Επιτάλιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Κωμόπολη χωριό
| όνομα = Επιτάλιο
| δήμος = [[Δήμος Πύργου|Πύργου]]
| νομός = [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]]
| πληθυσμός = 1.496
Γραμμή 13:
Το '''Επιτάλιο''' είναι σήμερα μία μικρή κωμόπολη του νομού [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]] με πληθυσμό 1496 κατοίκων (2011). Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του ΄60, ήταν μια σφύζουσα από ζωή κωμόπολη που ξεπερνούσε τους 4.000 κατοίκους.
 
Χτισμένη στις παρυφές του λόφου Ντάρντιζα, πνιγμένη στη βλάστηση, μόλις σε απόσταση 7 χλμ. από τον [[ Πύργος Ηλείας|Πύργο]] και 3 χλμ. από την θάλασσα του Ιονίου και την εκβολή του Αλφειού ποταμού.
 
Από 1-1-2011 ανήκει στο [[Δήμος Πύργου|Δήμο Πύργου]] και στη Δημοτική ενότητα Βώλακος. Μέχρι το 1927 ονομαζόταν Αγουλινίτσα<ref>[http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/170509 πανδέκτης, μετονομασίες]</ref> οπότε μετονομάστηκε σε Επιτάλιο από το όνομα της αρχαίας πόλης που βρισκόταν στην περιοχή<ref>[http://www.epitaliotes.gr/articles_003.php πληροφορίες για το αρχαίο Επιτάλιο]</ref>.
 
Στα χρόνια του Ομήρου η πόλη ονομαζόταν [[Θρύον]]. Στη Ραψωδία 10 της Ιλιάδας αναφέρονται στοιχεία για την συμμετοχή των κατοίκων στην τρωϊκήτρωική εκστρατεία.
 
Μέχρι το 1970 στην περιοχή δέσποζε η [[λιμνοθάλασσα της Αγουλινίτσης]], καταλαμβάνοντας έκταση 33.000 τετραγωνικών μέτρων, εκτεινόμενη μέχρι τον Καϊάφα, λιμνοθάλασσα γνωστή για τα γευστικότατα χέλια, για τον πλούσιο υγροβιότοπο και για τον πλούτο που προσέφερε στην περιοχή. Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της αποξηρανθείσης λίμνης καλλιεργείται από τους αγρότες των γύρω χωριών.
 
Η [[Αγουλινίτσα]] από τα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας του ελληνικού κράτους και μέχρι το 1912, υπήρξε η έδρα του Δήμου Βώλακος που τον συναποτελούσαν τα χωριά: Αλφειούσα, Αγρίδι, Ανεμοχώρι και Λαδικό. Το 1997, με το πρόγραμμα "Καποδίστριας" ο [[Δήμος Βώλακος]] επανασυστήθηκε με πληθυσμό συνολικά περίπου 3.500 κατοίκους, το Επιτάλιο ορίστηκε εκ νέου έδρα του Δήμου, αυτήν την φορά χωρίς το χωριό Λαδικό, που εν τω μεταξύ μαζί με το Ρίσσοβο αποτέλεσαν το Καλλίκωμο, νέον οικισμό που προσαρτήθηκε στον Δήμο Σκυλλούντος. Όμως η ζωή του Δήμου Βώλακος στη νέα αυτήν περίοδο κράτησε μόλις 12 χρόνια. Το 2011 το πρόγραμμα "Καλλικράτης" προσάρτησε τον μικρό Δήμο σε κείνονεκείνον του Πύργου.
 
Σε απόσταση τριών χιλιομέτρων από το Επιτάλιο βρίσκεται η ομώνυμη παραλία η οποία απέχει περί τα 500 μέτρα από τις εκβολές του ποταμού [[Αλφειός|Αλφειού]]. Στην παραλία υπάρχει οικισμός αποτελούμενος από παραθεριστικές κατοικίες, επίσης τους θερινούς μήνες λειτουργεί τουριστικό περίπτερο. <ref>[http://wikimapia.org/4019328/el/%CE%A0%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%B1-%CE%95%CF%80%CE%B9%CF%84%CE%B1%CE%BB%CE%AF%CE%BF%CF%85 wikimapia] Η παραλία του Επιτάλιου</ref>.
 
Οι κάτοικοι στην πλειονότητα τους ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Κυριότερες καλλιέργειες: ελιές, τομάτα, κηπευτικά, καλαμπόκι, βαμβάκι, καρπούζι.
Γραμμή 35:
 
Επίσης ηθογραφικά και ιστορικά στοιχεία για το Επιτάλιο και την περιοχή, μια καταγραφή της τοπικής κοινωνίας στα χρόνια της ακμής, επιχειρεί ο [[Δημήτρη Χίλιου|Δημήτρης Χίλιος]] <nowiki/>στο μυθιστόρημά του [["Με το σφύριγμα του τραίνου",]] ([[εκδόσεις Πατάκη]], 2001), που εκτυλίσσεται στην κωμόπολη. Το τοπίο περιγράφεται, η πολιτική ιστορία του τόπου επίσης, χρονολογικά η αφήγηση φτάνει μέχρι το 1965<ref>{{Cite book|title = Με το σφύριγμα του τραίνου|last = Χίλιος|first = Δημήτρης|publisher = Πατάκης|year = 2001|isbn = 960-16-0060-4|location = Αθήνα|pages = 430}}</ref>.<nowiki/>
 
==Αναφορές==
==Παραπομπές==
{{reflist}}[[Κατηγορία:Πόλεις της αρχαίας Ηλείας]]
{{παραπομπές}}
 
{{reflist}}[[Κατηγορία:Πόλεις της αρχαίας Ηλείας]]
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Ηλείας]]
[[Κατηγορία:Δήμος Πύργου]]