Λεόν-Μαξίμ Κολινιόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ  
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Λεόν-Μαξίμ Κολινιόν''' (''Léon-Maxime Collignon'', [[9 Νοεμβρίου]] [[1849]] - [[15 Οκτωβρίου]] [[1917]]) ήταν Γάλλος [[Κλασική αρχαιολογία|κλασικός αρχαιολόγος]] και ιστορικός της τέχνης των ελληνικών γλυπτών. Γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1849 στο [[Βερντέν]] της Γαλλίας. Σπούδασε στο [[Παρίσι]] στην ''École normale supérieure'' από το 1868 και διορίστηκε καθηγητής της ρητορικής το 1872 στο ''Chambery'' όπου δίδαξε γαλλική λογοτεχνία. Το 1873 έγινε μέλος της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (''École française d'Athènes'') υπό την διεύθυνση του Αλμπέρ Ντιμόν (Albert Dumont). Το 1876 συνόδευσε τον Αβά Λουί Ντισέν (Abbe Louis Duchesne) (1843-1922) στην [[Μικρά Ασία]] και κράτησε σημειώσεις με σκίτσα των τοπίων που επισκέφθηκε. Επέστρεψε στην [[Γαλλία]] και προσλήφθηκε στο Πανεπιστήμιο του [[Μπορντώ]], το οποίο ίδρυσε έδρα καθηγητού Ελληνικών και Ρωμαϊκών επιγραφών για τον σκοπό αυτό. Δημοσίευσε τις σημειώσεις του το επόμενο χρόνο. Δίδαξε αρχαιολογία στο Μπορντώ από το 1877, ενώ αναγορεύτηκε διδάκτωρ και διορίστηκε καθηγητής Ελληνικής Αρχαιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο το 1879. Ήταν ένας από τους λίγους καθηγητές του κλάδου αυτού στην Γαλλία. Τον κάλεσαν οι Γερμανοί για να μελετήσει το γερμανικό σύστημα αρχαιολογικής μελέτης, το οποίο ήταν ευρέως διαδεδομένο, μέχρι και στα πιο μικρά πανεπιστήμια της Γερμανίας. Το 1883 έφυγε από το Μπορντώ και ανέλαβε καθηγητής αρχαιολογίας σεην Σορβόνη, και αναπληρωματικός διευθυντής του ''École normale supérieure'' των Παρισίων. Τα έργα του μεταφράστηκαν και επανακυκλοφόρησαν στα αγγλικά. Το 1893 έγινε μέλος της ''Académie des inscriptions et belles-lettres'', ενώ πήρε μέρος στις ανασκαφές στην Πέργαμο και στους Δελφούς, καταγράφοντας σημαντικές σημειώσεις και κάνοντας ακριβέστατα σκίτσα. Δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του περί των ανασκαφών. Πήρε προαγωγή και έγινε διευθυντής του ''École normale supérieure'' το 1900. Το 1904 εκλέχθηκε πρόεδρος της Ακαδημίας των επιγραφών και καλών γραμμάτων (''Academy of Inscriptions and Belles-lettres''). Το 1904 έγινε διευθυντής του ''Monuments et Mémoires publiés par l’Académie des inscriptions et belles-lettres''. Απεβίωσε στις 15 Οκτωβρίου 1917 στο Παρίσι.
Ο '''Λεόν-Μαξίμ Κολινιόν''' (''Léon-Maxime Collignon'', [[9 Νοεμβρίου]] [[1849]] - [[15 Οκτωβρίου]] [[1917]]) ήταν [[Γάλλος]] [[Κλασική αρχαιολογία|κλασικός]] [[αρχαιολόγος]] και ιστορικός της τέχνης των ελληνικών γλυπτών.
 
==Βιογραφία==
Ο '''Λεόν-Μαξίμ Κολινιόν''' (''Léon-Maxime Collignon'', [[9 Νοεμβρίου]] [[1849]] - [[15 Οκτωβρίου]] [[1917]]) ήταν Γάλλος [[Κλασική αρχαιολογία|κλασικός αρχαιολόγος]] και ιστορικός της τέχνης των ελληνικών γλυπτών. Γεννήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 1849 στο [[Βερντέν]] της Γαλλίας. Σπούδασε στο [[Παρίσι]] στην ''École normale supérieure'' από το 1868 και διορίστηκε καθηγητής της ρητορικής το 1872 στο ''Chambery'' όπου δίδαξε γαλλική λογοτεχνία. Το 1873 έγινε μέλος της Γαλλικής Σχολής Αθηνών (''École française d'Athènes'') υπό την διεύθυνση του Αλμπέρ Ντιμόν (Albert Dumont). Το 1876 συνόδευσε τον Αβά Λουί Ντισέν (Abbe Louis Duchesne) (1843-1922) στην [[Μικρά Ασία]] και κράτησε σημειώσεις με σκίτσα των τοπίων που επισκέφθηκε. Επέστρεψε στην [[Γαλλία]] και προσλήφθηκε στο Πανεπιστήμιο του [[Μπορντώ]], το οποίο ίδρυσε έδρα καθηγητού Ελληνικών και Ρωμαϊκών επιγραφών για τον σκοπό αυτό. Δημοσίευσε τις σημειώσεις του το επόμενο χρόνο. Δίδαξε αρχαιολογία στο Μπορντώ από το 1877, ενώ αναγορεύτηκε διδάκτωρ και διορίστηκε καθηγητής Ελληνικής Αρχαιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο το 1879. Ήταν ένας από τους λίγους καθηγητές του κλάδου αυτού στην Γαλλία. Τον κάλεσαν οι Γερμανοί για να μελετήσει το γερμανικό σύστημα αρχαιολογικής μελέτης, το οποίο ήταν ευρέως διαδεδομένο, μέχρι και στα πιο μικρά πανεπιστήμια της Γερμανίας. Το 1883 έφυγε από το Μπορντώ και ανέλαβε καθηγητής αρχαιολογίας σεην Σορβόνη, και αναπληρωματικός διευθυντής του ''École normale supérieure'' των Παρισίων. Τα έργα του μεταφράστηκαν και επανακυκλοφόρησαν στα αγγλικά. Το 1893 έγινε μέλος της ''Académie des inscriptions et belles-lettres'', ενώ πήρε μέρος στις ανασκαφές στην Πέργαμο και στους Δελφούς, καταγράφοντας σημαντικές σημειώσεις και κάνοντας ακριβέστατα σκίτσα. Δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του περί των ανασκαφών. Πήρε προαγωγή και έγινε διευθυντής του ''École normale supérieure'' το 1900. Το 1904 εκλέχθηκε πρόεδρος της Ακαδημίας των επιγραφών και καλών γραμμάτων (''Academy of Inscriptions and Belles-lettres''). Το 1904 έγινε διευθυντής του ''Monuments et Mémoires publiés par l’Académie des inscriptions et belles-lettres''. Απεβίωσε στις 15 Οκτωβρίου 1917 στο Παρίσι.
 
==Αξιολόγηση του έργου του==