλάρχους περίπου 200.000 σόλιδους, σε μια προσπάθεια να τους κρατήσει διαιρεμένους και να εμποδίσει την εκλογή ενός βασιλιά.
==Βασιλεία ως 'Αύγουστος' (578–582)==
[[Image:Solidus-Tiberius II-Sear 421x422.jpg|thumb|250px|right|''[[Σόλιδος]]'' του Τιβέριου Β΄ Κωνσταντίνου με στολή υπάτου]]
Στις 26 Σεπτεμβρίου 578 ο Τιβέριος ανακηρύχτηκε Αύγουστος από τον καταρρέοντα Ιουστίνο. Χρησιμοποίησε το
Η χήρα του Ιουστίνου Σοφία προσπάθησε να διατηρήσει την εξουσία και την επιρροή της με το να παντρευτεί το νέο αυτοκράτορα Τιβέριο, αλλά αυτός απέρριψε την πρότασή της γιατί ήταν ήδη παντρεμένος με την Ινώ.
Οι συνεχιζόμενες επιτυχίες κατά των Περσών στην Ανατολή επέτρεψαν για μια ακόμη φορά στον Τιβέριο να στρέψει το βλέμμα του προς τη Δύση. To 579 επεξέτεινε πάλι τη στρατιωτική του δράση στα κατάλοιπα της [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] - έστειλε χρήματα και στρατεύματα για να ενισχύσει τη [[Ραβέννα]] και για να ανακαταλάβει το λιμάνι της. Σχημάτισε συμμαχία με έναν από τους [[Βησιγότθοι|Βισηγότθους]] πρίγκιπες στην [[Ισπανία]] που ετοίμαζε εξέγερση και οι στρατηγοί του νίκησαν τους [[Βέρβεροι|Βέρβερους]] στη [[Βόρεια Αφρική]]. Επενέβη επίσης στις υποθέσεις των [[Φράγκοι|Φράγκων]] στην πρώην επαρχία της [[Γαλατία]]ς, που ήταν σε μεγάλο βαθμό απαλλαγμένη από επαφές με την αυτοκρατορία για σχεδόν έναν αιώνα. Ετσι ίσως να ήταν η βάση του μυθικού αυτοκράτορα Λούκιου Τιβέριου του μύθου του [[Βασιλιάς Αρθούρος|Βασιλιά Αρθούρου]], που έστειλε απεσταλμένους σε πρώην Ρωμαϊκές επαρχίες μετά από μια μακρά περίοδο χωρίς αυτοκρατορική παρουσία.
Η αλήθεια ήταν όμως ότι η Αυτοκρατορία είχε
Το 580 ο στρατηγός Μαυρίκιος εξαπέλυσε νέα επίθεση με επιδρομές αρκετά πέραν του [[Τίγρης ποταμός|Τίγρη]]. Τον επόμενο χρόνο (581) εισέβαλε πάλι στην Περσική Αρμενία και πέτυχε σχεδόν να φτάσει στην Περσική πρωτεύουσα [[Κτησιφών (πόλη)|Κτησιφώντα]] πριν μια Περσική αντεπίθεση στη Βυζαντινή Μεσοποταμία τον αναγκάσει να υποχωρήσει για να ασχοληθεί με την απειλή αυτή. Το 582, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα τέλος του Περσικού πολέμου, ο Τιβέριος υποχρεώθηκε να συμβιβαστεί με τους Αβάρους με τους οποίους συμφώνησε να πληρώσει αποζημίωση και να τους αποδώσει τη ζωτική πόλη του Σιρμίου, που στη συνέχεια οι Αβαροι κατέστρεψαν. Ατυχώς η μετανάστευση των Σλάβων συνεχίστηκε, με τις επιδρομές τους να φτάνουν μέχρι την Αθήνα. Αν και μια νέα Περσική εισβολή αναχαιτίστηκε με μια σημαντική
Στην κατάσταση αυτή ο Τιβέριος όρισε αρχικά δύο διαδόχους, που καθένας τους παντρεύτηκε μια από τις κόρες του - ο Μαυρίκιος αρραβωνιάστηκε την Κωνσταντίνα, ενώ ο Γερμανός, εξ αίματος συγγενής του μεγάλου αυτοκράτορα Ιουστινιανού, παντρεύτηκε τη Χαριτώ. Φαίνεται ότι σχεδίαζε να διαιρέσει την αυτοκρατορία σε δύο μέρη, με το Μαυρίκιο να παίρνει τις ανατολικές επαρχίες και το Γερμανό τις δυτικές. Το σχέδιο αυτό δεν υλοποιήθηκε ποτέ και στις 13 Αυγούστου 582 προήγαγε το Μαυρίκιο στο αξίωμα του Αυγούστου. Ο Τιβέριος πέθανε την επόμενη μέρα, 14 Αυγούστου 1582, και τα τελευταία του λόγια ήταν προς το διάδοχό του :
Γραμμή 74:
==Χαρακτήρας και κληρονομιά==
Γεννημένος στο Λατινόφωνο τμήμα της Θράκης, ο Τιβέριος επισημάνθηκε ως ο πρώτος από τους "Ελληνες [Ελληνόφωνους] Καίσαρες" από τον [[Έντουαρντ Γκίμπον]], επικαλούμενο το Χριστιανό Αραβα συγγραφέα του 13ου αιώνα Μπαρ Χεμπράους. Ο Τιβέριος φέρεται να ήταν ψηλός και όμορφος και διέθετε ηγεμονικό παράστημα.
Έλαβε μέτρα εκδημοκρατισμού απέναντι σε αυταρχικά μέτρα του Ιουστίνου. Επανέφερε εξουσίες και προνόμια των [[Δήμοι|Δήμων]] (Πράσινων και Βένετων) που είχαν αφαιρεθεί μετά τις ταραχές του 532 από τον [[Ιουστινιανός Α'|Ιουστινιανό Α']] ([[Στάση του Νίκα]]). Έλαβε σημαντικά μέτρα ενίσχυσης του ρωμαϊκού Στρατού. Τη μικρή περίοδο που πρόλαβε να κυβερνήσει ο Τιβέριος Β' έδειξε σημάδια ικανού, ευέλικτου και αποφασισμένου Αυτοκράτορα.
Σύμφωνα με τον Έντουαρντ Γκίμπον ο Τιβέριος Β΄ ήταν καλός αυτοκράτορας :
<blockquote>Με το άσημο όνομα Τιβέριος, υιοθέτησε τη δημοφιλέστερη ονομασία Κωνσταντίνος και μιμήθηκε τις καλύτερες αρετές των [[Δυναστεία των Αντωνίνων|Αντωνίνων]]. Μετά την εμπειρία της φαυλότητας ή της αφροσύνης πολλών Ρωμαίων πριγκίπων, είναι ευχάριστη, για μια στιγμή, η στάση σε ένα χαρακτήρα που ξεχώριζε για τις αρετές του ανθρωπισμού, της δικαιοσύνης, της εγκράτειας και της καρτερίας, να δούμε έναν ηγεμόνα καταδεκτικό στο παλάτι του, ευσεβή στην εκκλησία, αμερόληπτο στην απονομή της δικαιοσύνης και νικητή, τουλάχιστον
Την άποψη αυτή δεν συμμερίζεται ο [[Τζων Μπάνγκελ Μπιούρυ|Τζων Μπιούρυ]] που σχολίασε :
<blockquote>Όμως, αν και θα μπορούσε να είχε γίνει ένας πολύ καλός υπουργός πολέμου, ο Τιβέριος δεν έγινε καλός Αυτοκράτορας.
==Οικογένεια==
|