|
Την ιστορία της Αντιόχειας θα μπορούσαμε να τη κατανείμουμε σε τέσσερις περιόδους: Α', Ελληνιστική, Β' Ρωμαϊκή, Γ' Βυζαντινή, Δ' Μεταβυζαντινή (Φραγκοκρατία - αραβική κατοχή) και Ε' Σύγχρονη.
== Ελληνιστική περίοδος ==
== Α' Περίοδος ==
Ελληνιστική περίοδος (από την ίδρυση της πόλης έως την κατάληψή της από τους Ρωμαίους (300 – 64 π.Χ.).
Η πρώτη ιστορική περίοδος της Αντιόχειας σχετίζεται με τηντη [[Δυναστεία των Σελευκιδών]] της οποίας γενάρχης ήταν ο [[Σέλευκος Α']] (ο Νικάτωρ), γιος του Αντίοχου, στρατηγού του Βασιλιά της Μακεδονίας Φιλίππου και της Λαοδίκης, και ο ίδιος συνομήλικος και στρατηγός του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]] και ο νεώτερος των [[Επίγονοι (Μ. Αλεξάνδρου)|Επιγόνων]] του.
Δώδεκα έτη μετά την κατάληψη της [[Βαβυλώνα]]ς ([[1 Οκτωβρίου]] [[312 π.Χ.]]) από τον Σέλευκο, οπότε και καθιερώθηκε ως χρονολογική αφετηρία η λεγόμενη "έτος Σελευκιδών" (ε.Σ.) και πέντε έτη αφότου ανέλαβε Βασιλιάς [[305 π.Χ.]] και ακόμη ένα έτος μετά [[τη μάχη της Ιψού]] [[301 π.Χ.]] ο [[Σέλευκος Α']] Βασιλιάς πλέον της Ανατολής, από την [[Φρυγία]]ς μέχρι τον Ινδό, ως και τη [[Συρία]], από τον κόλπο της Ισσού μέχρι τα σύνορα της Αιγύπτου ιδρύει την Αντιόχεια προς τιμή και ιερή μνήμη του πατέρα του, την [[Σελεύκεια η Πιερία|Σελεύκεια]] (Πιερίας) [[επίνειο]] εκείνης (300 π.Χ. ή το 12ο ε.Σ.), τη [[Λαοδίκεια η Πάραλος|Λαοδίκεια]] την Παράλια, προς τιμή της μητέρας του, την [[Απάμια]] στον [[Ορόντης ποταμός|ποταμό Ορόντη]] προς τιμή της συζύγου του, τη Λαοδίκεια (του Λιβάνου) κλπ.
Οι 21 διάδοχοί του μέχρι την κατάληψη της πόλης από τους Ρωμαίους ήταν οι:
[[Αντίοχος Α']] (ο Σωτήρ) 324-261π.Χ.
[[Σέλευκος]] (ο Συμβασιλιάς)
[[Αντίοχος Β']] (ο Θεός), 286-246π.Χ.
[[Σέλευκος Β']] (ο Καλλίνικος), γιος του Αντίοχου Β'. Βασιλιάς 247 -226.
[[Αντίοχος]] (ο Ιέραξ)* γιος του Αντίοχου Β', νεώτερος αδελφός του Σέλευκου Β'.
Αλέξανδρος ή [[Σέλευκος Γ']] (ο Κεραυνός), γιος του Σέλευκου Β' γεν.243, Βασιλιάς 226 – 223 δολοφ.
[[Αντίοχος Γ']] (ο Μέγας), γιος του Σέλευκου Β' γεν. 242. Βασιλιάς 223-187.
[[Αντίοχος]],
[[Σέλευκος Δ']] (ο Φιλοπάτωρ), γιος του Αντιόχου Γ' γ.192. π.175 δηλητηριάστηκε.
[[Αντίοχος Δ']] (ο Επιφανής ή Νικηφόρος), Βασιλιάς 175-164.
[[Δημήτριος Α']] (ο Σωτήρ),
[[Αντίοχος Ε']] (ο Ευπάτωρ),γιος του Αντιόχου Δ' γεν. 173, Βασιλιάς 164-163.
[[Δημήτριος Β']] (ο Νικάτωρ),
[[Αντίοχος Στ']]* (ο Επιφανής ή "Διόνυσος"). Βασιλιάς από 146 (ή 145) έως 143 (ή 142 π.Χ.).
[[Αντίοχος Ζ']] (ο Σιδήτης ή Ευεργέτης), γιος του Δημητρίου Α', νεότ. αδελφός του Δημητρίου Β' 164, Βασιλιάς 139-130.
[[Σέλευκος Ε']]*, γιος του Δημητρίου Β' διαδέχθηκε τον πατέρα του το 125 π.Χ. και το ίδιο έτος δολοφονείται.
[[Αντίοχος Η']] (ο Επιφανής ή Φιλομήτωρ ή Καλλίνικος ή Γρυπός – λόγω της χαρακτηριστικής μύτης του), γιος του Δημητρίου Β', γεν. 141, Συμβασιλιάς 125-121, Βασιλιάς 121-96 π.Χ.
[[Αντίοχος Θ']] (ο Φιλοπάτωρ ή Κυζικηνός), γιος Αντϊοχου Ζ', γ.133-131 Βασιλιάς 96-95 π.Χ.
[[Σέλευκος Στ']] (ο Επιφανής), γιος του Αντίοχου Η', Βασιλιάς το 96 π.Χ., κάηκε ζωντανός το 95 π.Χ.
[[Αντίοχος Ι']] (ο Ευσεβής ή Φιλοπάτωρ) γιος του Αντίοχου Θ', Βασιλιάς 95-83 π.Χ.
[[Αντίοχος ΙΑ']] (ο Επιφανής - Φιλάδελφος), γιος του Αντίοχου Η' του Γρυπού.
[[Δημήτριος Γ']] (ο Εύπατρις).
[[Αντίοχος ΙΒ']] (ο Διόνυσος - Επιφανής - Φιλοπάτωρ - Καλλίνικος) γιος του Γρυπού (Αντίοχου Η'), αδελφός του Αντίοχου ΙΑ', Βασιλιάς το 86 π.Χ.
[[Αντίοχος ΙΓ']] (ο Ευσεβής - Ασιατικός), γιος του Αντίοχου Ι', τη περίοδο 75-73 εις Ρώμη, Βασιλιάς 69 – 65 ο τελευταίος της δυναστείας που εκθρονίστηκε από τον Πομπηΐο και η Συρία κατέστη επαρχία του Ρωμαϊκού κράτους )
== Β' Περίοδος ==
| 