Μανφρέδος της Σικελίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 8:
==Αντιπρόσωπος του Κορράδου Δ' 1250-1254==
Με το θάνατο του Φρειδερίκου Β' το 1250, αν και ο Μανφρέδος ήταν μόνο 18, ενήργησε με πίστη και σθένος στη συνέχιση της πολιτικής του πατέρα του. Το βασίλειο της Νότιας Ιταλίας ήταν σε αναστάτωση κυρίως λόγω ταραχών που επροκαλούντο από τον πάπα [[Ιννοκέντιος Δ'|Ιννοκέντιο Δ΄]]. Ο Μανφρέδος μπόρεσε να υποτάξει εύκολα όσες πόλεις εξεγέρθηκαν, στο τέλος και τη Νάπολη. Όμως όταν το 1252 ο νόμιμος υιός του Φρειδερίκου Β', ο Κόνραντ Δ' αποβιβάστηκε στο Siponto (ΒΔ από το Μπάρι), οι πόλεις αναγνώρισαν την εξουσία του και το 1253 κατέκτησε και τη Νάπολη. Ο δύσπιστος Κόνραντ Δ' αφαιρούσε φέουδα από τον Μανφρέδο, ώσπου τον περιόρισε στο πριγκιπάτο τού Τάραντα. Aπεβίωσε όμως από ελονοσία το 1254 αφήνοντας έναν διετή υιό, τον [[Κορραδίνος|Κόνραντ (Κορράδο) Ε']], που λόγω του ότι ήταν μικρός τον αποκαλούσαν Κονραντίν (Κορραδίνο).
==Αντιπρόσωπος του Κορραδίνου 1254-1258==
Ο Ιννοκέντιος Δ' τότε ζήτησε τη Σικελία, ο Μανφρέδος όμως ανέλαβε την αντιβασιλεία επ'ονόματι του Κορραδίνου. Ο πάπας, που είχε οριστεί επίτροπος του ανηλίκου, αφόρισε τον Μανφρέδο. Τότε ο Μανφρέδος αποφάσισε να διαπραγματευθεί με τον πάπα και του παραχώρησε την Απουλία το 1254. Η ύποπτη όμως συμπεριφορά της συνοδείας του πάπα και η κατάληψη της Καμπανίας από παπικό στράτευμα, έκανε τον Μανφρέδο να μαζέψει Σαρακηνούς στη Fogia και να νικήσει τον παπικό στρατό, παγιώνοντας την αρχή του επάνω στη Σικελία και τη Ν. Ιταλία. Ταυτόχρονα υποστήριζε τους Γιβελλίνους (οπαδούς του βασιλιά της Γερμανίας) στη Σιέννα και άλλες πόλεις της Τοσκάνης και με Γερμανούς ιππότες επιβλήθηκαν στη Φλωρεντία. Το 1254 απεβίωσε ο Ιννοκέντιος Δ' και ο νέος πάπας Αλέξανδρος Δ' τον αφόρισε αμέσως. Όμως ο Μανφρέδος συνέθλιψε τον παπικό στρατό το 1257 και ο Κορραδίνος τον έκανε αντιπρόσωπο (vicar).
| |||