Εύδης Α΄ της Βουργουνδίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Εύδης Α' της Βουργουνδίας''' (''Eudes Ier de Bourgogne'', [[1060]] - [[23 Μαρτίου]] [[1103]]), αποκαλούμενος ''ο Ερυθρός'', ήταν δούκας της [[Βουργουνδία|Βουργουνδίας]] από το [[1079]] έως το [[1103]]. Δεύτερος γιος του [[Ερρίκος της Βουργουνδίας|Ερρίκου της Βουργουνδίας]], εγγονός του [[Ροβέρτος της Βουργουνδίας|Ροβέρτου Α΄ της Βουργουνδίας]], διαδέχθηκε τον αδελφό του [[Ούγος Α΄ της Βουργουνδίας|Ούγο Α΄]], που παραιτήθηκε προκειμένου να γίνει μοναχός. Παντρεύτηκε την [[Σίβυλλα της Βουργουνδίας]] (1065 - 1101), κόρη του [[Γουλιέλμος Α΄, κόμης της Βουργουνδίας|Γουλιέλμου Α΄, κόμη της Βουργουνδίας]].
[[File:Odo I.jpg|thumb|Εύδης Α' της Βουργουνδίας]]
[[File:Odo I, Duke of Burgundy.jpg|thumb]]
Ο '''Εύδης Α' της Βουργουνδίας''' (''Eudes Ier de Bourgogne'', [[1060]] - [[23 Μαρτίου]] [[1103]]), αποκαλούμενος ''ο Ερυθρός'', ήταν δούκας της [[Βουργουνδία|Βουργουνδίας]] από το [[1079]] έως το [[1103]]. Δεύτερος γιος του [[Ερρίκος της Βουργουνδίας|Ερρίκου της Βουργουνδίας]], εγγονός του [[Ροβέρτος της Βουργουνδίας|Ροβέρτου Α΄ της Βουργουνδίας]], διαδέχθηκε τον αδελφό του [[Ούγος Α΄ της Βουργουνδίας|Ούγο Α΄]], που παραιτήθηκε προκειμένου να γίνει μοναχός. Παντρεύτηκε την [[Σίβυλλα της Βουργουνδίας]] (1065 - 1101), κόρη του [[Γουλιέλμος Α΄, κόμης της Βουργουνδίας|Γουλιέλμου Α΄, κόμη της Βουργουνδίας]].
 
Ένα περιστατικό γύρω από το πρόσωπό του περιγράφει ο Ίντμερ, βιογράφος του [[αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι|αρχιεπισκόπου]] [[Άνσελμος του Καντέρμπερι|Άνσελμου του Καντέρμπερι]]. Ο [[Άγιος Άνσελμος]] στον δρόμο του προς την [[Ρώμη]] (1097) πέρασε μέσα από την περιοχή του Εύδη. Ο Εύδης παραμόνευε την συνοδεία του αγίου προκειμένου να τον ληστέψει, και ερχόμενος προς την πομπή που τον μετέφερε, ρώτησε ποιος είναι ο αρχιεπίσκοπος. Τότε ο Άγιος Άνσελμος που τον αναγνώρισε του είπε «άρχοντα μου επέτρεψε με να σε αγκαλιάσω». Ο έκπληκτος δούκας αμέσως αγκάλιασε τον επίσκοπο και από εκεί και πέρα έγινε ο ταπεινότερος υπηρέτης του.