Πλάτων Δρακούλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμέλεια +γνωρίμια |
|||
Γραμμή 6:
Εργάστηκε ως δημοσιογράφος στην εφημερίδα «''Αιών''» του Τιμολέοντος Φιλήμονος και από το 1885 και για δύο χρόνια εξέδιδε το περιοδικό «''Άρδην''» το οποίο είχε κοινωνιολογικό περιεχόμενο. Το 1900 ταξίδεψε στη [[Γαλλία]] και πήρε μέρος στη [[Β΄ Σοσιαλιστική Διεθνής|Β΄ Σοσιαλιστική Διεθνή]]. Το 1887 έγινε καθηγητής ελληνικών στην Οξφόρδη, παραιτήθηκε όμως μετά από εφτά χρόνια, το 1894, καθώς δεν δεχόταν να διδάξει ελληνικά με ερασμιακή προφορά.
Το 1895 ήταν υποψήφιος στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1895|βουλευτικές εκλογές]] με την [[Σοσιαλιστική αδελφότης|Σοσιαλιστική Αδελφότητα]] σε [[Αθήνα]] και [[Πάτρα]]. Πήγε καλά σε ψήφους, αλλά δεν κατάφερε να εκλεγεί (ήταν στους πρώτους επιλαχόντες).<ref>Γιάνης Κορδάτος, ''Ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος'', εκδόσεις Μπουκουμάνη, Αθήνα 1972</ref> Το 1910 ίδρυσε το [[Σύνδεσμος των Εργατικών Τάξεων της Ελλάδας|Σύνδεσμο των εργατικών τάξεων της Ελλάδας]] (ή [[Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα 1909|Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα]]). Εκλέχτηκε ανεξάρτητος σοσιαλιστής βουλευτής στην Αττική και στην Ιθάκη το 1912 στην Α΄ Αναθεωρητική Βουλή. Μαζί με τον [[Σταύρος Καλλέργης|Σταύρο Καλλέργη]], και παρ' όλες τις μεταξύ τους διαφωνίες, πέτυχαν την καθιέρωση του εορτασμού της εργατικής πρωτομαγιάς στην Ελλάδα. Αρνήθηκε να πάρει μέρος στο συνέδριο του [[ΣΕΚΕ]] και πέθανε φτωχός στην [[Αγγλία]] το 1942,<ref>''100+4 χρόνια Ελλάδα'', τ. Α΄, εκδόσεις Μανιατέα, 2004, σελ. 277</ref> έχοντας ξοδέψει όλη την περιουσία του, όπως και ο Καλλέργης, για τις ανάγκες του σοσιαλιστικού κινήματος στην Ελλάδα.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 είχε γνωριστεί με τον νεαρό τότε [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]], μετέπειτα πρωθυπουργό της Ελλάδας.<ref>http://nikoslagadinos.blogspot.gr/2015/06/blog-post_23.html</ref>
| |||