Γελίμερος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Münze 50 Denari - Gelimer - König der Vandalen.jpg|thumb|300px| [[Άργυρος|Αργυρό]] νόμισμα του Γελίμερου.]]
 
Ο '''Γελίμερ''' ή και '''Γελίμερος''' (''Gelimer'', αρχική μορφή ενδεχομένως ''Geilamir''-Γεϊλαμίρ<ref>Το όνομα αυτό μαρτυρείται σε νομίσματα και μια επιγραφή. Βλ. J.B. Bury, ''[http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Roman/Texts/secondary/BURLAT/17*.html History of the Later Roman Empire]'' (Λονδίνο 1923), σ. 126, αρ. 9.</ref>, [[480]] - [[553]]), βασιλιάς των [[Βάνδαλοι|Βανδάλων]] και των [[Αλανοί|Αλανών]] ([[530]] - [[534]]), ήταν ο τελευταίος [[Γερμανικά φύλα|γερμανικής καταγωγής]] βασιλιάς του βορειοαφρικανικού βασιλείου των Βανδάλων, πριν αυτό καταλυθεί με την εκστρατεία του Βυζαντινού στρατηγού [[Βελισάριος|Βελισάριου]], επί αυτοκράτορα [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανού]]. Πήρε την εξουσία τον Ιούνιο του [[530]] αφού καθαίρεσε τον ξάδελφό του, Χιλδέριχο, ο οποίος είχε εξοργίσει την αριστοκρατία των Βανδάλων με το να μεταστραφεί στονστήν [[Καθολικήμια, Εκκλησία|Καθολικισμό]]ενωμένη ακόμη τότε, Αγία Ορθόδοξη, καθολική (δηλαδή συνολική, παγκόσμια) και Αποστολική εκκλησία, ενώ οι περισσότεροι Βάνδαλοι εκείνη την εποχή ήταν φανατικά πιστοί στον [[Αρειανισμός|Αρειανισμό]]<ref>Η καθιέρωση του Αρειανισμού στην αριστοκρατία των Βανδάλων αναλύεται στο βιβλίο του H.E. Gieseche, ''Die Ostgermanen und Arianismus'', σελ. 167-199 (1939). Οι περιβόητοι διωγμοί των καθολικών χριστιανών στη Βόρεια Αφρική από τους Βανδάλους, αναφέρονται σε σχολιασμένη μετάφραση στο βιβλίο του John R. C. Martyn, ''Arians and Vandals of the 4th–6th centuries: annotated translations of the historical works by bishops Victor of Vita (''Historia persecutionis Africanae provinciae'') and Victor of Tonnena...'', Cambridge (2008), όπως αναθεωρήθηκε στο ''The Journal of Ecclesiastical History'' τ. 61. σελ. 579f.</ref> ο οποίος απετέλεσε μια πολυπληθή αίρεση που προκάλεσε μεγάλα εκκλησιαστικά και πολιτικά προβλήματα στην αυτοκρατορία.
 
Ο [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Βυζαντινός αυτοκράτορας]] [[[[Ιουστινιανός Α´]], ο οποίος είχε υποστηρίξει τον Χιλδέριχο, κήρυξε σύντομα πόλεμο στους Βανδάλους, φαινομενικά για να αποκαταστήσει τον Χιλδέριχο. Τον Ιούνιο το 533 ο Ιουστινιανός έστειλε εκστρατευτικό σώμα υπό τον [[Βελισάριος|Βελισάριο]], το οποίο έφτασε στην Αφρική στις αρχές Σεπτεμβρίου. Εν τω μεταξύ στην [[Σαρδηνία]] η οποία αποτελούσε μέρος του Βασιλείου των Βανδάλων, ο κυβερνήτης Γώδας (Godas), ένας [[Βησιγότθοι|Βησιγότθος]], επαναστάτησε εναντίον του Γελίμερου και άρχισε να συνδιαλέγεται με τον Ιουστινιανό σαν ανεξάρτητος ηγεμόνας. Ο Γελίμερ αγνοώντας ή περιφρονώντας τα σχέδια του Ιουστινιανού, έστειλε μεγάλο στρατό που αποτελούταν από τις περισσότερες δυνάμεις του στην Αφρική για να καταστείλει την επανάσταση υπό τον αδελφό του, Τζάζων (Tzazo), το οποίο σήμαινε ότι η απόβαση του Βελισάριου δεν συνάντησε καμία αντίσταση<ref>Hodgkin, III, 669.</ref>.