Ρωσοπερσικός πόλεμος (1651-1653): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 41:
Περαιτέρω, o [[Χοσρό Χαν]], (Khosrow Khan) ο κυβερνήτης του [[Σιρβάν]] έστειλε απειλητική επιστολή προς τον [[βοεβόδας|βοεβόδα]] (κυβερνήτη) του [[Αστραχάν]], διαμαρτυρόμενος για μια σειρά από επιθέσεις των Κοζάκων του Αστραχάν και του [[Τέρκι]], κατηγορώντας τον ως συνένοχο στις λεηλασίες. Προειδοποίησε, μάλιστα ότι ενδέχετο να χρειαστεί να αναλάβει στρατιωτική δράση, και να κατασχέσει τα προϊόντα των Ρώσων εμπόρων του [[Σαμάχι]] της πρωτεύουσας του Σιρβάν. Οι ρωσικές αρχές αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν και έστειλαν τον Μπουλγκάκοφ, ελάσσονα διπλωμάτη στο Ισφαχάν, για να παραδώσει αίτημα στον Αμπάς Β΄ να τιμωρήσει τον Χοσρό Χαν. Ωστόσο, το μόνο αποτέλεσμα αυτής της κίνησης ήταν να στείλει ο Χοσρό Χαν το 1649 και δεύτερη επιστολή, επαναλαμβάνοντας την προειδοποίησή του. Οι Ρώσοι έθεσαν το θέμα στον Ιρανό απεσταλμένο Μοχάμεντ Κουλί Μπεγκ (Mohammad Quli Beg) το 1650<ref>{{cite journal|last=Zevakin|first=E.S.|title=Konflikt Rossii s Persiei v serednie XVII stoletiia|journal=Azerbaidzhan v nachaleveka |location=Baku|volume=8/iv|issue=XVIII|page=24|date=1929}}</ref>. Η σύγκρουση κλιμακώθηκε όταν, την ίδια χρονιά, οι Κοζάκοι λεηλάτησαν 300 [[Ιρανικό τομάν|τομάν]] από ένα [[καραβάνι]] που μετέφερε εμπορεύματα από το Σιρβάν και το Νταγκεστάν, ένα περιστατικό που στοίχισε επίσης πολλές ζωές<ref>{{cite book|last=Vali Qoli Shamlu|first=|title=Qesas al-khaqani|series=Ms. Or. 7656, fol. 324|publisher= British Library}}</ref>.
 
Το όλο θέμα αφορούσε ουσιαστικά στο ζήτημα της επέκτασης των ρωσικών φρουρίων στον [[Σουλάκ ποταμός|ποταμό Σουλάκ]] και την κατασκευή νέων, ιδίως εκείνων που κατασκεύασαν οι Ρώσοι στις όχθες του [[Τέρεκ ποταμός|ποταμού Τέρεκ]] για την υποστήριξη του [[Τεϊμουράζ Α΄ του Καχέτι]], έκπτωτου ηγεμόνα της [[Γεωργία]]ς, που είχε στραφεί στη Ρωσία για βοήθεια. Όταν ο Σαχ Αμπάς Β΄ πληροφορήθηκε την επέκταση των ρωσικών φρουρίων, αποφάσισε να δράσει, παρόλο που διαφαινόταν στον ορίζοντα νέα σύγκρουση με τους [[Μογγόλοι|Μογγόλους]] για την [[Κανταχάρ]]. Ο σάχης απέστειλε εντολές στους διοικητές του [[Αρνταμπίλ]], του [[Καραμπάχ]] και της [[Αστάρα]], καθώς και σε άλλες περιοχές του [[Αζερμπαϊτζάν]] να αποστείλουν στρατεύματα για να βοηθήσουν τον Χοσρό Χαν. Οι συμμαχικές δυνάμεις, ενισχυμένες από διάφορα φυλετικά στρατεύματα, ανάμεσά τους τα σώματα του ηγεμόνα του [[Νταγκεστάν]], του [[σαμκάλ (τίτλος)|σαμκάλ]] Σουρκάι, του κυβερνήτη του [[χανάτο Ντερμπέντ|Ντερμπέντ]], το 1653 επιτέθηκαν στο φρούριο [[Σουντζά ποταμός|Σουντζά]], διώχνοντας τους Ρώσους και καταστρέφοντάς το εκ θεμελίων<ref>{{cite journal|last=Matthee|first=Rudi|year=2013|title=Rudeness and Revilement: Russian–Iranian Relations in the Mid- Seventeenth Century|journal=Iranian Studies|publisher=Routledge|location=London|volume=46|issue=3|pages=333–357|doi=10.1080/00210862.2012.758500}}</ref>.
 
==Οι εκστρατείες==