Ρωσοπερσικός πόλεμος (1651-1653): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 39:
Η βασιλεία του Σαχ Αμπάς Β΄ είδε την έναρξη νέων εντάσεων ανάμεσα στις δύο χώρες που προκλήθηκαν από τους [[Κοζάκοι|Κοζάκους]] και τους [[Λεζγκί]]. Είδε επίσης την αναγέννηση της διαμάχης για την κατασκευή φρουρίων, αιτία έριδας μεταξύ των δύο δυνάμεων ήδη από τις αρχές του δέκατου έκτου αιώνα, όταν οι Ρώσοι κατασκεύασαν τα πρώτα φρούριά τους στον [[Καύκασος|Καύκασο]]. Επιπλέον, μεταξύ του 1641 και του 1645 ένας προστατευόμενος από τη Ρωσία υποψήφιος αναδείχθηκε νικητής του Ιρανού ομόλογού του στην προσπάθεια για την ηγεσία του [[Νταγκεστάν]]. Επίσης, το 1648 οι Ρώσοι κατήγγειλαν στο [[Ισφαχάν]] ότι οι Λεζγκί, τους οποίους θεωρούσαν Ιρανούς υπηκόους, είχαν την υποστήριξη των [[Τάταροι της Κριμαίας|Τατάρων]] της [[Κριμαία]]ς κατά τη διάρκεια της [[Πολιορκία του Αζόφ|πολιορκίας]] του [[Αζόφ (πόλη)|Αζόφ]]<ref>{{cite book|last=Sartor|first=Wolfgang |title=Die Wolga als internationaler Handelsweg für persische Rohseide im 17. und 18. Jahrhundert|series= (PhD dissertations, Free University Berlin)|year=1993|publisher= Free University Berlin|page=82}}</ref>.
 
Περαιτέρω, o [[Χοσρό Χαν Γκόρτζι Καζάρ|Χοσρό Χαν]], (Khosrow Khan) ο κυβερνήτης του [[Σιρβάν]] έστειλε απειλητική επιστολή προς τον [[βοεβόδας|βοεβόδα]] (κυβερνήτη) του [[Αστραχάν]], διαμαρτυρόμενος για μια σειρά από επιθέσεις των Κοζάκων του Αστραχάν και του [[Τέρκι]], κατηγορώντας τον ως συνένοχο στις λεηλασίες. Προειδοποίησε, μάλιστα ότι ενδέχετο να χρειαστεί να αναλάβει στρατιωτική δράση, και να κατασχέσει τα προϊόντα των Ρώσων εμπόρων του [[Σαμάχι]] της πρωτεύουσας του Σιρβάν. Οι ρωσικές αρχές αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν και έστειλαν τον Μπουλγκάκοφ, ελάσσονα διπλωμάτη στο Ισφαχάν, για να παραδώσει αίτημα στον Αμπάς Β΄ να τιμωρήσει τον Χοσρό Χαν. Ωστόσο, το μόνο αποτέλεσμα αυτής της κίνησης ήταν να στείλει ο Χοσρό Χαν το 1649 και δεύτερη επιστολή, επαναλαμβάνοντας την προειδοποίησή του. Οι Ρώσοι έθεσαν το θέμα στον Ιρανό απεσταλμένο Μοχάμεντ Κουλί Μπεγκ (Mohammad Quli Beg) το 1650<ref>{{cite journal|last=Zevakin|first=E.S.|title=Konflikt Rossii s Persiei v serednie XVII stoletiia|journal=Azerbaidzhan v nachaleveka |location=Baku|volume=8/iv|issue=XVIII|page=24|date=1929}}</ref>. Η σύγκρουση κλιμακώθηκε όταν, την ίδια χρονιά, οι Κοζάκοι λεηλάτησαν 300 [[Ιρανικό τομάν|τομάν]] από ένα [[καραβάνι]] που μετέφερε εμπορεύματα από το Σιρβάν και το Νταγκεστάν, ένα περιστατικό που στοίχισε επίσης πολλές ζωές<ref>{{cite book|last=Vali Qoli Shamlu|first=|title=Qesas al-khaqani|series=Ms. Or. 7656, fol. 324|publisher= British Library}}</ref>.
 
Το όλο θέμα αφορούσε ουσιαστικά στο ζήτημα της επέκτασης των ρωσικών φρουρίων στον [[Σουλάκ ποταμός|ποταμό Σουλάκ]] και την κατασκευή νέων, ιδίως εκείνων που κατασκεύασαν οι Ρώσοι στις όχθες του [[Τέρεκ ποταμός|ποταμού Τέρεκ]] για την υποστήριξη του [[Τεϊμουράζ Α΄ του Καχέτι]], έκπτωτου ηγεμόνα της [[Γεωργία]]ς, που είχε στραφεί στη Ρωσία για βοήθεια. Όταν ο Σαχ Αμπάς Β΄ πληροφορήθηκε την επέκταση των ρωσικών φρουρίων, αποφάσισε να δράσει, παρόλο που διαφαινόταν στον ορίζοντα νέα σύγκρουση με τους [[Μογγόλοι|Μογγόλους]] για την [[Κανταχάρ]]. Ο σάχης απέστειλε εντολές στους διοικητές του [[Αρνταμπίλ]], του [[Καραμπάχ]] και της [[Αστάρα]], καθώς και σε άλλες περιοχές του [[Αζερμπαϊτζάν]] να αποστείλουν στρατεύματα για να βοηθήσουν τον Χοσρό Χαν. Οι συμμαχικές δυνάμεις, ενισχυμένες από διάφορα φυλετικά στρατεύματα, ανάμεσά τους τα σώματα του ηγεμόνα του [[Νταγκεστάν]], του [[σαμκάλ (τίτλος)|σαμκάλ]] Σουρκάι, του κυβερνήτη του [[χανάτο Ντερμπέντ|Ντερμπέντ]], το 1653 επιτέθηκαν στο φρούριο [[Σουντζά ποταμός|Σουντζά]], διώχνοντας τους Ρώσους και καταστρέφοντάς το εκ θεμελίων<ref>{{cite journal|last=Matthee|first=Rudi|year=2013|title=Rudeness and Revilement: Russian–Iranian Relations in the Mid- Seventeenth Century|journal=Iranian Studies|publisher=Routledge|location=London|volume=46|issue=3|pages=333–357|doi=10.1080/00210862.2012.758500}}</ref>.