Βικιπαίδεια

Αρχιτεκτονική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Spiros790 (συζήτηση | συνεισφορές)
64.642 επεξεργασίες
Αναίρεση έκδοσης 5668269 από τον 176.58.168.192 (Συζήτηση)
Γραμμή 69:
Τόσο στην μεσοποτάμια όσο και στην αιγυπτιακή αρχιτεκτονική παρατηρούνται πρακτικές - μορφολογικές και κατασκευαστικές - που εμφανίζονται αρκετούς αιώνες αργότερα σε άλλες γεωγραφικές ζώνες: η μονολιθική δοκός επί στύλων της λίθινης ναοδομίας των Αιγυπτίων επηρέασε την αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική, ενώ η θολοδομία της Μεσοποταμίας τη ρωμαϊκή και αργότερα τη μεσαιωνική αρχιτεκτονική.<ref>Αργύρης Πετρονώτης, ''Αρχιτεκτονική της απώτερης και κλασσικής Αρχαιότητας'', εκδ. Γαρταγάνης, 1991, σελ. 165, ISBN 9607013166</ref>
 
=== ΜινωϊκόςΜινωικός - Μυκηναϊκός κόσμος ===
[[Αρχείο:Knossos 01.JPG|thumb|right|250px|Ερείπια μινωικού οικίσματος στην Κρήτη.]]
Από την πρώτη εμφάνιση του [[Μινωικός πολιτισμός|μινωικού πολιτισμού]] το 3000 – 2200 π.Χ., ως την πλήρη καταστροφή του και την επικράτηση των [[Δωριείς|δωρικών φύλων]] το 1500 – 1000 π.Χ., μπορούν να αντληθούν πολλά στοιχεία για αυτόν: ενδείξεις της καθολικής και αδιατάρακτης ειρήνης και για τις παντελώς ατείχιστες πόλεις του, έως την οργάνωση της κοινωνικής δομής και τη ναυτική υπεροχή του.<ref>Αργύρης Πετρονώτης, ''Αρχιτεκτονική της απώτερης και κλασσικής Αρχαιότητας'', εκδ. Γαρταγάνης, 1991, σελ. 199 - 200, ISBN 9607013166</ref> Οι καινοτόμες, για την εποχή, αρχιτεκτονικές πρακτικές εντοπίζονται στη σχεδίαση των ''ανακτορικών συγκροτημάτων'' και σε αυτήν των ''οικισμών''.
 
Το τυπικό συγκρότημα ανακτόρων στη Μινωική [[Κρήτη]], είναι συνήθως ένα φαινομενικά δαιδαλώδες αλλά ανοχύρωτο σύμπλεγμα χώρων (δωματίων, εργαστηρίων, αποθηκών κτλ.), που αποτελείται από πτέρυγες διαφορετικού ύψους, οι οποίες περιβάλλουν έναν μεγάλο κεντρικό αύλειο χώρο, προσανατολισμένο στον άξονα Βορρά – Νότου.<ref>Αργύρης Πετρονώτης, ''Αρχιτεκτονική της απώτερης και κλασσικής Αρχαιότητας'', εκδ. Γαρταγάνης, 1991, σελ. 200 - 203, ISBN 9607013166</ref><ref>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/27194#page/34/mode/2up Γεροντάκου Ελένη, ''Η μεταβατική ΜΜΙΙΙβ-ΥΜΙα στην ανατολική Κρήτη - το παράδειγμα της Ζάκρου'', Διδακτορική Διατριβή Φιλοσοφικής Σχολής, Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, 201, σελ. 32 – 37.]</ref> Η αρχιτεκτονική των μινωικών οικισμών ενσωμάτωνε μια σειρά από κατασκευαστικές πρακτικές που επηρέασαν βαθύτατα τους πολιτισμούς που ακολούθησαν: η εκτεταμένη χρήση του ξύλου ως φέροντα οργανισμού για τα κτήρια,<ref name="VimaMinoans">[http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=179897 ''Η επανάσταση της μινωικής αρχιτεκτονικής'', Εφημερίδα «Το Βήμα», 25-03-2007]</ref> που για πρώτη φορά επέτρεψε να πραγματοποιηθούν πολυώροφες κατασκευές με αντισεισμική προστασία<ref name="VimaMinoans"/><ref>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/0974#page/348/mode/2up Καλλιρρόη Παλυβού, ''Ακρωτήρι Θήρας – Οικοδομική Τέχνη και Μορφολογικά στοιχεία στην Υστεροκυκλαδική Αρχιτεκτονική'', Διδακτορική Διατριβή Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, 1988, σελ. 351.]</ref> και η ευρεία χρήση λαξευτών λίθων στις τοιχοποιίες κάποιων οικισμών<ref>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/0974#page/348/mode/2up Καλλιρρόη Παλυβού, ''Ακρωτήρι Θήρας – Οικοδομική Τέχνη και Μορφολογικά στοιχεία στην Υστεροκυκλαδική Αρχιτεκτονική'', Διδακτορική Διατριβή Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, 1988, σελ. 349.]</ref> αποτελούν ορισμένες από αυτές τις πρακτικές. Η παρουσία μεγάλων ανοιγμάτων - παραθύρων στα κτίσματα του μινωικού πολιτισμού χαρακτηρίζεται από κάποιους μελετητές ως «''μια μεγάλη καινοτομία του μινωικού πολιτισμού, που αφήνει πίσω πλέον τα σκοτεινά οικοδομήματα της Ανατολής, ανοίγοντας το δρόμο για τη σύγχρονη αρχιτεκτονική του Δυτικού κόσμου''».<ref>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/0974#page/348/mode/2up Καλλιρρόη Παλυβού, ''Ακρωτήρι Θήρας – Οικοδομική Τέχνη και Μορφολογικά στοιχεία στην Υστεροκυκλαδική Αρχιτεκτονική'', Διδακτορική Διατριβή Τμήματος Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, 1988, σελ. 338.]</ref>
 
Ο [[μυκηναϊκός πολιτισμός]] σφράγισε την ύστερη εποχή του χαλκού περίπου από το 1600 έως το 1100 π.Χ. Αναπτύχθηκε μέσα σε οχυρωμένες ακροπόλεις, οι περισσότερες από τις οποίες εντοπίζονται την περιοχή της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]]. Τα κυρίαρχα στοιχεία της [[μυκηναϊκή αρχιτεκτονική|μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής]] που σώζονται έως σήμερα είναι οι ''οχυρώσεις'', τα ''μέγαρα'' και οι ''τάφοι''.<ref>Αργύρης Πετρονώτης, ''Αρχιτεκτονική της απώτερης και κλασσικής Αρχαιότητας'', εκδ. Γαρταγάνης, 1991, σελ. 219, ISBN 9607013166</ref> Οι οχυρώσεις - τα «[[κυκλώπεια τείχη]]» όπως χαρακτηριστικά περιγράφονται από αρκετά μεταγενέστερες μαρτυρίες<ref>[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82_%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%9A%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B8%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC#p25.8 Παυσανίας, ''Ελλάδος Περιήγησις'', ΙΙ.25.8]</ref> - αποτελούνταν από στοιχειωδώς πελεκημένους ογκόλιθους, υπερμεγέθους κλίμακας. Η γνωστότερη είναι αυτή των [[Μυκήνες|Μυκηνών]], στην οποία ενσωματώνεται η [[Πύλη των Λεόντων]]: ένα μεγαλιθικό μνημείο που συντίθεται από τρεις ογκόλιθους, πάνω από τους οποίους διαμορφώνεται ''ανακουφιστικό τρίγωνο'', χαρακτηριστική χειρονομία της μυκηναϊκής αρχιτεκτονικής που γίνεται για στατικούς λόγους, κλεισμένο με τη φημισμένη διακοσμητική πλάκα με τα λιοντάρια.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Αρχιτεκτονική"