Η λεκάνη απορροής του Καυκάσου ήταν το σύνορο μεταξύ της επαρχίας της Καυκασίας της [[ρωσική αυτοκρατορία|ρωσικής αυτοκρατορίας]] στο βορρά και της [[οθωμανική αυτοκρατορία|οθωμανικής αυτοκρατορίας]] και της [[περσική αυτοκρατορία|περσικής αυτοκρατορίας]] στον νότο το 1801, μέχρι τη [[Ρωσοπερσικός πόλεμος (1804-1813)|ρωσική νίκη το 1813]] και τη [[αυνθήκησυνθήκη του Γκουλιστάν]] που μετέφερε τα σύνορα της ρωσικής αυτοκρατορίας στην Υπερκαυκασία<ref>Encyclopædia Britannica o 1833, [http://books.google.com/books?id=HKgMAAAAYAAJ&pg=PA251&dq=%22watershed+of+the+Caucasus%22&hl=en&ei=4bCdTeaeEpDsOeK6iOgE&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CDUQ6AEwAg#v=onepage&q=%22watershed%20of%20the%20Caucasus%22&f=false vol 5, p. 251].</ref>. Τα σύνορα μεταξύ της [[Ρωσία]]ς και της [[Γεωργία]]ς εξακολουθεί να ακολουθεί τη λεκάνη απορροής σχεδόν ακριβώς (με εξαίρεση μια στενή λωρίδα εδάφους στη βόρεια [[περιφέρεια Μτσκέτα-Μτιανετί]] και τη βορειοδυτική [[περιφέρεια Κακέτι]] στη οποία η Γεωργία εκτείνεται βόρεια της λεκάνης), ενώ το Αζερμπαϊτζάν στην του βορειοανατολική γωνία έχει πέντε επαρχίες βόρεια της λεκάνης απορροής (Νταβάχι, Χακμάζ, Κιουσάρ, Σιαζάν, Κουμπά).
