Ματθαίος Καντακουζηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη πηγών
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4:
Αναμίχθηκε στη δυναστική έριδα μεταξύ του πατέρα του και του [[Ιωάννης Ε΄|Ιωάννη Ε΄ Παλαιολόγου]] (1341-1391). Μετά την επικράτηση του πατέρα του στην πρώτη περίοδο των δυναστικών ερίδων, ο Ματθαίος ανέλαβε τη διοίκηση της περιοχής της Ροδόπης, αλλά η αντίδραση του Ιωάννη Παλαιολόγου και των συμβούλων του ανάγκασαν τελικά τον Ιωάννη Καντακουζηνό να παραχωρήσει την περιοχή στον Ιωάννη Παλαιολόγο για να αποφευχθεί νέος εμφύλιος πόλεμος. Ο Ματθαίος εγκαταστάθηκε στην [[Αδριανούπολη]], όπου τα ερείσματα της οικογένειας των Καντακουζηνών ήταν ισχυρά, και διοικούσε την πόλη και τη γύρω περιοχή με σαφείς επεκτακτικές τάσεις και έκδηλες φιλοδοξίες για τον θρόνο της αυτοκρατορίας.
 
Το [[1352]] ο Ιωάννης Ε΄ Παλαιολόγος ανέλαβε αγώνα εναντίον του Ματθαίου και επιτέθηκε εναντίον της Αδριανούπολης. Ο Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός συμμάχησε με τους Τούρκους και έσπευσε εναντίον του Ιωάννη Παλαιολόγου, ο οποίος νικήθηκε σε αποφασιστική μάχη και κατέφυγε στη νήσο Τένεδο. Ο Ματθαίος στέφθηκε από τον πατέρα του συμβασιλιάς στον ναό των Βλαχερνών (1383) και ακύρωσε τα νόμιμα δικαιώματα του Ιωάννη Παλαιολόγου στον θρόνο. Ωστόσο, ο Ιωάννης Παλαιολόγος, με την υποστήριξη των Γενουατών και των αντιπάλων του Καντακουζηνού στην Κωνσταντινούπολη, εισήλθε στην Κωνσταντινούπολη αιφνιδιαστικά, έγινε κύριος της κατάστασης, καθαίρεσε τον Ιωάννη Καντακουζηνό από την εξουσία και τον υποχρέωσε να ασπαστεί τον μοναχικό βίο.
 
Ο Ματθαίος συνέχισε τον αγώνα εναντίον του Ιωάννη Παλαιολόγου, αλλά χωρίς σημαντικές επιτυχίες. Τελικά, κατά τη διάρκεια των πολεμικών δραστηριοτήτων του αιχμαλωτίστηκε από τους Σέρβους και παραδόθηκε στον Ιωάννη Παλαιολόγο το [[1357]], ο οποίος τον άφησε ελεύθερο αφού με επέμβαση του πατέρα του παραιτήθηκε από τη διεκδίκηση του θρόνου. Ο Ματθαίος μαζί με τον πατέρα του κατέφυγαν κοντά στον νεώτερο αδελφό του, τον [[Μανουήλ Καντακουζηνός|Μανουήλ Καντακουζηνό]], δεσπότη του Μυστρά. Στην Πελοπόννησο διέμεινε ως τον θάνατο του Μανουήλ (1380), οπότε ανέλαβε τη διοίκηση του δεσποτάτου μαζί με τον δευτερότοκο γιο του [[Δημήτριος Α΄ Καντακουζηνός|Δημήτριο]], ο οποίος και τον διαδέχτηκε (1383-1384).