Βίρθα Μεσοποταμίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμέλεια
επιμέλεια και διευκρινίσεις
Γραμμή 1:
Η '''Βίρθα ή Μακεδονόπολις''' ήταν αρχαία πόλη της [[Μεσοποταμία|Μεσοποταμίας]], αρχικά ελληνιστική αποικία που ιδρύθηκε από τους [[Μακεδονία (αρχαίο βασίλειο)|Μακεδόνες]].
Η '''Μακεδονόπολις''' ήταν η παλαιότερη '''Βίρθα''' (στα [[Αραμαϊκή γλώσσα|αραμαϊκά]] σημαίνει κάστρο, όπως επιβεβαιώνουν οι αρχαίοι συγγραφείς (βλ. Ιεροκλής, 715, 2).
 
ΗΤο '''Μακεδονόπολις'''όνομα ήταν η παλαιότερη '''Βίρθα''' (στα [[Αραμαϊκή γλώσσα|αραμαϊκά]] σημαίνει κάστρο, όπως επιβεβαιώνουν οι αρχαίοι συγγραφείς (βλ. [[Ιεροκλής ο γραμματικός|Ιεροκλής]], 715, 2).
Βρισκόταν στην αριστερή όχθη του Ευφράτη, 62 μίλια δυτικά της Εδέσσης και 95 μίλια βορείως της Βεροίας. Πιστεύεται ότι η σύγχρονη πόλη Μπιρετζίκ (Birejik, αρχαίο [[Ζεύγμα]]) προέρχεται από την Βίρθα. Δεν αποκλείεται να αποτελούσε το προπύργιο της αιρέσεως των [[Μανιχαϊσμός|Μανιχαίων]] που την καλούσαν και ''Μακεδονία'', η οποία βρισκόταν στην [[Μικρή Αρμενία|Μικρά Αρμενία]].
 
Βρισκόταν στην αριστερή όχθη του [[Ευφράτης|Ευφράτη]], 62 μίλια δυτικά της Εδέσσης[[Σανλιούρφα|Ούρφα]] και 95 μίλια βορείως τηςτου Βεροίας[[Χαλέπι|Χαλεπίου]]. Πιστεύεται ότι η σύγχρονη πόλη Μπιρετζίκ (Birejik, αρχαίο [[Ζεύγμα]]) προέρχεται από τηντη Βίρθα. Δεν αποκλείεται να αποτελούσε το προπύργιο της αιρέσεως των [[Μανιχαϊσμός|Μανιχαίων]] που την καλούσαν και ''Μακεδονία'', η οποία βρισκόταν στην [[Μικρή Αρμενία|Μικρά Αρμενία]].
Σύμφωνα με την παράδοση ο [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μέγας Αλέξανδρος]] ανακαίνισε την πόλη ως Μακεδονόπολη (Amm. Marcell., XX, vii, 17). Το γεγονός ότι η πόλη της Βίρθας με την Μακεδονόπολη είναι η μία και αυτή αποδεικνύεται από τις συνδρομές στην Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας, όπου σε λίστες στην αραβική και στην αραμαϊκή (συριακή) γλώσσα απαντά ο τύπος ''Μακεδονόπολις'' (Gelzer, Patrum Niceænorum διορισμου, 242). Μάλιστα, κατά την [[Σύνοδος της Χαλκηδόνας|Σύνοδο της Χαλκηδόνος]] το 451, παρών ήταν ο επίσκοπος της πόλεως Μαρέας.
 
Σύμφωνα με την παράδοση ο [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Μέγας Αλέξανδρος]] ανακαίνισε την πόλη ως Μακεδονόπολη (Amm. Marcell., XX, vii, 17). Το γεγονός ότι η πόλη της Βίρθας μεκαι τηνη Μακεδονόπολη είναι η μία και αυτή αποδεικνύεται από τις συνδρομές στην Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας, όπου σε λίστες στην αραβική και στην αραμαϊκή (συριακή) γλώσσα απαντά ο τύπος ''Μακεδονόπολις'' (Gelzer, Patrum Niceænorum διορισμου, 242). Μάλιστα, κατά τηντη [[Σύνοδος της Χαλκηδόνας|Σύνοδο της Χαλκηδόνος]] το 451, παρών ήταν ο επίσκοπος της πόλεως Μαρέας.
Από τον 6ο αιώνα μ. Χ. και ύστερα επανέρχεται η αραμαϊκή ονομασία (Georgius Cyprius, n. 899). Ο Βυζαντινός αυτοκράτωρ [[Αναστάσιος Α´ ο Δίκορος|Αναστάσιος]] μετά τη νίκη του κατά των Περσών (505 μ.Χ.), ανέθεσε στον επίσκοπο της πόλεως Σέργιο την ανοικοδόμησή της (Wright, ed., The Chronicle of Joshua the Stylite, XCI, lxx) που ολοκληρώθηκε επί [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανού]] (Procop., De ædific. Just., II, 4). Το αρχαιότερο ''Τακτικόν'' του πατριαρχείου Αντιοχείας που εξεδόθη από τον πατριάρχη Αναστάσιο Α΄ (599) τοποθετεί τη Μακεδονόπολη κοντά στην [[Έδεσσα Μεσοποταμίας|Έδεσσα (σημ. Ούρφα)]]. Σε μεταγενέστερη εποχή αναφέρεται ως Byrte και σε μια παλαιότερη λατινική μετάφραση ως Virchi (Tobler και Molinier, Itinera Hierosolymitana, I, 322).
 
Από τον 6ο αιώνα μ. Χ. και ύστερα επανέρχεται η αραμαϊκή ονομασία (Georgius Cyprius, n. 899). Ο Βυζαντινός αυτοκράτωρ [[Αναστάσιος Α´ ο Δίκορος|Αναστάσιος]] μετά τη νίκη του κατά των Περσών (505 μ.Χ.), ανέθεσε στον επίσκοπο της πόλεως Σέργιο την ανοικοδόμησή της (Wright, ed., The Chronicle of Joshua the Stylite, XCI, lxx) που ολοκληρώθηκε επί [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανού]] (Procop.Προκόπιος, De ædific. Just., II, 4). Το αρχαιότερο ''Τακτικόν'' του πατριαρχείου Αντιοχείας που εξεδόθη από τον πατριάρχη Αναστάσιο Α΄ (599) τοποθετεί τη Μακεδονόπολη κοντά στην [[Έδεσσα Μεσοποταμίας|Έδεσσα (σημ. Ούρφα)]]. Σε μεταγενέστερη εποχή αναφέρεται ως Byrte και σε μια παλαιότερη λατινική μετάφραση ως Virchi (Tobler και Molinier, Itinera Hierosolymitana, I, 322).
Η πόλη κατεστράφη από τον [[Ταμερλάνος|Ταμερλάνο]] τον 14ο αιώνα. Επί οθωμανικής περιόδου ανασυστήθηκε ως οικισμός με το όνομα Μπιρετζίκ στο βιλαέτι του [[Χαλέπι|Χαλεπιού]] με 10.000 κατοίκους – εκ των οποίων 1.500 χριστιανοί Αρμένιοι και [[Ουνία|Ουνίτες]].