Χυτοσίδηρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Tzifas (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Φαιός χυτοσίδηρος: αυτολιπαινόμενος χυτοσίδηρος
Γραμμή 20:
==Φαιός χυτοσίδηρος==
[[Εικόνα:CastIronPan.jpg|200px|right|thumb|Ο φαιός χυτοσίδηρος αποτελεί ιδανικό υλικό για μερικά μαγειρικά σκεύη σαν την ρηχή κατσαρόλα της φωτογραφίας (διάμ. 26 cm).]]
Ο '''φαιός''' ή '''γκρίζος χυτοσίδηρος''' ([[αγγλική γλώσσα|αγγλ.]], grey cast iron) παράγεται με την ανάτηξη πρωτογενούς χυτοσιδήρου, την προσθήκη [[πυρίτιο|πυριτίου]] και την αργή ψύξη του τήγματος. Η προσθήκη [[πυρίτιο|πυριτίου]] και η αργή ψύξη του τήγματος ευνοούν τον σχηματισμό [[γραφίτης|γραφίτη]], που είναι και η πλέον σταθερή φάση στο διάγραμμα Fe–C. Ένα άλλο κραματικό στοιχείο που ευνοεί τον σχηματισμό γραφίτη είναι το [[δημήτριο]]. Ο γραφίτης παίρνει την μορφή φύλλων μεταξύ των κόκκων του ευτηκτοειδούς περλίτη (εναλλασσόμενα φύλλα ή «λαμέλες» φερρίτη (α-Fe) – σεμεντίτη (Fe<sub>3</sub>C)). Όταν ο γραφίτης σπάει και τρίβεται γίνεται στερεό λιπαντικό. Για αυτόν τον λόγο λέγεται αυτολιπαινόμενος χυτοσίδηρος. Επιπλέον, το [[πυρίτιο]] και ο [[φώσφορος]] ταπεινώνουν το σημείο τήξης του χυτοσιδήρου και γι' αυτό συνυπολογίζονται στο λεγόμενο περιεχόμενο ''ισοδύναμου άνθρακα''<ref>Ισοδύναμος άνθρακας ([[αγγλική γλώσσα|αγγλ.]], carbon equivalent CE), % = % C + 1/3 (% Si + % P).</ref>.
 
Ο γραφίτης κάνει τον χυτοσίδηρο πιο εύθραυστο, αλλά ταυτοχρόνως αυξάνει την ευκολία μηχανικής κατεργασίας (δρα ως λιπαντικό), την αντίσταση στην διάβρωση και την ικανότητα απορρόφησης κραδασμών. Οι φαιοί χυτοσίδηροι παρουσιάζουν επίσης υψηλή θερμική αγωγιμότητα και γι' αυτό χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σκευών κουζίνας και φρένων.